www.destentor.nl
Indien er iets goeds is voortgekomen uit de brand die begin mei een groot deel van zijn levenswerk verwoesste, dan is dat het besef hoe belangrijk zijn dierbaren wérkelijk voor hem zijn.
Zijn schoonzus Petra, die zijn dochters Lola en Lilly in veiligheid bracht, familieleden en vrienden die met gevaar voor eigen leven paarden en hondjes uit de vuurzee hebben bevrijd. Michel van der Knaap (44) wordt na de uitgebluste brand al lang weer bezield door nieuw vuur. Vrijdag aast de springruiter uit Putten op het Gouden Ei in Barneveld.
Het onheil voltrok zich in de nacht van donderdag 8 op vrijdag 9 mei. Door kortsluiting in de meterkast brandde niet alleen een grote stal af, maar ook een aanpalend fonkelnieuw gebouw, met daarin onder meer een kantine. Het vuur dreigde zelfs over te slaan op het woonhuis, maar dat bleef behouden. "Gelukkig kwam er iemand voorbij die het vuur tijdig ontdekte. De brandweer was binnen een halfuur ter plaatse. Ik zat die avond in Duitsland met klanten te eten bij Franke Sloothaak (vermaarde springruiter, EM). Toen mijn vrouw belde, raakte ik even in paniek. Maar gelukkig waren mijn dochters en de meeste paarden in veiligheid gebracht."
Natuurlijk was even slikken voor de gewone jongen, geboren en getogen in een Rotterdamse flat. In de loop van twintig jaar had hij zijn handelsstal in Putten opgebouwd. Eerst ruiter en instructeur, met een bijbaan als vrachtwagenchauffeur. "De nieuwbouw was bijna klaar. Ik had alle extra centjes erin gestoken. Sommige rekeningen moesten zelfs nog betaald worden. Erg vervelend allemaal. Maar het zit niet in mijn natuur om er een groot drama van te maken. Het heeft mij alleen maar een heleboel geld gekost - je bent al snel onderverzekerd."
"Alles is vervangbaar, behalve mensen en beesten. Er zijn twee paarden en twee pony's omgekomen. Natuurlijk is dat heel erg; die pony's waren van mijn dochters en behoorden dus tot mijn gezin. Maar verder kan ik het goed relativeren. Op mijn familieleden en vrienden heeft het veel meer impact gehad. Zij hebben met gevaar voor eigen leven twee hondjes en zeven paarden van de dood gered. Zelf was ik niet thuis toen de brand uitbrak. Toen ik arriveerde, was alles onder controle. Voor mij is het dus makkelijker om er overheen te stappen."
Zo af en toe wordt hij nog herinnerd aan de inktzwarte avond in mei. Want het komt nog steeds voor dat hij ineens bepaalde spullen mist. Dan volgt meteen het besef dat ze voorgoed verloren zijn gegaan. Kleine dingetjes: de jas die hij van een vriend kreeg, een geërfde antieken kast, foto's en videobanden van paarden die in zijn handelsstal hebben gestaan. "Het is raar als alle spullen plotsklaps weg zijn. Zadels, hoofdstellen, stijgbeugels... Als zoiets je overkomt, kun je twee dingen doen: ergens gaan zitten treuren of de handschoenen oppakken en weer aan het werk gaan. Ik heb voor het laatste gekozen. Dat is ook het beste. Ik heb in de paardensport leren incasseren. Soms denk je dat je het allemaal weet en beheerst, maar dan kom je toch ineens weer tot de ontdekking dat je nog veel kunt leren. In de wereld van de paardensport begin je elke dag opnieuw."