Bokt.nl

JoviBan schreef:

Iedereen denkt van zichzelf dat het met die druk en de vele kilo's wel meevalt.
Echter, uit een recent onderzoek kwam naar voren dat de gemeten kracht tijdens het rijden niet overeen kwam met de kracht die de ruiters zelf hadden ervaren.

Huertecilla schreef:

jasmijn78 schreef:

[Optoming moet je altijd in relatie ziet met de vaardigheid van de ruiter en de wijze van rijden en het doel/de discipline.

Bij FEI klassiek ringdressuur is dat het spel tussen aanleuning en nageven met krachtenspel naderend tot nul.
Hang de krachtsensor meer tussen teugels en bitten dus.

Bij FEI klassieke ringdressuur is een ander doel het ontspannen overgeven aan de ruitersignalen van het paard.
Hang de hartslagfrequentie-meter er maar aan.

Meten = weten = geen geneuzel.

hc

jasmijn78 schreef:

JoviBan schreef:

Iedereen denkt van zichzelf dat het met die druk en de vele kilo's wel meevalt.
Echter, uit een recent onderzoek kwam naar voren dat de gemeten kracht tijdens het rijden niet overeen kwam met de kracht die de ruiters zelf hadden ervaren.

Eerlijk gezegd zal het mij weinig boeien HOEVEEL kracht ik uitoefen op het moment dat ik mijn paard even doorsluit. Ik oefen namelijk zoveel kracht uit als ik nodig vind om de reactie te krijgen die ik van hem wil. Als hij tegen de hand komt bied ik weerstand. Aan hem de keuze: nageven of die vervelende druk houden. Hoe meer hij er tegen in gaat hoe vervelender het voor hem wordt. Zodra hij de gwenste reactie vertoont geef ik DIRECT na (althans: dat is altijd mijn streven... Ik ben als ruiter ook nog lang niet perfect) Deze manier van rijden heeft er toe geleid dat ik mijn paard zelden hoef te begrenzen en doorgaans gewoon met een lichte aanleuning rond kan rijden. En verder: elk paard is ook weer verschillend: Mijn ene paard is van nature veel gevoeliger dan de andere. dat houdt voormij in dat ik een op houding bij de een anders doseer dan bij de ander om de gewenste reactie te krijgen. (ik ben heel blij dat ik twee van zulke verschillende paarden heb, want dat houdt je met dit soort dingen als ruiter namelijk ontzettend scherp)

Wat heb ik eraan om die kracht tijdens het begrenzen te laten meten? Zodat anderen het veel of weinig kunnen noemen? Het zal niets veranderen aan mijn wijze van rijden. Als ik minder kracht uitoefen op het juiste moment (omdat een of andere pannekoek heeft bedacht dat de kracht die ik uitoefen teveel is) krijg in namelijk NIET de reactie die ik wil, sterker nog: dan leer ik hem juist dat hoe sterker hij zich maakt, hoe vaker hij zijn zin krijgt... Dressuurmatig schiet je daar niets mee op.

Kymalin schreef:

jasmijn78 schreef:

Mee eens, als je van je paard sportieve prestaties verwacht, of dan nou in competitieverband of recreatief is, dan moet je zelf ook in conditie zijn. Ik vind het wel goed dat daar steeds meer aandacht aan besteedt wordt. Je ziet steeds meer artikelen over ruitergym, en conditieopbouw van ruiters.

pol013 schreef:

Vind de 'een paard kan een vlieg voelen' in dit kader altijd leuk. Klopt namelijk. Alleen kan datzelfde paard ook plezier beleven aan het ruige spelletje (bijten) met zijn soortgenootje. Dat het harder is dan een vlieg wil niet zeggen dat het ook gelijk pijnlijk is.

horseyfries schreef:

Of houden we liever gewoon stug vol dat onze optoming het beste is, welke dat ook mag zijn, niet gebaseerd op enige logica?

horseyfries schreef:

Huertecilla schreef:

Wil je dan een wedstrijdsituatie creëren zonder publiek, fotocamera's, filmcamera's, bloemen, vlaggen, juryhokjes, etc.etc.
Want als jij zelf ooit met een hartslagmeter hebt gereden dan weet je dat ook jouw paard op bepaalde dingen die niets met rijden te
maken hebben zo reageert dat hij er een hogere hartslag van krijgt.
Ook moet je dan vantevoren de normaalwaardes van een paard weten, als je bijv. in de endurancesport kijkt dan zie je dat niet elk paard
een even lage hartslag heeft van nature en het voor sommigen dus simpelweg niet haalbaar is om een extreem lage hartslag te halen.

CattleBitch schreef:

Verder kondig ik vast het Nederlands Kampioenschap Hoofdstelloos Rijden aan, welk in mei 2009 wordt gereden in Eersel-NB. Daar zal ik dan met liefde en plezier met alle deelnemers in discussie gaan, maar hier niet. Gaat allemaal maar vast oefenen zou ik zeggen, want met zoveel know how zal het een grote opkomst worden...

horseyfries schreef:

Wil je dan een wedstrijdsituatie creëren zonder publiek, fotocamera's, filmcamera's, bloemen, vlaggen, juryhokjes, etc.etc.

CattleBitch schreef:

russel schreef:

Denken jullie ook wel eens aan het paard? MIjn man is ook zwaarder dan ik, hij mag er op als hij afvalt. Wij zijn beiden dik onder de 100 kg.
Maar als jij denkt dat het prima gaat zo en dat 95 kg een pracht gewicht is, dat je daar geen discipline voor hoeft te hebben, jouw feestje. Lijnen is een kunst, maar een diëtist doet wonderen, hoef je niet voor de anorexien
Ik iig stap er uit respect voor mijn paard niet meer op als ik 95 kg weeg.
quote]

Gaan we nu deze kant op? Mijn man is niet dik, hij is lang en gespierd. Mag hij dan niet paardrijden of zo?
Vind je deze opmerking zelf ook niet een beetje dom?
Zullen we een Sonja bakker topic openen? Wordt Bokt misschien wel gesponsord door de supermarkten....

nasheeta schreef:

Bij endurance wordt er vaak niet eens rekening gehouden met zulke momenten (tractor die voorbij racet als je net in de P/A zit bijv.)

Huertecilla schreef:

...en dan nu een

Lovely schreef:

Jasmijn en Horseyfries, zolang de overkant ervanuit blijft gaan dat je aan teugels hoort te trekken, zullen ze nooit begrijpen wat je bedoelt

Motje11 schreef:

NK zonder hoofdstel, leuk ik doe mee! (of moet ik eerst selectiewedstrijden rijden? )

Arabesk schreef:

Citaat:

Inwerking
De gemiddelde 'normale' leren teugel is zo'n 19 mm breed, de ruiterhand is zo'n 100 mm hoog, dus dat geeft gezamelijk 1900 mm².
Het trensbit (uitgaande van een basis trensbit zonder extra hefboom-, knijp- en kettingwerkingen, deze variëren van 7 tot 18 mm) nemen we op 12 mm dik en beschouwen de vorm van het bit als "vectormatig plat" (en daarmee rekenen we van ons af; de biomechanische werking van bitten is veel ingewikkelder en het werkelijke effect een stuk "scherper").
De lagen waarop het bit inwerkt, nemen we samen 20 mm breed (héél ruim genomen). *1)
Als drukoppervlak verkrijgen we hiermee 12 mm x 20 mm = 240 mm². Vervolgens delen we 240 mm² op 1900 mm² = 8 wat betekent dat iedere inwerking van de ruiter via het bit 8 keer sterker doorkomt.

Teugeldruk
De standaard en 'geaccepteerde 2,26 kilo basis teugeldruk wordt hiermee al (x 8) 18 kilo druk in de paardemond.
Een leren teugel weegt zo'n 400 gram, dit keer 8 en het paard heeft al meer dan 3 kilo in de mond hangen. *2)
Dit bij elkaar opgeteld geeft een druk in de mond van ruim 21 kilo cumulatief. En dit is dan een berekening op basis van een als "vriendelijk" beschouwd bit en een "vriendelijke" ruiter

zo kan een ogenschijnlijk vriendelijk bitje met een lichte ruiterhand toch nog doorwerken naar vele kilo's in de paardenmond

En of de teugeldruk nou 10 kilo is, of 1 kilo, het doorkomen in de paardenmond/hoofd blijft een verhouding van DUIZENMAAL láger

jasmijn78 schreef:

Dit is het uitgangspunt waaronder de proefwedstrijd werd verreden. N.a.v. de proefwedstrijd wordt slechts 1 onderdeel van dit reglement ter discussie gesteld en dat is het onderdeel toegestane optoming...

Dat jij verder andere principes of ideeen hebt over wat goed is, wat wel of geen beperking is, hoe de sport volgens jou gekwantificeerd en gemeten zou moeten worden... Feitelijk doet dat er niet toe in deze discussie. Deze discussie moet je zien in het referentiekader van dit disciplinereglement...

jasmijn78 schreef:

Dit is het uitgangspunt waaronder de proefwedstrijd werd verreden. N.a.v. de proefwedstrijd wordt slechts 1 onderdeel van dit reglement ter discussie gesteld en dat is het onderdeel toegestane optoming...

Dat jij verder andere principes of ideeen hebt over wat goed is, wat wel of geen beperking is, hoe de sport volgens jou gekwantificeerd en gemeten zou moeten worden... Feitelijk doet dat er niet toe in deze discussie. Deze discussie moet je zien in het referentiekader van dit disciplinereglement...

Alane schreef:

(Maar ik kan er helemaal naast zitten..., is al jáááren geleden dat ik nog naar school ging, mi worden hier meerdere dingen doorelkaar gehaalt, nl druk en hefboomwerking)

Huertecilla schreef:

Ge hebt helemaal gelijk. Onderbouwde uitleg is ongewenst.

nasheeta schreef:

dat schiet zijn doel voorbij.
bij endurance worden alle paarden onder dezelfde wedstrijdomstandigheden gemeten, dus publiek etc etc. de rustwaarde kun je meten en dan het hele verloop van de wedstrijdproef (in situatie die HC bedoelt, bedoel ik), je kunt dan het HF verloop van het paard volgen en daar gaat het om.
uitschieters (bijv flits fotograaf) zijn nadien goed traceerbaar en herleidbaar als je de proef op film opneemt. Bij endurance wordt er vaak niet eens rekening gehouden met zulke momenten (tractor die voorbij racet als je net in de P/A zit bijv.)
En dat elk individu andere (rust) scores heeft moge duidelijk zijn. Ook de herstelwaardes van sportpaarden kunnen zeer divers zijn, wegens o.a. aanleg en de een is nu eenmaal beter in conditie dan de ander, ook op topniveau.
M.i. kan een meetproject zoals HC die voorstelt, goed worden uitgevoerd. Het gaat niet om rustwaardes of wie de laagste HF heeft bij inspanning maar om de uitschieters, die kun je meten. Achteraf kun je dan de film bekijken om te achterhalen waar het aan ligt.