Bokt.nl

yente schreef:

ik leest dit allemaal en het is inderdaad allemaal afschuwelijk wat er is gebeurd en al helemaal als je het verhaal wat er achter zit echt kent, omdat het dicht bij gebeurd is met mensen die dicht bij je staan.
wat ik echter nog afschuwelijker vind is het lezen van de reacties van mensen die even vertellen of zich afvragen waarom het paard niet is gered, dat het niet 'even' is losgesneden of nog even na gaan denken over een of andere verdwaalde politie wagen.
ik heb het er net met een vriendin over dit alles gehad, maar die kan er ook niet over uit. al helemaal niet ondat het ONZE VADERS zijn geweest die op de bok zaten (vandaar dat ze dichtbij ons staan!). die vervolgens met gevaar voor eigenleven geprobeerd hebben het paard te redden en vervolgens met onderkoelingsverschijnselen aan hebben moeten zien hoe het prachtige dier, want dat was die friese hengst, ten onder ging in dit ruim 4 meter diepe kanaal. hulp had nooit optijd kunnen komen vanwege de afgelegen plaats, politie op een hoop of niet, het had niet moge baten, zelfs niet alle goede hulp van eigenaren of mensen uit buurt. wij kunnen niet snappen hoe mensen er aan durven twijfelen of wel alles voor het dier is gedaan. want wanneer je met zo een dier op stap gaat, heb je daar hart voor en laat je het niet zo maar even verzuipen, om kort door de bocht te zeggen. we vinden dat er wel erg makkelijk gepraat en geoordeeld wordt door mensen van een afstandje zonder enige betrokkenheid.
wij vragen hiervoor jullie begrip, en denk de volgende keer na voordat er wat op dat toetsenbord gehengst wordt!
verder willen wij alvast de mensen die die medeleven tonen onwijs bedanken daarvoor, het is maar een woord, maar zo eenvoudig en het kan helpen, al is het maar een beetje en van een totaal onbekende, nogmaals bedankt.
tevens willen wij ook vanaf hier onze steun bieden aan de direct getroffen personen van dit ongeluk. de gene die dit aan gaat zullen weten van wie dit komt.

yente schreef:

ik leest dit allemaal en het is inderdaad allemaal afschuwelijk wat er is gebeurd en al helemaal als je het verhaal wat er achter zit echt kent, omdat het dicht bij gebeurd is met mensen die dicht bij je staan.
wat ik echter nog afschuwelijker vind is het lezen van de reacties van mensen die even vertellen of zich afvragen waarom het paard niet is gered, dat het niet 'even' is losgesneden of nog even na gaan denken over een of andere verdwaalde politie wagen.
ik heb het er net met een vriendin over dit alles gehad, maar die kan er ook niet over uit. al helemaal niet ondat het ONZE VADERS zijn geweest die op de bok zaten (vandaar dat ze dichtbij ons staan!). die vervolgens met gevaar voor eigenleven geprobeerd hebben het paard te redden en vervolgens met onderkoelingsverschijnselen aan hebben moeten zien hoe het prachtige dier, want dat was die friese hengst, ten onder ging in dit ruim 4 meter diepe kanaal. hulp had nooit optijd kunnen komen vanwege de afgelegen plaats, politie op een hoop of niet, het had niet moge baten, zelfs niet alle goede hulp van eigenaren of mensen uit buurt. wij kunnen niet snappen hoe mensen er aan durven twijfelen of wel alles voor het dier is gedaan. want wanneer je met zo een dier op stap gaat, heb je daar hart voor en laat je het niet zo maar even verzuipen, om kort door de bocht te zeggen. we vinden dat er wel erg makkelijk gepraat en geoordeeld wordt door mensen van een afstandje zonder enige betrokkenheid.
wij vragen hiervoor jullie begrip, en denk de volgende keer na voordat er wat op dat toetsenbord gehengst wordt!
verder willen wij alvast de mensen die die medeleven tonen onwijs bedanken daarvoor, het is maar een woord, maar zo eenvoudig en het kan helpen, al is het maar een beetje en van een totaal onbekende, nogmaals bedankt.
tevens willen wij ook vanaf hier onze steun bieden aan de direct getroffen personen van dit ongeluk. de gene die dit aan gaat zullen weten van wie dit komt.

annika1 schreef:

Ik wil iedereen die via deze weg zijn medeleven heeft getoond graag bedanken. Ik ken niet iedereen maar de reacties zijn fijn om te lezen. Syts blijft voor mij altijd mijn grote vriend, mijn maatje, mijn trots. Ik weet dat de mannen die op de bok zaten alles voor hem gedaan hebben, zoals ik ook had gedaan als ik erbij was geweest. Ik heb hem in goed vertrouwen meegegeven en zou dat zo weer doen als dat nog kon. Ik ben dankbaar dat ik hem nog een kus op zijn neus heb gegeven voordat hij het erf af liep en gemompeld heb dat hij braaf was en ik zo trots.
Ik mis hem overal waar ik ga, we waren al zo lang samen. Ik mis hem als ik kijk naar zijn lege stal, zijn zadel en zijn dekens. Maar ik ken de vorm van zijn hoofd, zijn kleur, zijn lange zwarte manen en zijn hinnik. Ik ken zijn vormen en lijnen en zijn trots. Deze zal ik nooit vergeten.
Het is fijn te weten dat veel mensen dit verdriet delen, dat maakt het iets draagzamer, bedankt allemaal..
De eigenaresse van Sytse, het ga je goed grote vriend..