Ik heb de link niet gelezen maar dat van die tanden klopt toch ook gewoon? Wolfstandjes worden getrokken omdat die vervelend liggen icm een bit. En ik denk dat er heel veel paarden rondlopen met bitseats alleen dat de eigenaren het niet weten. Hele kiezen wegvijlen slaat natuurlijk nergens op maar de voorste kiezen wat afronden is juist diervriendelijk en zorgt er voor dat de wang of tong niet beschadigd kan raken tussen bit en kies. Zie ook de quote van een tandarts hieronder.
Ik ben alleen niet van mening dat dit heel belastend is voor het paard. Juist een positieve trend dat het heel gebruikelijk is geworden om je paard 1 a 2 keer per jaar door de tandarts te laten checken...
Citaat:
Bitseats? Less is more!
Veel eigenaren kennen de term ´bitseats´wel. Het heeft te maken met het vijlen van de voorste kiezen voor paarden die een bit in krijgen.
Bitseats zijn er in allerlei soorten en maten. Sommige tandartsen vinden het nodig om de hele voorste kies op te offeren en deze flink terug te vijlen, andere tandartsen ronden alleen kleine beetjes af en dan zit daar nog van alles tussenin. Wat is nu wijsheid?
Laten we bij het begin beginnen. Waar ligt het bit nou precies? Tussen de kiezen en de hoektanden (als deze aanwezig zijn, anders is het de ruimte tussen kiezen en voortanden) is een tandloze ruimte, ook wel de lagen genoemd. Op deze plek hoort een bit in de mond te liggen. Een bit hoort dus níet tussen de kiezen te liggen, ook al zijn er wel paarden die op momenten het bit zelf met de tong naar achteren duwen en op het bit kauwen.
Voor extra verduidelijking heb ik een röntgenfoto bijgevoegd van paarden met een bit in. Het bit ligt mooi tussen de kiezen en de hoektanden in.
Er is dus plek voor een bit in de mond, we hoeven hiervoor geen plek vrij te maken. 'Bitseats' is dus eigenlijk een verkeerde term. Tenzij je je bit zo barbaars hoog in de mondhoeken ophangt zoals in de andere (vreselijke) foto die is bijgevoegd.
Ook bij stang en trens komt het bit niet dichter in de buurt van de kiezen, aangezien een stang lager dan de trens hoort te liggen.
We hoeven met de vijl dus geen plek vrij te maken voor een bit. Wat willen we dan wel?
Doordat het bit zorgt voor extra mondvulling kunnen er wat zachte weefsels in verdrukking komen. Denk bijvoorbeeld aan de tong, de wangen en het slijmvlies op de lagen. Deze zachte weefsels kunnen door de aanwezigheid van een bit tegen de eerste kiezen komen te liggen. Ook een neusriem kan dit effect hebben op de wangen. We willen voorkomen dat die zachte weefsel beschadigd raken en we willen zorgen voor een comfortabel mondgevoel bij het paard.
Hoe moet dit niet?
Door het flink inkorten van de voorste kiezen verliezen ze hun functie om te malen omdat ze niet meer op elkaar aansluiten. Ook bestaat er een groot risico op het openen van de pulpa (de wortel met daarin levend weefsel als zenuwen en bloedvaten).
Hoe moet dit wél?
Door de kies zijn hoogte te behouden en alleen aan de voor- en zijkanten alles netje af te ronden is het gewenste effect al behaald. De zachte weefsels worden beschermd tegen beschadigen en het paard heeft een comfortabele mond. En bovendien kan de kies zijn belangrijkste functie blijven behouden: kauwen!
Conclusie: als we goed bedenken wat we willen bereiken met een zogenaamde ‘bitseat’ en rekening houden met de bouw en functie van een kies, kan ik alleen maar concluderen dat less is more!