Bokt.nl

AmoorM schreef:

Dit is een heel intressant en duidelijk stuk over de manier van Tristan Tucker: http://www.paardvisie.nl/2014/02/de-tec ... uitgelegd/

Ik heb het gisteren ook toegepast met een paraplu en het werkt erg goed, alleen ik snap het verhaal er achter niet helemaal. Hoe kan je paard jou vertrouwen als jij met het obstakel in de buurt blijft? Of is het meer als jij met het obstakel in de buurt blijft tot dat je paard rustig blijft en in ziet dat het niet eng is, dat er bij je paard een lichtje gaat branden "Het is helemaal niet eng!" Maar waar ben "jij" dan in het verhaal?

AmoorM schreef:

Ik las een artikel over Tristan Tucker op paardvriendelijk.nl en daar kwam deze tekst in voor:

Optie 2 is het desensibiliseren (ongevoelig maken) voor het object waar hij angst voor heeft. Een rechtlijnige manier om dit aan te pakken is je paard net zo lang confronteren met 'het gevaarlijke object' tot hij er niet meer op reageert. Heeft hij angst voor trekkers? Zet hem in de paddock en laat een boer net zo lang heen en weer rijden met een trekker tot je paard er niet meer op reageert. Is je paard bang voor plastic zakjes? Wapper net zo lang met een plastic zak om hem heen, tot hij het geritsel negeert.
Dit kan goed werken, wanneer het om één specifiek voorwerp gaat, maar het vergroot niet direct het zelfvertrouwen van je paard. Je paard leert wel dat hij in deze situatie, met deze voorwerpen, niets anders kan dan ze negeren. Op een nieuwe plek of met een groene trekker in plaats van een rode kan hij opnieuw schrikken.

Er is nog een 3e optie. Deze heeft het meeste effect op de lange termijn en in verschillende situaties: leer je paard nadenken en nieuwsgierig worden naar dát waar hij angst voor heeft.
Als je weet dat een paard leert, door het vinden van comfort, kun je dit inzetten om hem dapperder en nieuwsgieriger te maken.
Het werkt als volgt: je brengt 'iets' in de buurt van je paard waar hij een klein beetje nerveus van wordt (let op: zodra je paard echt bang wordt neem je een te grote stap!). Dit kan een plastic zakje zijn waar je zachtjes mee wappert, of een paraplu, of misschien wel een trekker. Zodra je paard een klein teken geeft van ontspanning of interesse, haal je het 'enge' uit zijn buurt. Door op het juiste moment te belonen, leert het paard actief naar de ontspanning zoeken wanneer hij van iets schrikt. Juist dit proces, het aanleren van het zoeken naar ontspanning, werkt vervolgens in andere situaties, met nieuwe voorwerpen.

Maar wat nu het verschil tussen optie 2 en 3? Tristan blijft ook met het enge voorwerp in de buurt van het paard tot dat er niet meer op gereageerd word. Optie 3 is wat Tristan toe past.

connepon85 schreef:

AmoorM schreef:

Dit is een heel intressant en duidelijk stuk over de manier van Tristan Tucker: http://www.paardvisie.nl/2014/02/de-tec ... uitgelegd/

Ik heb het gisteren ook toegepast met een paraplu en het werkt erg goed, alleen ik snap het verhaal er achter niet helemaal. Hoe kan je paard jou vertrouwen als jij met het obstakel in de buurt blijft? Of is het meer als jij met het obstakel in de buurt blijft tot dat je paard rustig blijft en in ziet dat het niet eng is, dat er bij je paard een lichtje gaat branden "Het is helemaal niet eng!" Maar waar ben "jij" dan in het verhaal?

Helaas wordt het in het artikel niet goed uitgelegd. Tristan past juist niet desensibilisatie toe.

Bowen schreef:

Eigenlijk is het dat wel, maar net als bij Parelli gebruiken ze dat woord niet graag omdat ze verschil willen maken tussen het dier helpen dapperder te worden en hem "hersendood" te maken.

jorretje schreef:

Wat grappig hij zegt leid je paard naar / langs waar ie naar kijkt, ipv hem erheen te drukken, terwijl je juist vaak leest/ hoort dat je stelling ervan af nemen en met je binnenbeen er naartoe moet drijven.
Zelf stuur ik er meestal heen, laat even kijken en ja dan been eraan en door gaan.