Yamcha schreef:Niet geheel mee eens.
In dit geval: ik had een paard dat absoluut niet verkeersmak was. Omdat ik, als ik wilde oefenen, naar een ander toe moest, omdat die wel een piste had, was ik min of meer gedwongen over de weg te gaan. Het alternatief was niet oefenen.
En dus heb ik mijn dame aan de hand meegenomen. Langs fietsen, die eng waren, uiteraard, langs alles dat eng was....... iedere keer P+ (positief straffen, in die zin dat ik actief druk op haar uitoefende, als ze niet deed wat ik wilde). Heb ik haar gestraft voor haar angst? Natuurlijk niet. Maar ik heb haar wel gestimuleerd erlangs te gaan. Zonder zweep, zonder sporen, hand naar voren zodat ze wél de ruimte had naar voren, maar door been eraan te houden (en direct eraf bij een pas in de goede richting) had ze niet de ruimte om achteruit te gaan, en omdat ik haar steeds ruimte gaf van voor, wilde ze dat ook niet. Aangemoedigd met mijn stem, druk erop gezet als ze aarzelde en de druk er direct afgehaald als ze besloot om te gaan. Dat is R-, negatieve bekrachtiging. Ik heb haar in zekere zin geen keuze gegeven, alleen omdat ik niet aan beide kanten de deur dichtdeed, steeds ruimte liet, kreeg ik geen verzet. Heb je dan even stress? Ja natuurlijk. Maar het wérkte wel, en mijn dame kreeg er steeds meer zelfvertrouwen van.
Maar de beloning was er ook steeds, voedselbeloning, of een knuffel, lovende woorden (al werkte voedselbeloning het beste, ik weet dat velen het niet aanraden bij paarden, maar voor mij heeft het altijd goed gewerkt). Dat is R+. en de negatieve beloning, de druk eraf. Ik ben een groot voorstander van aan twee kanten belonen, positief en negatief, zodat er voor het paard geen twijfel mogelijk is over wat gewenst is. Imo geeft die duidelijkheid ook vertrouwen.
Mijn paard is geen vluchtdier. Zij mág bang zijn, zij mág schrikken, maar zij mag niet vluchten. Ik zal alles doen om dat te voorkomen, ik zet druk, ik doe de deur naar die mogelijkheid dicht. Zij mag stilstaan, zij mag twijfelen (maar dat beloon ik niet; integendeel, ik zal haar duidelijk maken dat het de bedoeling is om door te gaan, stilstaan en twijfelen vind ik geen aantrekkelijke optie, en dus zet ik dan druk; dat bekrachtig ik negatief.... daarvoor hoef ik niet te schoppen en te slaan). Doorgaan wordt door mij zowel negatief als positief beloond. Gewenst gedrag lonend maken, dat werkt imo. Ongewenst gedrag onaantrekkelijk maken ook, dat hoeft niet per definitie op een dieronvriendelijke manier.
(net zo is mijn hond een roofdier, en geen jaagdier. Hij mag kijken, hij mag de neiging hebben om er achteraan te gaan; hij mag niet jagen. Zo is mijn hond een roofdier, maar niet per se een jaagdier, paard is een prooidier, maar niet per se een vluchtdier)
HC heeft het over een P+ gebaseerde methode. Dat jij P+ gebruikt durf ik zelfs te betwijfelen, druk zetten is immers geen straffen. Ik zie het zo dat jouw methode in eerste instantie gebaseerd is op R-, aangevuld met R+.
Eerst heb je het over druk zetten als P+, daarna als R-. Ik denk echter dat het beide onder R- valt.
Wat overigens in jouw voordeel spreekt.