Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-03-10 09:15

Geplaatst: 18-03-10 09:15

heb het ook eens ervaren. een jaar lang intensief met een paard omgegaan, verzorgd, dingen geleerd, vooral vetrouwen in de mens probere terug te geven.
buiten mij heeft hij jammer genoeg nooit iemand leren vertrouwen.. en de eigenaar bracht hem van de een op andere dag naar een wei in belgie
4 jaar later kwam hij terug om op de markt verkocht te worden.
hij kwam meteen na me toe en liep overal achter me aan.. precies zoals we eerst ook altijd deden.

heb letterlijk staan huilen dat ik hem niet kon meenemen en dat ie weeer weg zou gaan

**Geplaatst**: 18-03-10 09:26

Geplaatst: 18-03-10 09:26

Ik heb het 2 keer meegemaakt dat een pony mij uitbundig begroete na een lange tijd. Mijn eerste pony was een welshje en ze is verkocht naar een manege. Toen ik kwam kijken was ze heel vrolijk en hinnekte naar mij. En ze was zo lief en knuffelig. En dat terwijl de kinderen van de manege zeiden dat ze gemeen was. Maar dat heb ik nooit gemerkt.

En mijn tweede pony was een newforest en zei is verkocht na dat ik haar 5 jaar heb gehad. Als ze in de wei staat wanneer ik haar kom opzoeken en ik roep haar dan schiet haar hoofd omhoog en hinnekt ze. Als ze me dan ziet komt ze hard galopperend en bokkend naar het hek en wat is ze dan druk en vrolijk. Dat meisje reed haar recreatief en ik mocht haar nog wel eventjes rijden. Ze herkenden het meteen. Ze liep super fijn alsof ze het nog elke dag deed. Maar bij de galop kreeg ik de bekende bokkesprongen van haar. De sprongen die ze al tijden niet meer gedaan had bij dat meisje. Was waarschijnlijk gewoon vreugde.

**Geplaatst**: 18-03-10 09:35

Re: Paarden vergeten menselijke vrienden nooit meer

Geplaatst: 18-03-10 09:35

Zou niet elk dier dit hebben?
Ook de negatieve ervaring onthouden ze, ik heb een merrie staan die haar vorige baasje echt niet bij haar veulen liet, terwijl iedereen in de stal mocht en ze het toeliet, maar bij die persoon ging ze voor het veulen staan, oren in de nek en dacht opzouten jij.
Maar mooi dat het onderzoek nu soort van openbaar is, want denk dat heel veel echt paarden mensen die met respect met dit dier omgaan wel weten dat je een band krijgt met zo`n dier en het dier met hun en dat dat soms echt voor het leven kan zijn, helaas worden paarden vaak niet voor het leven gehouden.
Maar denk dat hetzelfde werkt met honden, zelfs met mensen, als je in je jeugd slecht ben behandelt, kun je ook dingen blokkeren en het liefdevolle blijft open voor herinnering en je kan die persoon ook voor je halen.
Ik weet dat ik als klein meisje zo`n vriendschap had met een hond, dat is al 40 jaar geleden, maar ik kan haar zo voor me zien, heb geen foto niks, de andere honden die we hebben gehad kan ik niet meer herinneren , dus het zal zeker ook bij dieren zo werken denk ik??

**Geplaatst**: 18-03-10 10:03

Re: Paarden vergeten menselijke vrienden nooit meer

Geplaatst: 18-03-10 10:03

Ik denk ook dat ieder dier dit wel heeft en de een meer dan de ander. Ligt er maar net aan hoe open ze zijn en hoeveel ze laten blijken. Dat heb je met honden en mensen ook inderdaad...
En het is altijd leuk als de dieren je herkennen en het laten merken

**Geplaatst**: 18-03-10 10:16

Geplaatst: 18-03-10 10:16

Heb ooit een Gronings merrieveulen gekocht, opgefokt, veel in handen gehad en beleerd en als 7 jarige verkocht. Heb het dier daarna als 9 jarige nog eens gezien. Het is Nurisha-T, de moeder van onze hengst Erik-T.
Vorig jaar nam de merrie als 19 jarige deel aan een dressuurwedstrijd van de Groninger paardencompetitie. Ze stond in de trailer en ik stond in een pratend groepje mensen achter de trailer. Toen ik voor het eerst wat zei leek de merrie een stroomstootje te krijgen, zo snel draaide ze haar hoofd om, hinnikte en keek me daarna langdurig aan. Ze herkende me duidelijk.
Ook Zita-T, de merrie die we zelf bij ons hadden, en Nurisha-T herkenden elkaar nog duidelijk. Ze hadden elkaar 12 jaar niet gezien.

**Geplaatst**: 18-03-10 10:28

Geplaatst: 18-03-10 10:28

Leuk en interessant onderzoek, heb daar altijd wel in gelooft.

**Geplaatst**: 18-03-10 10:44

Geplaatst: 18-03-10 10:44

ik kwam zondag bij mn oude pony die nu bij mn nichtje staat, en ik weet zéker dat ie me herkende:D
die oude lieverd kwam zacht knorrend naar me toe

en mn hele dag was goed!

ik denk dus zéker wel dat dit klopt

**Geplaatst**: 18-03-10 11:28

Geplaatst: 18-03-10 11:28

wopkelover schreef:
maarja ik ben nu dus wel nog steeds bezig met haar terug te krijgen want ze is blijft gewoon van mij en daar mee basta.

Ik ga duimen voor je! +:)+

Hoop dat het allemaal snel achter de rug is.

**Geplaatst**: 18-03-10 11:36

Geplaatst: 18-03-10 11:36

Leuk onderzoek, met een wat (te) kleine onderzoeksgroep om echt conclusies te kunnen trekken. Hopelijk wordt het groter opgezet herhaald!

Maarre: ben ik nu de enige die de foto niet schattig, maar gewoon onverantwoord vind??

**Geplaatst**: 18-03-10 11:58

Re: Paarden vergeten menselijke vrienden nooit meer

Geplaatst: 18-03-10 11:58

Het is idd een erg groot paard bij zo'n klein meisje. Maar ik denk dat het meisje niet altijd met dat paard loopt te wandelen...

**Geplaatst**: 18-03-10 12:13

Geplaatst: 18-03-10 12:13

Oh wat een leuk stuk zeg!!

Uiteraard wisten wij dit al jaaaaaaaaaren

...

Leuke foto is dat ook

.

**Geplaatst**: 18-03-10 12:16

Geplaatst: 18-03-10 12:16

x_Marr schreef:
Abercrombie schreef:
Zeker bijzonder, heb wel eens een paard opgezocht wat ik verkocht had maar ik had niet het idee dat hij me herkende..

en wat een geweldige foto bij het artikel

Dan heb je hem niet goed behandeld Ik denk dat het er ook van afhangt hoe lang je het paard hebt gehad en hoe erg het paard zijn gevoel uit.

Fijn dat het bevestigd is, maar ik had het wel gedacht

Hahaha geen idee, denk dat zijn nieuwe baasje belangrijker was dan mij, die had denk ik een nog grotere band met hem (door natural horsemanship enzovoort)

**Geplaatst**: 18-03-10 12:17

Geplaatst: 18-03-10 12:17

Leuk om te lezen, dat doet me weer herinneren aan de tijd dat ik mijn pony een enorm lange tijd niet meer had kunnen zien. Hier ging maanden overheen en ik mistte hem enorm. Samen met mijn vader ben ik langs geweest. Degene die erbij stond riep hem en hij keek niet op of om.
Toen ik hem riep ging zijn hoofd de lucht in, oortjes naar voren en kwam hij hard gillend naar voren gerend. Ik ben dit nooit vergeten.
Ik geloof dus wel in het artikel en is voor mij een reden om mijn pony's niet zomaar weg te doen.

**Geplaatst**: 18-03-10 12:22

Geplaatst: 18-03-10 12:22

Ik wist het!
Maar zo voelt het toch ook voor ons. Ik had dit ook altijd al gedacht.
Maar wel gaaf dat ze er een onderzoek naar gedaan hebben!

**Geplaatst**: 18-03-10 12:40

Re: Paarden vergeten menselijke vrienden nooit meer

Geplaatst: 18-03-10 12:40

Heb 10 jaar terug eens mijn pony 2 dagen eerder mee geven met de vrachtwagen voor een week paardenvakantie met stal. i.v.m. studie kon ik pas twee dagen later heen. Vriendin die haar wel vaker deed paste op haar. Van af het moment dat ze van de vrachtwagen af kwam en mij als het waren zocht en niet vond dronk en at ze niet meer! Was helemaal in zich zelf gekeerd en wilde niks meer. Toen ik de stal binnen kwam lopen pratend hinnekde ze hard en dronk daarna meteen twee speci kuipen leeg en begon te eten! Daarna altijd maar zelf mee genomen.

**Geplaatst**: 18-03-10 13:21

Geplaatst: 18-03-10 13:21

paix schreef:
Toen ik mijn pony weer ging opzoeken na een halfjaar leek ze mij nog heel goed te herkennen. Ze keek op en draaide haar kont naar mij toe en dat terwijl ik haar altijd goed behandeld heb!

hier bijna hetzelfde...... kon door zware bekkeninstabiliteit maand niet naar mijn paard toe inmiddels 3,5 jaar beledigd. hij was boos, kreeg zijn kont naar mij toe.....
na wat lekkers was hij wel weer enorm blij.
voelde me toen ook echt schuldig, tijdens de hele zwangerschap was hij zo voorzichtig met me tijdens het rijden en er mocht geen paard mee bij me in de buurt komen. kan me wel voorstellen dat ie boos was

**Geplaatst**: 18-03-10 13:21

Geplaatst: 18-03-10 13:21

Wat leuk om te weten (wist het al uit eigen ervaring maargoed :Y)

)
Nu heb ik nog meer 'medelijden' met een paard die verkocht is op de manege. Ik had daar een verzorgpony en kwam hem iedere dag poetsen en knuffelen, me zus ook. Ik hoop niet dat ie ons mist. Maar zijn beste vriendje (ook verkocht) zal hij wel missen, dat waren echt beste vriendjes..

**Geplaatst**: 18-03-10 13:30

Geplaatst: 18-03-10 13:30

paarden herkennen de (oude)baasjes echt duidelijk,

het veulen van mijn oude pony die heb ik zelf helemaal opgevoed,
we lagen elkedag zowizo een paar uur samen in de wei te knuffelen hij lag dan met zijn hoofd op mijn benen alsof ze een kussentje waren en snurken dat hij kon!.
omdat het mijn ouders te duur werd heb ik hem verkocht en toen heb ik hem een poos ook niet weer gezien. totdat ik met mijn vriend kreeg en we er langs gingen op de scooter k kon het NIET laten k floot en riep zijn naam toen werd hij helemaal gek hinniken stijgeren bokken. en hij overwoog het zelfs om over de sloot heen te springen om dat de voorkomen zijn we terug gereden en heb k flink een uur staan knuffelen met hem. sinds dien als we erlangs reden en hij hoorde de scooter ging die al hinniken en bij het hek staan van KOM KNUFFEL

**Geplaatst**: 18-03-10 13:49

Geplaatst: 18-03-10 13:49

Wel leuk zulke onderzoeken altijd...
maar het verbaast mij niets, heb bij meerdere paarden al gezien dat ze zich aan mensen gehecht hadden
of sterk op 1 persoon positief reageerde bijv. herkenning door een vorige eigenaar of iets dergelijks.
Volgens mij hebben paarden een geheugen als een olifant wat betreft hoe een mens ze behandeld... of behandeld heeft.

geweldige foto trouwens bij het artikel!

**Geplaatst**: 18-03-10 13:53

Geplaatst: 18-03-10 13:53

ik had een bijrijdpaard maar wegens verhuizing ben ik daar gestopt
onlangs weer eens langs geweest en ik riep hem begon gelijk te hinniken en wilde niet meer stoppen met knuffelen
de schat.

zo leuk .
Ik ben ook de laatste die normaal met hem gereden heeft na mij nog 3 andere bijrijdster gehad die allemaal bang voor hem zijn geworden. Wat zou ik graag dat beestje er bij willen hebben maar ja geld he

ps echt een top foto

**Geplaatst**: 18-03-10 14:00

Re: Paarden vergeten menselijke vrienden nooit meer

Geplaatst: 18-03-10 14:00

vroeger een pony gehad, van oude mensen gekocht omdat zij niet lang meer te leven hadden,.. na een paar maanden/half jaar kwam de oude eigernaresse bij ons kijken op een wedstrijd en toen ze haar "roggebrood" tevoorschijn haalde dat ze hem altijd gaf (en ik nooit) begon ie echt zo lief te hinneken, zo zachtjes, zo'n herkenningshinnek.

toen ik die pony verkocht had en er later nog af en toe kwam hinnekte die ook altijd zo heel zachtjes als je hem riep.

Super foto trouwens!

**Geplaatst**: 18-03-10 14:11

Geplaatst: 18-03-10 14:11

Cassidy: Dat denk ik ook niet, maar het gaat om de suggestie die gewekt wordt. Dit kan mi gewoon niet. Schattig om te zien, maar dit moet je niet willen, en dus ook niet suggereren.

**Geplaatst**: 18-03-10 14:16

Geplaatst: 18-03-10 14:16

was iig wel een mooi Kodak-moment,..

**Geplaatst**: 18-03-10 14:22

Re: Paarden vergeten menselijke vrienden nooit meer

Geplaatst: 18-03-10 14:22

Jeetje gaan we daar nou ook nog over doordiscussieren.. Bokt zou Bokt niet zijn als we van alleen een discussie maken!

**Geplaatst**: 18-03-10 14:36

Re: Paarden vergeten menselijke vrienden nooit meer

Geplaatst: 18-03-10 14:36

Tja.. die van mij zouden een moord plegen voor een appel of wortel.. Dus zullen ze mij ook niet snel vergeten ;-)