bulck schreef:Je moet wel lezen e
In beginpost staat, dat de ruiter teken gegeven had zelfs al richting de middenberm ging en dat de lanbouwer enkel vertraagde op de motor maar alsnog voorbijreed.
Een getuige heeft de LB'er moeten tegenhouden, want die was doorgereden na het ongeval dat door hem veroorzaakt was.
Ik lees goed en heel voorzichtig aangezien ik weet hoe kritisch bokt is.
Ik lees in jouw stukje veel vooroordelen in jou tekst; Bedoelt, misschien onbedoelt, maar desondanks zitten ze erin. hierboven zegt je namelijk dat hij het heeft veroorzaakt, heel knap om te weten aangezien ze in belgie er een rechter op hebben gezet om het uit te zoeken wie het nu heeft "veroorzaakt".
Een sein geven en de berm in gaan vind ik iets wat elk verstandig ruiter doet. Is dus geen teken van een bang paard. Een paard wat loopt te dribbelen, als hij al dribbelt, is geen teken van een bang paard, kan immers ook gewoon een ongeduldig paard zijn wat door wil lopen. En paard wat stil staat en attend kijkt kan ook heel bang zijn, hoe moet iemand zonder paarden ervaring dat zien?
bulck schreef:In Belgie (plaats van dit ongeluk) hebben we dus andere regelgeving dan in NL. Hij had mede door de waarschuwingen en tekenen van paniek moeten stoppen. Al was hij volledig in de ankers gemoeten, dat was zijn taak en verantwoordelijkheid op dat ogenblik en in die situatie. (Bovendien mag een tractor ook niet van die snelheden maken, maar dat even ter zijde). Wat het gevolg daarvan had geweest, ja wss een gestressed paardje, of eentje die het hazepad koos, dat kunnen we niet weten en dat is dus gissen.
Je hebt gelijk als het paard had lopen stijgeren, bokken, opzijspringen, achteruit deinzen ect. dan had hij in de ankers moeten gaan. Maar zols ik het lees deed het paard dat niet, pas om het moment van passeren deed het paard een stap achteruit, met alle gevolgen van dien.
Welke snelheden? Welke snelheid had hij dan? Ik weet het niet, dat staat namelijk nergens. wie zegt dus dat hij te hard reed?
bulck schreef:Feit blijft dat de LB'er de situatie niet correct ingeschat heeft, vervolgens alsnog passeert zonder om te kijken en dan bovendien vlucht van het plaats delict.
Wederom had hij moeten kijken, hij verklaart zelf te vertragen want merkt de situatie, maar vervolgens passeert hij en kijk dan niet achterom. Dat vind ik vaag...
Van feiten kun je dus nog niet spreken, feiten staan op papier, zijn concrete cijfers e.d. Deze hele situatie draait om meningen en gevoelens. Nergens zijn er feiten te ontdekken behalve in de wetgeving waaraan beide zich hadden moeten houden. En naar mijn mening ook beide aan hebben gehouden.
Nergens staat dat hij vluchtte, aangezien hij wel stopte nadat de getuige hem erop had gewezen. Ik haal het woordenboek er niet bij, maar vluchten is in mijn ogen wegrennen terwijl je weet dat je wat fout gedaan hebt.
Naar mijn mening had hij ook moeten kijken in de spiegels nadat hij gepaseert was, misschien heeft hij dat ook wel gedaan en niks raars gezien. Dit is een riskant opmerking van mij, want ik durf te wedden dat zeker 10 bokkers er over vallen. Maar 1 blik in de spiegel kan een verkeerd beeld van de situatie geven. Paarden "in paniek" kan als je voorbij gereden bent (is natuurlijk niet gewenst). Misschien stond 1 van de andere paarden voor de getroffen merrie en heeft hij het daarom niet gezien, misschien zat er net een struik voor. Misschien heeft hij wel in de spiegel gekeken en een verkeerde conclusie getrokken. Weet ik veel, en 99% van de bokkers hier weten het ook niet en kunnen daarom er ook geen conclusies over trekken. Speculeren mag natuurlijk altijd, maar ik vind het altijd jammer dat er gelijk gewezen en beschuldigd wordt.
En het is zo jammer dat er gelijk conclusies worden getrokken terwijl niemand weet wat er nu exact gebeurt is, wat de exacte situatie was, er waren maar een paar (als het er niet minder zijn) bokkers aanwezig en zelfs die kunnen er geen feiten over vertellen aangezien ze het vanuit hun oogvizie meegemaakt hebben. Ik wil niet zeggen dat ze niet eerlijk zijn, in tegendeel. Maar er spelen gevoelens mee, voorgescheidenis, karakters. Vraag aan 9 getuigen wat er gebeurt is en ze zeggen alle 9 wat anders.
Het wordt een groot wel/niet spelletje waar zeker 1 iemand (al dan niet terrecht) de dupe van wordt en uiteindelijk niemand gelukkig.