Ik zal nog een kleine toelichting geven op mijn boute stellingen.
Hetgeen ik heb bedoeld te zeggen met mijn opmerkingen, gaat over hetgeen het meest opvalt of stoort in dit geval. Ik heb het dan niet over impuls, nageeflijkheid, lengtebuiging, verzameling, schwung, gedragenheid, regelmaat en nog meer van dit soort termen. Ik vond dat dit bij alle die de ruiters wel aardig voor elkaar is (kleine details hier en daar nagelaten). Dit moet ook wel aardig voor elkaar zijn, anders kom je niet zo ver en kun je inderdaad in mijn ogen niet een fatsoenlijk appuyement of iets dergelijks zoals een volte op GP-niveau rijden.
Als je instructeur bent, kijk je ook altijd eerst (vooral bij een nieuwe combinatie), naar wat je het meest stoort. Dus wat het algemene beeld niet ten goede komt en wat dus verbetert moet worden voordat je aan andere dingen kunt werken.
In mijn ogen is dat bij Totilas altijd de halslengte geweest (ook van de winter in Ermelo). De slingertjes hier en daar zijn volgens mij puur onervarenheid en komen zeker goed (denk ik).
Wat de andere twee paarden betreft, weten jullie wat mij het meeste opvalt. Daarbij benoem ik bewust niet wat er heel goed gaat. Ik benader combinaties vanuit het zichtpunt van mezelf en kijk dus naast hetgeen goed gaat, altijd heel nadrukkelijk wat ik zelf zou willen verbeteren als het mijn paard zou zijn. Zeg maar om dus nog meer het perfecte beeld te benaderen.
En tja, alles wat afwijkt van het ideaalbeeld geeft wat mij betreft puntenaftrek. En ik weet van een Duits internationaal jurylid, dat gezwiep met een staart voor elk onderdeel een punt aftrek zou moeten geven, dus...
Hopenlijk is het nu alweer wat duidelijker. Is altijd lastig op papier, maar ja, ik doe mijn best.
