het enige waar ze van lijkt te balen is dat ze niet in draf of galop kan, omdat de grond bevroren is.
ze eet de hele dag gras en krijgt elke namiddag 3 winterwortels en soms gedroogd brood erbij, ze heeft een emmer water staan maar ik heb nog niet gemerkt dat ze er gebruik van maakt, en loopt op een heel groot weiland (normaal koeienweiland).
gevoelsmatig zou ik haar liever hooi bijvoeren, maar als ik naar haar conditie kijk.. ze is breder dan in de zomer! (onder de wintervacht).
ik voer niet bij omdat dat niet de gewoonte is op de plek waar ze staat,van de week heb ik kuilgras neergelegd, maar ze at er niet van, ging alleen de ton als schuurpaal gebruiken.. eind van de dag had ze er nog niks van gegeten, dus ze komt blijkbaar niks tekort.
als het gras echt opraakt en ik merk dat ze extra nodig heeft verzin ik er wel iets op in de zin van, apart nemen en bijvoeren, of mulsy bijvoeren of iets..
stel er komt DB bij kijken, dan denk ik eerder dat de pony het wel gezellig vind, dan dat ze vind dat ze haar komen redden

wij hebben vroeger ook eens DB bij huis gehad, om de hond.
hond liep altijd in de ren, met binnenhok die weer verdeeld was in 2en, in het achterste deel achter een kleed een berg stro om in te slapen.
en water en brok.
maar ja, liep wel veel te blaffen, altijd blij en opgewekt als er mensen kwamen (dat was gewoon zijn karakter), dus mensen hadden geconcludeerd dat de hond eenzaam was, verwaarloost werd (kale plekken op de rug, weet ik wat voor middeltjes al tegen gebruikt maar ging niet over), en dus gered moest worden.
mn vader heeft toen rustig alles aan de DB laten zien, en uitgelegd hoe het zat met de rug, en er bleek niks aan de hand te zijn.
maar het voelt wel naar als de DB blijkt te zijn gebeld voor je dier, in plaats van dat diegene die gebeld heeft gewoon even persoonlijk bij je langs is geweest om navraag te doen over de situatie..