Bokt.nl

linos schreef:

Ik ben het met polly2 eens. De dieren in de Oostvaardersplassen hebben het daar echt harstikke goed en wij hebben een te hoge knuffelfactor van de dieren die daar lopen. Ik heb er vorig jaar een jaar onderzoek gedaan naar de conditiescore en het welzijn van de Heckrunderen en geloof mij, dit is een veel betere situatie als in vele andere natuurgebieden in nederland. De dieren die verzwakt zijn worden afgeschoten voordat ze zouden sterven aan een hongersdood. Dat de dierenbescherming die cijfers niet laat zien is nogal logish, dan blijkt dat er bijna geen een dier gestorven is aan hongersdood. Dieren die op basis van veterinaire en wetenschappelijke grond beoordeeld zijn en het de winter niet zullen halen worden eruit gehaald. De dieren worden niet aan hun lot overgelaten en of te dood veroordeeld. Het is vind ik erger in de veluwe waar ze een omgekeerd beleid voeren; hier worden honderden dieren preventief afgeschoten, nadat ze natuurlijk winter na winter bijgevoerd worden (want ja niet bijvoeren is zielig), en de populatie (als je er niks aan zou doen) veel te groot zou worden. Daarom worden er maanden lang dieren uitgeschoten om de populatiegrootte te verkleinen. Dit vindt ik veel barbaarse manier; eerst voeren en dan afknallen omdat ze door het voer te snel vermeerderen. In de oostvaardersplassen wordt er gekeken naar welke dieren de zwakkere zijn en deze worden dan pas uitgeselecteerd. Belangrijk hierbij is ook om niet te vergeten dat er wel degelijk natuurlijke selectie optreed! De rassensamenstelling (het heckrund is geen uniform ras) veranderd door de jaren heen en er weliswaar een meer wintervast type aan het ontstaan is! Dus het is niet zomaar aanklooien wat Staatsbosbeheer doet, er staan een hele veterinaire en wetenschappelijke commissie achter waarmee dit beleid gevoerd wordt! Het probleem is alleen dat de mensen liever de knuffelfactor van de media geloven als het welzijn van het dier.....

Jetta schreef:

De dierenbescherming kan zich mijns inziens beter bezighouden met de mishandeling van de miljoenen dieren in de bio-industrie en de mensen die dieren echt verwaarlozen door onkunde of tegenvallende verwachtingen. Ook zouden zij ervoor kunnen zorgen dat dieronvriendelijke producten uit de handel worden genomen.

polly2 schreef:

wat zijn we dan hypocriet met z'n allen...of neit dan...die situatie op de Veluwe die jij schetst dat is pas hypocriet...of forellen uitzetten in een vijver om ze vervolgens weer te vangen en dood te slaan....ik noem maar wat.
En de bio-industrie...de slachtmethodes van pluimvee, waarbij ze aan een rial hangen en zo met hun hals door het mes worden gestuurd...machinaal geslacht (heel effectief, dat wel)...dat schijnen we met z'n allen normaal te vinden.
Of paarden die de hele dag op 3X3 staan en er even uit "mogen" om te werken.... dat kan allemaal in Nederland....gek hè!

maureen_85 schreef:

Wat een belachelijk gelul zeg van sommige mensen. De beesten niet bijvoeren in de winter om te voorkomen dat er meer paarden komen, tuurlijk!! Dat gaat in de natuur ook echt zow . Het gaat er gewoon om dat deze situatie gewoon echt niet te vergelijken is met de natuur. Ten eerste de paarden die er lopen zijn geen wilde paarden, ze zijn verwilderd, aan hun lot overgelaten.

maureen_85 schreef:

Wat een belachelijk gelul zeg van sommige mensen. De beesten niet bijvoeren in de winter om te voorkomen dat er meer paarden komen, tuurlijk!! Dat gaat in de natuur ook echt zow . Het gaat er gewoon om dat deze situatie gewoon echt niet te vergelijken is met de natuur. Ten eerste de paarden die er lopen zijn geen wilde paarden, ze zijn verwilderd, aan hun lot overgelaten. In de echte natuur zouden de zwakke beesten worden opgegeten door een leeuw of iets dergelijks, daar is hier gen sprake van. Daardoor komen er alleen maar meer en meer beesten en krijg je juist een onnatuurlijke situatie. Een paar jaar terug hebben wij hier ook mee te maken gehad. Er lag al een paar dagen een veulentje van een paar dagen oud bij het hek weg te kwijnen en om zijn moeder te roepen. Omstanders hadden hier melding van gedaan maar echt niet die klootzakken bij staatsbosbeheer er iets aan hebben gedaan. Dat zijn echt dierenbeulen ik bedoel hoe lang speelt dit niet al! Nou toen is de dierenbescherming erbij gehaald en ook de politie. Toevallig zat onze buurman hierbij die wist dat wij net een veulen hadden bij onze merrie. Hij heeft gelijk ons gebeld of wij het arme beestje op wouden vangen. En natuurlijk hebben wij dit gedaan. We hebben het broodmagere beestje eerst bij kenissen op een boerderij gezet omdat we niets wisten of het ziektes had. We hebben dit veulentje met de fles groot gebracht. Het is uiteindelijk wel goed gekomen met haar maar je merkte aan alles dat ze een achterstand had. Echt het was zoo zielig. Maar wat nog het ergste was, staatsbosbeheer wou een symbolische koopsom krijgen voor het beestje. Terwijl wij gigantisch veel geld aan dierenartskosten en melk in haar hebben gestoken, met alle liefde dat wel. Terwijl hun haar daar gewoon hadden laten liggen, maar hoe durven ze dan ook nog een om geld komen vragen. Die lui weten niet hoe ze met dieren om moeten gaan, dierenbeulen zonder verstand van deze dieren echt te belachelijk voor woorden. En zo zijn er nog veeeeel meer voorbeelden van lijdende beesten daar. Bijvoorbeeld een van de runderen die een paar dagen lang met een kalf uit haar achterste heeft rondgelopen en beide zijn natuurlijk dood gegaan. Of in de winter als het water is bevroren dat de beesten niet kunnen drinken. Ik heb destijds zoveel knipsels en dergelijke bewaard over de oostvaardersplassen, maar het is allemaal te gek voor woorden wat daar gebeurd. Het wordt tijd dat er echt actie wordt ondernomen!!!!

Citaat:

Dus het is niet zomaar aanklooien wat Staatsbosbeheer doet, er staan een hele veterinaire en wetenschappelijke commissie achter waarmee dit beleid gevoerd wordt! Het probleem is alleen dat de mensen liever de knuffelfactor van de media geloven als het welzijn van het dier.....

Chatelaine schreef:

Oostvaardersplassen;

Een reactie

De Oostvaardersplassen (OVP) zijn internationaal befaamd door de mate van natuurlijkheid die het gebied heeft bereikt. In de OVP ontwikkelde zich – na drooglegging van de Flevopolders – natuur naar het evenbeeld van bekende grote natuurgebieden zoals de Neusiedlersee (35000 ha), op de grens van Oostenrijk en Hongarije. Dat blijkt onder andere uit het broeden van de grote zilverreiger, die na een afwezigheid van 150 jaar in Nederland is teruggekeerd. Het meest spectaculaire in de Oostvaardersplassen was het open maken van gesloten rietvelden in het moeras door ruiende grauwe ganzen, zoals dat ook uit de Neusiedlersee bekend was. Daarvan profiteerden allerlei planten- en diersoorten. Op het droge land vervullen Heckrunderen, Konikpaarden en edelherten een dergelijke sleutelrol; zij scheppen en onderhouden o.a. graslanden waar vele tienduizenden ganzen vóór en na de rui foerageren en ruigten waar grote aantallen roofvogels als buizerden en bruine kiekendieven voedsel vinden. En ze houden poelen open waar grote en kleine zilverreigers, roerdompen en lepelaars vissen.

Naast perioden waarin voedsel in overvloed beschikbaar is, kent het leven in de vrije natuur ook perioden van schaarste.

In grote natuurgebieden zoals het Nationale Park Yellowstone in Noord-Amerika (900.000 ha) en het Nationale Park de Serengeti in Afrika (1.476.000 ha) blijkt dat de hoeveelheid beschikbaar voedsel en de kwaliteit daarvan de aantallen grote hoefdieren bepaalt. De dieren bereiken zogenaamde verzadigingsdichtheden. Wordt de draagkracht van het gebied overschreden, dan sterft een aantal dieren door gebrek aan voedsel. Zodoende ontstaat een evenwicht. In de Serengeti waar in droge jaren tot 70% van de trekkende gnoes overleefde, leidde dat tot fluctuaties tussen 1 en 1,4 miljoen dieren. De invloed van grote predatoren blijkt van ondergeschikt belang te zijn. Zo kwam 75% van de gnoes die stierven, om door ondervoeding (vastgesteld aan de hand van het percentage vet in het beenmerg). Ook in het Nationale Park Yellowstone bleek dat ook na het uitzetten van wolven, wapiti’s (Amerikaans edelhert) stierven door ondervoeding, zowel in zeer strenge als in zeer zachte winters.

Overleving

In de Oostvaardersplassen overleefde de afgelopen winter 78% van alle dieren. Dit percentage valt ruim binnen dat in de bovengenoemde grote natuurgebieden. De verklaring is dat de OVP een zeer goed leefgebied zijn door de hoge vruchtbaarheid van de bodem. Met de goede conditie die de hoefdieren dardoor opbouwen en met de in de winter resterende plantengroei, schors van bomen en struiken en wortels kan het overgrote deel overleven. Er lijkt een evenwichtssituatie te gaan optreden. Het aantal runderen neemt al enige jaren niet meer toe en het aantal kalveren van edelherten en veulens bij Konikpaarden was dit jaar zodanig dat ook die populaties nauwelijks groeiden. Het totale aantal dieren zal ten opzichte van het vorige jaar (3100 dieren) zelfs afnemen en tussen de 2900 en 3000 dieren uitkomen. Het raster en het ontbreken van grote predatoren doen er klaarblijkelijk niet toe. Omdat ook het sociale gedrag van de dieren in de OVP niet verschilt van verwante soorten in veel grotere natuurgebieden, moet de conclusie zijn, dat het er zeer natuurlijk aan toe gaat in de OVP.

Het Staatsbosbeheer bekommert zich ook om het welzijn van de dieren. Als de winter als scherprechter optreedt, worden dieren doodgeschoten die het – afgaand op hun gedrag: ze zijn sloom, zonderen zich van de kudde af – niet lijken te redden. In de afgelopen winter betrof dat 65% van alle dieren die stierven.

Gepleit wordt voor een verbinding tussen de OVP en deVeluwe, waar door afschot een heel lage dichtheid van 1-3 edelherten per 100 ha wordt gehandhaafd. In De Oostvaardersplassen bestaat een verzadigingsdichtheid van 50 edelherten per 100 ha. Het is niet zeker dat de dieren op grote schaal gebruik zullen maken van die migratiemogelijkheid. Als dat wél het geval is, wordt de Veluwe een zwart gat dat een continue stroom edelherten verzwelgt.

Tricky1 schreef:

Iedereen hier op Bokt heeft gemeen dat ze een warm hart hebben voor dieren. De discussie over de OVP is een mooi beeld van de algemene publieke opinie. Paarden hebben altijd enorm tot de verbeelding gesproken, ze doen iets met mensen en logisch dat je een steek door je hart krijgt als je er eentje ziet sterven. Ik teken de Koniks en heb ook in de OVP geexposeerd twee of drie jaar geleden. Heb toen niet de gelegenheid gehad het gebied in te gaan, dwz het gebied waar de grote kuddes lopen. Maar ik ken de andere gebieden waar grote grazers worden ingezet wel, vooral die waar je er wel rond mag struinen buiten de paden.

Ik heb ooit een net geboren veulen gered in zo'n gebied, het eerste veulen van het seizoen en heel vroeg, 22 februari. Ik was haar aan het filmen en toen ze haar moeder volgde om te drinken aan de rand van een bevroren ven (het was min tien), schoot ze eerst op het ijs en daarna eronder. Ik ben dan heel eerlijk: de natuur is eerlijk en dus soms hard. Maar als zoiets onder je eigen neus gebeurt, wat doe je dan? Het veulen was erg vroeg en zwak, de moeder bleek later pas een keer eerder een veulen te hebben gehad en was misschien onervaren? Ik heb het diertje met een nat pak onder het ijs weg weten te halen en voor zover ik weet leeft ze nog steeds in goede gezondheid. Ik voelde me, eerlijk is eerlijk, een hele held nadien.

Maar... was het goed wat ik deed? Ik weet het niet. Als dingen net onder je neus gebeuren reageer je er heel anders op dan wanneer je erover leest in een krant. Niemand heeft tot nu toe nog goed weten te bedenken wat je moet doen als je een natuurgebied afbakent en er wilde dieren in uitzet. En met wild bedoel ik dan: onaangeraakt en on-geinterrumpeerd door mensen. Dat blijft een zoektocht. Zonder dat ik dit religieus bedoel: alleen God weet hoe dat moet, want die heeft het bedacht...

Wij kunnen nog niet eens een grassprietje scheppen, laat staan hele hordes van dieren in een natuurgebied beheren. In de koniksgebieden waar je je tussen de dieren mag mengen zie je ook dat sommige mensen daar heel goed mee omgaan (wel dichtbij, maar niet bemoeizuchtig knuffelen met een air van: kijk mij eens het wild benaderen!). Ander mensen verkijken zich erop en denken dat een wollig wintervachtje op iets zonder klauwen, scherpe tanden of hoorns een soort van teddybeer is. Als zo'n dier dan, bijvoorbeeld in het hormoonrijke voorjaar, even vergeet dat er een kwetsbaar mens in de weg staat terwijl hij een andere hengst de les wil lezen, dan noemen we hem ineens gevaarlijk en agressief, want hij ging ' zomaar' dwars over me heen! Wie is er dan fout?

Alleen dieren zijn volkomen eerlijk, vooral als ze niks met mensen te maken hebben. Je kunt wel een hond leuk vinden, maar als die hond instinctief niks van je wil weten, wordt het nooit iets. Je kunt niet een 'vergadering' beleggen met een dier. Een dier is. En niet meer dan dat. Een dier is er ook alleen maar in het heden. Een dier plant niet, een dier ontwikkelt levensreddende reflexen. Maar een dier gaat, als hij honger heeft, niet zitten bedenken: jemig, wat voel ik me beroerd! Een dier heeft geen zelfbewustzijn. WIJ vinden dat hij lijdt. Terwijl hij zijn lot accepteert en sterft. Natuurlijk roept een veulen om zijn moeder. Maar de vraag is: hoe komt het dat het veulen door de moeder is verlaten? Dit is de natuur's manier om een onvoldoende sterk veulen uit te selecteren. En zolang we daar als mensen maar niks van zien, vinden we dat normaal. Maar gebeurt het onder onze ogen, dan is het ineens zielig. Heel recht toe recht aan gesteld denk ik dat je als mens uitsluitend mag ingrijpen als je zelf de situatie hebt veroorzaakt. Als jij in een afgeschermd gebied een merrie afschiet om de een of andere reden, en het blijkt te laat dat ze een veulen had, dan vind ik dat je voor dat veulen moet zorgen. Aan de andere kant: er was een reactie hier die het had over "ik zet mijn paard niet de hele dag in een box" en daar ben ik het hartstochtelijk mee eens. Mijn paard heeft alleen nachtstalling en is verder altijd buiten in weer en wind, zonder deken. De vacht beschermt haar en dat ik dan wat meer poetswerk heb, en dat ze na het werk een dek op moet om geen koud te vatten: so be it. IK heb besloten dat ik wil werken met mijn paard, dus IK mag haar verder niet in haar natuurlijke doen en laten belemmeren. Ik ben daar helaas vrij alleen in. De meeste mensen vinden een manege normaal met boxen waar de paarden, in het gunstigste geval misschien twee of drie uur uitgezonderd, de hele godganse dag in staan. DIE mensen hebben geen recht van spreken wat mij betreft over de OVP, want daar hadden we het over. En dat veulen gun ik eerder een natuurlijke dood, dan dat ze wordt 'verzorgd' door mensen. De meeste mensen hebben moeite de natuur met rust te laten. Ik ook soms, getuige mijn reddingsactie...

Het is dus allemaal heel dubbel. Ik heb zelf voor het landelijke bureau Dierenbescherming gewerkt, een jaar of drie, en ik weet dat ook daar het beleid dubbel is. De meeste publieke organisaties reageren nu eenmaal op publieke druk. Want stel je voor dat ze niks doen, dan verliezen ze leden en uiteindelijk kost dat banen. In de tijd dat ik daar werkte, in Den Haag, heb ik grote bewondering gekregen voor de mensen in het land die bij asielen en dierenambulances werken. DIE hebben hart voor de zaak. Daar speelt commercie en publieke opinie maar een beperkte rol. En zo hoort het ook. Zodra het verschijnsel 'instantie' zich voordoet, denken sommige mensen ineens dat ze alles beter weten.

Ik durf wel te zeggen dat IK het niet weet. Ik weet alleen een ding: als je ergens voor kiest, moet je het goed voorbereiden en ook sterk zijn bij publieke tegenwind. Dan moet je 'een vent' zijn en de consequenties accepteren. Ik weet dat er dieren worden afgeschoten, ik vind dat niet per se slecht. Uiteindelijk hebben wij die natuurgebieden met elkaar verzonnen dus we moeten er ook voor zorgen. Magere dieren? Dieren met wonden? Ik heb meegewerkt aan het boek Koniks in Nederland, van de stichting Ark, en ik ken de beleidsproblemen door en door. Soms moeten er compromissen worden gesloten. Maar eigenlijk vind ik dan stiekem dat je er geen dieren in los moet laten voor je bijvoorbeeld de omringende boeren op je hand hebt. In een van de Gelderse Poort gebieden is bijvoorbeeld een hele kudde bevangen geraakt en overleden door toedoen van mensen. Omringende boeren bleven klagen dat de flosjes van de wilde distels op hun akkerland voor onkruid zorgden. Dus bezweek de stichting en maaide de gebieden aan de rand van het gebied. Gevolg: lekker vers mals jong gras! Gevolg: de paarden eten zich dood. Heel triest. Zet dan geen paarden uit voor je het eens bent met de boeren of creeer een bufferzone waar de paarden niet mogen komen, waar je wel maait. Maar doe niet zo stom om te buigen voor de boeren en gewoon een 20 paarden tellende kudde om zeep te helpen. O ja, ze hadden er nog wat aan ook: wildernisvlees. Niet altijd beschikbaar, alleen als er wordt afgeschoten. Ik waag me er niet aan, hoe gezond en lekker het ook moet zijn.

En dan tot slot: diezelfde boeren hebben geprotesteerd tegen dode dieren in het gebied. Het meest natuurlijke is dat je de paarden laat sterven en dat de lijken mogen blijven liggen. Daar ontlenen namelijk andere diergroepen weer voedsel aan, heel natuurlijk. Maar ja, boeren mogen hun kadavers ook niet zomaar laten slingeren, dus die zijn in het geweer gekomen tegen dat plan. En daarom worden de zwakke dieren afgeschoten en afgevoerd, en worden natuurlijk overleden lijken alleen achtergelaten daar waar mensen ze niet kunnen zien. Misschien staan er daarom wel hekken omheen. Als alle burgers er zouden gaan wandelen, zouden ze de pure natuur niet eens aankunnen. Denk ik wel eens. Ofwel ze worden op de hoorns genomen door hormoongestuurde stieren, of ze worden doodgetrapt omdat ze zo nodig proberen een kudde te aaien of ze blijven erin bij het eerste beste lijk dat ze zien. Dierenlijk, wel te verstaan.

Dus, ik denk dat we hier maar nauwelijks een echt oordeel over kunnen hebben. We, ik ook, weten niet half wat het allemaal inhoudt, een natuurgebied beheren. Wat ik wel weet is dat in de meeste gevallen geldt: blijf eraf, en het redt zichzelf.

O, nu echt tot slot, er schiet me nog iets te binnen...
Er was ergens een eiland waar nog nooit mensen waren geweest. En op een dag werden daar paarden waargenomen. Een enorme kudde. Het eiland was niet groot en op een dag werd er een massale sterfte waargenomen, zonder aanwijsbare oorzaak. Veel mensen vonden het zielig de paarden daar te laten en er werd gepoogd om ze over te brengen naar een andere plek. Daar gedijden de paarden, ondanks de bemoeiienis van de mensen (of juist als gevolg van...) helemaal niet en uiteindelijk besloot men ze terug te brengen naar het eiland. En daar werd vastgesteld dat eens in de zoveel tijd er een ziekte uitbrak, die het aantal paarden uitdunde en het duurde dan vijf jaar of zo voordat de populatie weer back to normal was. Is dat zielig? Ik vind van niet.

Soms moeten we er gewoon vanaf blijven. De kuddes op de OVP zullen zichzelf reguleren als wij ervan af blijven. Maar dan moeten we ook niet kinderachtig doen als er dieren sterven. Zoals gezegd: een dier dat sterft, zoekt een rustige plek en accepteert dat het afgelopen is, al zal hij niet zoveel zelfbewustzijn hebben dat hij weet dat hij sterft. Het is zoals het is. En zo moet het blijven. En, inderdaad: laat de Dierenbescherming doen waar ze voor in het leven geroepen is, meer dan honderd jaar geleden:

Om een eind te maken aan de inmenging van mensen in de levens van hun dieren. In de paardenwereld alleen is nog genoeg te doen. Al die mensen die hun paard in de krul trekken bij het rijden, die hun paard in zijn uppie houden, eenzame opsluiting in een steriele stal, die het zijn wintervacht afscheren omdat dat zoveel extra werk geeft na het rijden, of onder een dek zetten de godganse winter zodat er schuurplekken komen, die het paard aframmelen 'omdat hij het met opzet niet doet'. Laat die mensen maar eens een paar maanden meelopen met de beheerders van de natuurgebieden. En echt kijken naar wat er in het wild gebeurt. Dan komen ze er heel misschien achter dat dieren hun zaakjes heel wat beter voor elkaar hebben dan wij mensen, met onze zogenaamde intelligentie. Laat de dieren gewoon dieren zijn, dan zijn ze het gelukkigst! Dan zien ze misschien ook eens een paard met een enorme scheur wond. Van een rivaliserende hengst of een valpartij langs een scherpe steen. Dan zullen ze zien dat de gezonde dieren deze wonden na een week al nauwelijks meer hebben. Da's toch wel even iets anders dan het gemiddelde rijpaard op een standaard pensionstal zonder weidegang dat zijn been bezeert aan prikkeldraad (o nee, aan iets anders, want ze kwamen niet buiten) en waarbij de eigenaar met allerlei enge zalfjes van de dierenarts eindeloos aan het prutsen is om die wond dicht te krijgen...

Zo, ik heb gezegd. Het is een beetje lang geworden, maar ja, breek me de bek niet open over dit onderwerp...

Sjoert schreef:

assie schreef:

Er is daar geen natuurlijke selectie. Het is gewoon fokken, fokken, fokken wat die dieren daar doen. Zo lang er geen selectie is, in de vorm van bijvoorbeeld roofdieren zal het aantal dieren daar alleen maar blijven groeien. De kudde wordt dan te groot en nadat het aantal dieren op zijn grootst is, zal het gebied 'op' zijn en zal het aantal dieren ineens kelderen door een groot voedseltekort.

En dan gaan er een aantal dood.
-> natuurlijke selectie.

Chatelaine schreef:

Maar de verzwakte worden toch neergeschoten of begrijp ik dat verkeerd.