Gini schreef:Een mening hebben is gemakkelijk als het niet je eigen paard is dat afschuwelijk en met doodsangst sterft.
Dat geld voor ons allemaal toch. Ik zou er zeker kapot van zijn en ook zeker contact opnemen met. Maar mijn mening is ook mbt de ervaring met defensie.
DuoPenotti schreef:Citaat:
Dan kan er ook gezegd worden dat ze of niet op hun plek daar staan (want waarom wel verwachten dat heel defensie er rekening mee moet houden maar zou zelf verhuizen dan niet kunnen bijv)
Voor de mensen die al in een laagvlieggebied wonen geef ik je gelijk.
Maar er komen ontiegelijk veel gebieden bij.
En verhuis je vandaag, ff Vanuit gaande dat dit zo simpel gaat, zit je bij wijze van morgen weer in een nieuw gebied.
Hier is de veranderde factor defensie.
En ja begrip voor de oefeningen.
Maar het begrip graag ook onze kant op, wij die hier wonen al voordat er een laagvlieggebied was.
Zeker mee eens dat meer begrip mag ! Er zouden echt meer info avonden mogen komen voor buurtbewoners om hun zorgen te uiten en defensie om uit te leggen hoe of wat. Daar 100% mee eens 
pol013 schreef:Mondy schreef:Dit gaat dus beide kanten op. Leren dat er meer bestaat dan eigen belang/dieren/eigendommen.
En wat kan een dood paard daar van leren?
Wel fijn dat de eigenaar dan geleerd heeft dat er meer in de wereld is.
Verhuizen is een redelijk ingrijpende klus (+waarheen dan) + defensie breidt nu alleen maar uit. Dit wás geen laagvlieggebied. En presto, nu wel.
Je punten waren allemaal tot daar aan toe als ik zou roeptoeteren: geen laagvlieggebied boven mijn erf.
Dat doe ik niet eens. Maar ik vraag wel: hoe kan in nou omgaan met deze nieuwe situatie.
En jouw antwoord is dus slikken of stikken.
Het verhuizen was bedoeld om aan te geven dat rigoureuze oplossingen 2 kanten op kunnen. Niet dat het mijn tip is. Maar verwachten dat heel defensie rekening gaat h0uden met het hele land waar eventueel dieren zouden kunnen schrikken is net zo iets.
Mijn antwoord is ook absoluut niet slakken of stikken. Wel dat er van beide kanten wat gedaan kan worden. Dus ja defensie meer duidelijkheid geven door bijv infodagen en mensen met dieren kunnen ook daarin wat proberen. Ik lees telkens dat dieren naar binnen gehaald kunnen worden... dan wennen ze nooit. De echt heel angstige daar gelaten.
Maargoed, ik zie ontzettend veel mensen in mijn omgeving/stallen/evenementen die vooral maar bezig zijn om niks engs tegen te komen en alles uit de weg te gaan. Paarden wennen zo ook niet aan gekke dingen.
Dat is een beetje wat ik bedoel: slikken of stikken kan je t noemen... kijken hoe er wel mee om gegaan kan worden is ook de optie.
Elisa2 schreef:Ik denk gewoon dat veel paarden er wel aan kunnen wennen maar sommige niet. En dan zeker de hoog in het bloed staande paarden raken makkelijker in paniek.
Ik heb het ook eens gehad, waren met z'n tweeën aan het rijden. Chinook kwam echt net over de bomen overvliegen. Paard waar ik op zat bleef cool, de andere raakte helemaal in paniek.
Wat de eigenaren van dit verongelukte dier ook zeggen.. wat als er een ruiter op had gezeten?
Zeker moet je er niet aan denken dat er een ruiter op had gezeten, of misschien juist wel als die had kunnen reageren.
Maar absoluut gaan er sommige niet aan kunnen wennen, en dat is oprecht ontzettend rot.