Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-10-24 16:57

Re: Doe je mee aan onderzoek naar paard-mens relatie

Geplaatst: 24-10-24 16:57

Ik ben vooral blij om te lezen dat ik niet het enige ruim-volwassen penny 'meisje' ben. Het onderzoek is wat mij betreft geslaagd

**Geplaatst**: 24-10-24 17:30

Geplaatst: 24-10-24 17:30

Ik wist vooral niet zo wat in te vullen bij de vraag of het bezit van een paard mij ervan weerhield dingen te doen die ik wel deed toen ik nog geen paard had.
Ik heb al >40 jaar een paard, ik was een tiener toen ik mijn eerste pony kreeg. Ik heb geen flauw idee wat ik zou doen wat ik nu niet doe omdat een paard heb.

**Geplaatst**: 24-10-24 17:43

Geplaatst: 24-10-24 17:43

superpony schreef:
Hahaha, fijn dat het herkenbaar is. Mijn man geeft mij vooral de schuld dat we rare dieren hebben.......

Ze bemoeien zich ook echt overal mee. Ga je uitmesten, staan ze om je heen en als het meezit mesten ze nog even naast de kruiwagen. Je kan nooit genoeg werk hebben natuurlijk. Ze zijn vast bang dat ik weer naar binnen ga :p

Nu zijn we wat aan het klussen geweest en staan ze er echt bovenop. Gereedschappen zijn ook heel interessant.

Elisa; Ja, uiteraard. Maar ik las de vraag als iets negatiefs. Of vroeg me in ieder geval af of mensen dan gaan invullen dat ze dat dus een probleem vinden. Net als de tijd die paarden vragen, dat je misschien te weinig andere dingen kan doen etc etc.

Ik begrijp het wel en het is ook gewoon wel zo natuurlijk; het kost tijd en geld. Maar ben benieuwd hoeveel mensen invullen dat ze dat een probleem vinden. Het is natuurlijk redelijk anoniem, dus mensen zouden dat wel eerlijk kunnen invullen.

Ik vind zelf uitmesten rustgevend, maar het is wel elke dag hetzelfde en op natte dagen een stuk minder, maar je kan het ook niet laten liggen.

Oh zo, ja ik heb wel gewoon ingevuld dat dit niet altijd even leuk is. Maar al met al wegen de nadelen niet op tegen de voordelen vind ik.

Kennen jullie ook van die leuke paarden die de kruiwagen omgooien als je hem net vol hebt...?

**Geplaatst**: 24-10-24 19:49

Re: Doe je mee aan onderzoek naar paard-mens relatie

Geplaatst: 24-10-24 19:49

Oh nee, dat doen ze gelukkig niet hier. Wel als je net klaar bent en je spul opgeborgen hebt uitgebreid gaan staan schijten

en dat is natuurlijk aanstekelijk, dus weinig tijd om te genieten van een schone paddock en stal.

**Geplaatst**: 24-10-24 19:59

Geplaatst: 24-10-24 19:59

Roodvos schreef:
Ik wist vooral niet zo wat in te vullen bij de vraag of het bezit van een paard mij ervan weerhield dingen te doen die ik wel deed toen ik nog geen paard had.
Ik heb al >40 jaar een paard, ik was een tiener toen ik mijn eerste pony kreeg. Ik heb geen flauw idee wat ik zou doen wat ik nu niet doe omdat een paard heb.

Haha hier ook, ik zou niet weten wat die andere dingen zouden moeten zijn, ze waren er nooit

**Geplaatst**: 24-10-24 20:06

Geplaatst: 24-10-24 20:06

prompter schreef:
Roodvos schreef:
Ik wist vooral niet zo wat in te vullen bij de vraag of het bezit van een paard mij ervan weerhield dingen te doen die ik wel deed toen ik nog geen paard had.
Ik heb al >40 jaar een paard, ik was een tiener toen ik mijn eerste pony kreeg. Ik heb geen flauw idee wat ik zou doen wat ik nu niet doe omdat een paard heb.

Haha hier ook, ik zou niet weten wat die andere dingen zouden moeten zijn, ze waren er nooit

Wat niet weet, wat niet deert

Maar ik doe de dingen met de paarden die ik leuk vind en de meeste paarden vinden dat ook leuk.

**Geplaatst**: 25-10-24 01:14

Re: Doe je mee aan onderzoek naar paard-mens relatie

Geplaatst: 25-10-24 01:14

Ik besef me wel dat er andere dingen niet kunnen, maar ik heb in veel "gewone" dingen ook minder interesse of niet zoveel behoefte aan.
Als ik weg ben, wil ik eigenlijk alleen maar naar huis. En zelfs als ik thuis ben, kan ik eigenlijk maar moeilijk mn ogen van ze afhouden. En niet omdat ik ben doorgeslagen, maar ik geniet van het uitzicht, hun gedrag en zeker als de 2 jarige jongens samen spelen vind ik het een prachtig gezicht. Zie het meer als extra leuke tv.

Maar met de honden net zo. Dan liggen ze weer zus, dan weer zo, dan doet eentje dit en de ander dat, of samen iets geks. As we speak liggen er 2 samen in een mandje en is de poes er bovenop gaan liggen. Dat doet ze vaak en vinden ze prima. Misschien hebben we veel dieren, maar ben wel echt heel dankbaar voor elk dier.

En net onder de douche dacht ik nog na; wat is er dan voor mensen eerder? Genieten de dieren? Genieten wij van dieren? Of genieten wij omdat zij ( hopelijk/blijkbaar) genieten?

Daar mogen ze misschien met zo een onderzoek later nog op in gaan. Ik ben echt wel chagrijnig als eentje iets mankeert. Ik lijk vrij nuchter en hard naar de buitenwereld en zo beoordelen mensen me vaak, maar het vreet me echt helemaal op.

Toen de shetjes kwamen, ging het koppelen echt moeizaam. Het merrietje moest daar weg, maar ze was echt niet happy. Terug brengen was dus geen optie en ik weet bijna zeker dat ze op elke nieuwe plek moeite had gehad, dus we hebben doorgezet.
Ze liet zich echt niet pakken, haalde heel gericht uit en schrok ook bij elke aanraking. Ik wist dat we na x aantal weken, maanden en een jaar stappen vooruit zouden gaan, maar ik heb echt wel gehuild dat ze gewoon echt doodongelukkig was.

Nadat haar zwaar verwaarloosde gebitje was gedaan leek ze al wat meer te begrijpen dat we het echt goed bedoelde en misschien was de pijn ook een deel van de oorzaak van haar gedrag.
Het ging best snel steeds beter en uiteindelijk ook echt goed. Ze is geen knuffelkont, maar loopt altijd achter me aan, komt neuzen, wil wel aandacht op haar manier en kan haar overal aanraken. Alleen achter bleef lang dat ze in elkaar dook, maar ze is me gaan vertrouwen.

Dus ja, ik voel me nu beter dat zij het goed doet met de rest en ook haar rust hier heeft gevonden.

En zoals omgang of praten etc, trek ik me er ook niks meer van aan wat anderen vinden. Mn andere merrie was ook geen allemansvriend en kon aardig uit de hoek komen. Ik vind het wel fijn om dan tegen ze te praten en al begrijpen ze misschien de woorden niet, ze voelen wel mijn intenties en dan lijkt het soms wel even of ze ook mn woorden begrepen.
Ze kon weleens omhoog komen en heeft me wat touwtjes gekost, maar ik ben nooit boos geworden. Dan zei ik altijd; maakt niet uit meisje, ik vind je toch de mooiste en hou heel veel van jou. Dan kreeg ik die grote kijkers alsof ik niet spoorde. Nou prima, dan sporen we samen niet.

Op zich zou ik wel weer eens op vakantie willen, ook voor mijn man. Die ook alles met de paarden doet, maar het niet met de paplepel is ingegoten. Ik kan het alleen vreselijk moeilijk uit handen geven. En de honden helemaal, dus dat is een ding.

En ik weet ook echt wel dat het soms met een gezin beter is om wel afstand te kunnen nemen en ook ana die andere zaken in het leven deel te nemen. Toen onze zoon wat jonger was ook een tijd minder paarden gehad en in volpension.
En heel vroeger ook gewoon wel echt jong geweest met stappen en gek doen. Maar wel naast de pony's. Gingen mensen om 20:00 in drinken, kwam ik rond 23:00 een keer aankakken. Sowieso kwam en kom ik altijd overal te laat en meestal wel omdat ik nog even dit of nog even dat ga doen.

Was ook een goede vraag geweest; komt u wel overal op tijd naast de verzorging en het rijden van de paarden?

Of hoe je familie, vrienden en kennissen tegen je aan kijken. Je mag natuurlijk niet teveel over paarden praten, maar het is wel het leukste onderwerp natuurlijk :p

**Geplaatst**: 25-10-24 07:25

Geplaatst: 25-10-24 07:25

Maar je kan je paard ook zien als iets om de sport mee te beoefenen maar toch gek zijn op ze en ze kussen.

**Geplaatst**: 25-10-24 13:29

Re: Doe je mee aan onderzoek naar paard-mens relatie

Geplaatst: 25-10-24 13:29

Natuurlijk. Overal heb je allerlei soorten mensen en iedereen doet het anders, voelt anders en zal het allemaal anders ervaren. Dan kan je je zelfs afvragen waarom een dergelijk onderzoek nodig is. Je bent redelijk beperkt in je antwoorden en het wordt feitelijk gewoon bij elkaar op geteld en dan pas je weer mooi in een hokje.
Maar aan de andere kant krijg je misschien handvaten waarom en hoe mensen dingen zien en voelen, waar je eventueel zaken mee kan verbeteren. We zullen het uiteindelijk wel meemaken hoe de paardensport en houderij gaat lopen.

**Geplaatst**: 25-10-24 18:16

Geplaatst: 25-10-24 18:16

Ik heb hem ingevuld voor degene die het langst bij me is, 32 jaar al. Antwoorden zouden voor mijn andere paarden/ponies vast weer anders uitpakken. Maar 20 jaar geleden zouden de antwoorden voor dezelfde pony ook anders geweest zijn. Ben wel benieuwd eigenlijk hoe je zulke appels en peren kunt vergelijke maar altijd wel grote interesse in dit soort mens-dier relatie onderzoeken. Neem aan dat de speekseltesten bij paard en eigenaar op cortisol gaan zijn?
Net weer nieuw boek aangeschaft over anthrozoology and animaltraining, nooit uitgeleerd op dit vlak, ik hou er van.

Ik heb pas ook aan een onderzoek meegewerkt naar (sociale) cognitie bij paarden, met een aantal van mijn dieren. Vond dat echt interessant, het ging om probleemoplossend vermogen maar ook om hun interactie met onderzoekers en eigenaar tijdens de testen. Vond dat wel duidelijker dan dit, was heel meetbaar eigenlijk.