Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
ruitje schreef:Dier en Recht had het daar over riemen aan de benen om het paard in draf te houden...
Dat zal wel over Hobbles gaan. Die je dus bij pacers gebruikt. Die er niet zijn in Nederland.
Zullen ze wel een keer op een YouTube filmpje uit Amerika hebben gehaald. Dit bestaat in Nederland gewoon niet, die riemen
Het is zo jammer dat ze niet het gesprek aangaan, 1 keer een keer met iemand praten uit de sport en je kunt dingen leren denk ik dan
fransje23 schreef:Het zit wel listig in elkaar, want dit is de intro voor de petitie op de site van Dier en Recht
https://www.dierenrecht.nl/drafsport-onsportief
Drafsport? Onsportief!
21 september 2022
De drafsport kent een lange traditie van volksvermaak en competitie. Maar ook van dwang en dierenleed. Oogkleppen, snijdende bitten, een vastgebonden tong. Onbegrijpelijk dat dit in 2022 nog steeds mag. Wil jij ook een verbod op pijnlijke dwangmiddelen in de drafsport? Teken de petitie!
De oude Grieken en Romeinen deden het al. Met veel geknal van zwepen joegen ze paarden met strijdkarren door het zand. Voor het vermaak van mensen. En om hun kracht te tonen. In de huidige drafsport gaat het ook om paarden die op een renbaan tegen elkaar racen. De paarden trekken een karretje, een sulky, met daarin een rijder, de pikeur. Galloperen is verboden dus de pikeur laat het paard zo hard mogelijke draven. Wie als eerste finisht, wint.
Gokken en dwang
Op het voorspellen van de winnaar wordt in de drafsport veel gegokt. Het gaat in deze sport dus om geld, veel geld soms. En dat maakt mensen fanatiek. Is een harde aanpak nodig om te winnen? Dan moet dat maar, zo lijken mensen op de baan te denken. Ze negeren daarbij de pijn van het paard.
Want wat is die harde aanpak? Om te beginnen worden de paarden getraind vanaf dat ze anderhalf jaar oud zijn. Hard leren draven is het enige dat ze doen, wat op zijn minst onnatuurlijk is voor een paard. Ze krijgen riemen om de benen en het hoofd wordt vastgebonden om te voorkomen dat ze overgaan tot galop. Daarnaast krijgen ze energierijk voer voor extra kracht, wat vaak maagzweren tot gevolg heeft. Oordoppen en oogkleppen belemmeren de zintuigen.
Vastgebonden tong
Het paard krijgt meerdere bitten in de mond. Aan het ene zitten de teugels die de pikeur in handen heeft. Aan het andere een opzetteugel die het paard dwingt zijn hoofd rechtop te houden.
De bitten trekken aan de mondhoeken. Ze beschadigen het gehemelte en het tandvlees. Om te voorkomen dat het paard zijn tong gebruikt om de druk van het bit te verminderen, wordt de tong aan de onderkaak vastgebonden.
Wettelijke maatregelen
Onvoorstelbaar dat dit nog mag! De landelijke paardensportbond KNHS (Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie) heeft wel regels die het welzijn van paarden tijdens wedstrijden waarborgen. Alleen: de drafsport valt hier niet onder. De Nederlandse drafsportorganisaties hebben hun eigen - veel minder strenge - regels.
Onacceptabel, vinden wij. Mensen vinden de drafsport misschien opwindend, het betekent vooral veel dierenleed. Dier&Recht wil dat er een einde komt aan dit leed. We willen wettelijke regels die alle paarden beschermen. Ook in de drafsport.
Teken de petitie!
Wil jij ook een einde aan pijn en dwang in de paardensport? Teken de petitie!
Maar dit is de tekst van de petitie die geen woord rept over de drafsport.. Daar is het ineens paardensport over de gehele linie..
Petititetekst 'Stop pijn en dwang in de paardensport'
Aan minister Carola Schouten,
Ik maak me grote zorgen over de trainingsmethodes en dwangmiddelen in de paardensport. Veel paarden worden onder druk gezet om te presteren, waarbij het gewenste gedrag op een zeer dieronvriendelijke manier wordt afgedwongen. Dit terwijl er andere, diervriendelijke methodes beschikbaar zijn. Het is absoluut noodzakelijk dat er snel paard-specifieke wetgeving komt om het welzijn van de dieren te waarborgen.
Paarden zijn sociale, intelligente dieren die, ook in de Nederlandse wet, een intrinsieke waarde hebben die los staat van hun nut voor de mens. Er dient een verbod te komen op dwang- en trainingsmiddelen die het paard pijn doen, verwonden of dwingen tot een onnatuurlijke houding. Hieronder vallen in ieder geval:
bitten
smalle, snijdende of harde neusriemen
hoofdstellen met hefboomwerking zoals ‘bosals’ en ‘hackamores’
opzetteugels en bijbehorende opzetbitten
hulpteugels en andere middelen waardoor het paard zijn hoofd niet vrij kan bewegen
hulpmiddelen die de tong van het paard fixeren
gewichten, kettingen, elastieken en ringen (met en zonder lood) aan en om de benen
verzwaarde en dubbele hoefijzers
fixerende staartlepels en oordoppen
zwepen
puntige sporen
Zelfregulering faalt
De pogingen tot zelfregulatie binnen de paardensportsector blijven al jarenlang zonder resultaat. De enige manier om de sector en paardeneigenaren aan te zetten tot diervriendelijke trainingsmethoden, is door middel van wetgeving. De huidige wetgeving is onvoldoende specifiek om het welzijn van paarden te garanderen.
Mijn oproep
Als minister van Landbouw bent u verantwoordelijk voor het welzijn van paarden; ze hebben uw zorg nodig. Laat ze niet langer lijden onder pijnlijke dwangmiddelen. Ik vraag u om passende wetgeving en een verbod op de hierboven genoemde dwang- en trainingsmiddelen.
Ik roep u met klem op om snel actie te ondernemen!
Hoogachtend,
voor- en achternaam (worden automatisch ingevuld)
Elisa2 schreef:Hmja dat vind ik te kort door de bocht..voorbeeld: mensen moeten vaak ook in prikkelvolle omgevingen werken. Daar kan ook niet iedereen goed tegen en dan zijn er bijvoorbeeld white noise koptelefoons. Is het dan ook niet mensonvriendelijk om mensen in deze situaties te brengen? Oftewel..waar trek je de grens?
Prikkels zijn echt niet altijd erg, ik denk dat veel paarden verpieteren als ze alleen op een weitje mogen staan. Paarden ermee leren omgaan op een paardvriendelijke manier, daarin zit de uitdaging.
Hhilde schreef:Heel veel middelen worden verantwoord als ‘voor het welzijn van het dier’, bijvoorbeeld de oordoppen als relatief onschuldig voorbeeld. Als het dier zich niet fijn voelt op die plek en daardoor minder prikkels moet krijgen om rustiger te worden, dan is het toch eigenlijk vreemd dat we daarvoor een hulpmiddel pakken? Dan moet toch eigenlijk de omgeving aangepast worden of het paard niet in de omgeving gebracht worden?
Nu lijkt het alsof een hoop middelen worden ingezet om iets onprettigs voor het paard beter te maken, terwijl het dier in eerste instantie helemaal niet in die situatie hoeft te zijn. Niet meer meenemen naar een wedstrijd of evenement en het dier heeft die stress niet meer en de verzachtende hulpmiddelen niet meer nodig. De mens wil graag naar het evenement en aan de ene kant siert het dan om het voor het paard beter te maken, maar je zou het niet beter hoeven te maken als je het in eerste instantie niet slechter maakt door hem mee te nemen naar het evenement…
Dit geldt voor alle takken van sport met dieren wat mij betreft, ook bijvoorbeeld andere takken van sport met paarden en ook hondensport.
Pareltjes schreef:Als het dier onrustig wordt in een setting als een renbaan, dan is óf het dier ongeschikt, of de training niet geslaagd, of idd moet wellicht de omgeving worden aangepast of het dier behoort daar helemaal niet te zijn.
En dit is precies we ze een punt hebben. Een heel sterk punt trouwens! We moeten kritisch naar onszelf kijken, kritisch naar wat er allemaal onze sport is binnengeslopen. Oordoppen en oogkleppen bijv. dienen de mens, niet het dier. Het blokkeert het gezichts en gehoorspectrum omdat dat ONS dat heel goed uit komt. Zo blijft het dier kalm. Maar we beperken het paard in de zintuigen. Het is gewoon een punt voor de activisten. Doe er iets mee...
ruitje schreef:Wat het lastig maakt is dat de paarden enorm veel go hebben, de drive om te lopen. Zeker in een groep paarden. Misschien herkennen mensen dat van met een groep op buitenrit een stuk racen?
Dat maakt dat er al snel meer druk op een bit staat.
Wel rijden wij ook graag met een paar kilo in onze handen, juist ook om te voelen wat er in de tank zit en om te ondersteunen. Dus het is niet alleen de go, ook die manier van rijden is prettiger.
.
ruitje schreef:In principe staat de sport open voor kritiek hoor, Dier&Recht was welkom voor een gesprek( en is dat nog steeds) maar zij geven aan daar weinig in te zien.
Dat is toch niet constructief?
Ik zag trouwens tot mijn verbazing dat degene van Dier&Recht die op EditieNL was in het Ijslanderstamboek zit en zelf Ijslanders heeft. Ik denk dan echt: Joh, had langs gekomen, had een dagje met mij meegekeken. Je hebt zelf paarden, je zit in een stamboek wat zelf ook wedstrijden organiseert. Je blik is toch breder dan dat?
En ze zit voor Partij van de Dieren in de gemeenteraad van Alkmaar. Waar ook een drafbaan ligt... Zal wel niet lang meer duren daar.
Pareltjes schreef:Dagahra schreef:Kunnen we geen petitie maken om dier&recht, animalrights etc te laten stoppen
Nee als we kritiek uitbannen worden we er alleen maar slechter van. Kritiek houdt ons scherp en dwingt ons eens kritisch naar ons zelf te kijken. Ons aandeel in het geheel...