Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Tazzey schreef:En inhoudelijk reageren lukt ook nog of dat dan weer net niet?Het is duidelijk, jullie zijn zelf nooit eens boos, of hebben nog nooit een fout gemaakt en een ruiter die één keer zijn geduld verliest die wordt praktisch direct uitgemaakt voor dierenmishandelaar.
Well done!
Lalala12468 schreef:Een paard heeft niet de mentale capaciteit om te denken van “goh, laat ik vandaag mijn ruitertje eens gaan pesten” of “oh ik heb er vandaag even geen zin in”. Er is al genoeg bewijs dat paarden niet zonder reden tegenwerken of hun dagje niet hebben.
Je kunt in zo’n situatie het paard een rot ervaring geven. Wedstrijden en hindernissen laten associëren met pijn en angst. Of je kunt de tijd nemen met je paard.
De eerste optie zal vast efficiënt zijn qua resultaten, of het efficiënt is op de lange termijn en op hoog niveau weet ik niet. Ik kan me daar persoonlijk weinig bij voorstellen, aangezien vanaf een bepaald niveau ook simpelweg vertrouwen nodig is. Recentelijk nog te zien in de grote prijs van falsterbo..
De vraag is echter of dit ethisch wel oké is. Ik heb in het verleden vast wel zelf iets vergelijkbaars gedaan. Als ik daar nu over nadenk heb ik daar spijt van. Ik vind het niet fair tegenover het paard, het paard dat geen auw kan zeggen, dan geen “ik snap het niet” kan zeggen. Is het eerste wat het paard verdient niet gewoon ons geduld?
Waarom is het oké om een paard te slaan met de zweep? Om een paard pijn te doen omdat het niet hard genoeg gaat, omdat het even niet doet wat jij wil, twijfelt over een sprong of even zijn benen niet genoeg optilt. Want daar wordt de springzweep voor gebruikt. Tuurlijk, soms even op de schouder te begrenzen, wat je heel misschien hier zou kunnen zijn (imo niet, maar je kunt het denken), maar moet het paard pijn ervaren zodat hij beter presteert?
Heeft iemand hier wel eens een gesprek of discussie gehad met een activist of een tegenstander van paardrijden? Ik vind het zelf op sommige vlakken best moeilijk om bepaalde aspecten ‘goed te praten’. Een van die dingen is de zweep. Leg iemand maar eens uit waarom je het nodig vindt om stokje met een flinke snelheid op een schouder, flank of dij te slaan.
Tuurlijk, er is een ‘goed gebruik’ van de zweep in mijn ogen, waarmee je geen pijn veroorzaakt. Deze zijn echter op wedstrijden bijvoorbeeld moeilijk terug te vinden. En is zeker hier ook niet aan de orde imo.
Ik stap in ieder geval niet meer op het paard met een zweep, dat weet ik wel.
Boras schreef:Ayasha schreef:
Wie z’n dag niet had doet er in wezen niet toe.
De ruiter heeft normaal het verstand en de verantwoordelijkheid om het fatsoenlijk af te ronden.
Meid, het is in antwoord op het bericht erboven.
Jij begint over iets heel anders.
Lithya schreef:Over het zweep gebruik ga ik het in dit geval niet hebben, maar hoe het paard en ruiter reageren, komt het op mij over of het paard dit “geintje” niet voor het eerst doet.
Hoe zouden jullie het oplossen wanneer een paard eerder eens heeft ontdekt dat de uitgang ook betekent dat hij klaar is? Er kan gezegd worden dat je moet samenwerken, maar hoe goed je soms ook samenwerkt… het is niet voor niets dat lastige lijnen vaak van de uitgang af staan. De uitgang trekt altijd.
Lithya schreef:Gezien de resultaten die hij in de korte tijd met deze ruin heeft behaald, zal er ergens iets goed moeten hebben gezeten met de harmonie. In Aken word je niet zomaar 6de en 8ste.
Nogmaals ik praat het zweep gebruik nergens goed en het hangen aan een teugel ook niet.
Zeggen dat hij heeft zitten slapen… het lijkt mij dat hij probeert te redden wat er te redden valt, maar dit helaas op een zeer ongelukkige wijze doet. En ondanks dat eigenlijk iedereen wel weet dat je moet begrenzen met de buitenteugel, zie je toch erg vaak uit automatisme een binnenteugel de enorm gebruikt wordt. Eigenlijk ben ik wel heel benieuwd hoe hij zelf op deze situatie terugkijkt.
Citaat:Ondertussen heeft Martin Fuchs gereageerd. “Mijn achtjarig paard weigerde in de wending. Als reactie op het feit dat hij steigerde en naar rechts viel heb ik hem enkele tikken van de zweep gegeven. Dit was om de potentieel gevaarlijke situatie te vermijden. Daarna heb ik het parcours zonder druk verder gezet. Ik heb toen zelf een uitleg verleend aan de jury en we wonnen later die week zelf nog een rubriek.”
Lalala12468 schreef:6e en 8e worden in Aken gebeurt niet zomaar, maar dit waren wel jonge paarden rubrieken, 140-145 in dit geval.
Als we er dan resultaten bij gaan halen, de wedstrijd voor deze gebeurtenis had hij 23 strafpunten. Zat vast nog in zijn achterhoofd..
En @Lithya, wat je kunt doen, naast de eerder genoemde optie (zorgen dat hij het wel wil door geduld te hebben en respect te hebben voor je paard) is de grenzen van je paard accepteren.
Lithya schreef:Lalala12468 schreef:6e en 8e worden in Aken gebeurt niet zomaar, maar dit waren wel jonge paarden rubrieken, 140-145 in dit geval.
Als we er dan resultaten bij gaan halen, de wedstrijd voor deze gebeurtenis had hij 23 strafpunten. Zat vast nog in zijn achterhoofd..
En @Lithya, wat je kunt doen, naast de eerder genoemde optie (zorgen dat hij het wel wil door geduld te hebben en respect te hebben voor je paard) is de grenzen van je paard accepteren.
Daarom mijn vraag eerder, kan het zijn dat dit “geintje” eerder wel loonde. Als een vorige ruiter er dan de brui aan gaf, maar hij is bijvoorbeeld vaak net wat handiger (met uitzondering van dit rondje) en het paard wel door kan laten gaan, zal het paard echt nog een paar keer gaan kijken of het wel lukt. Slaan is niet de oplossing, maar soms is het wel lastig om bepaald gedrag te doorbreken. 23 strafpunten zijn namelijk niet alleen balken, maar ook tijdsfouten, wellicht dat er toen een soortgelijke situatie heeft afgespeeld.