Bokt.nl

Kinke schreef:

ze konden me de boom in Art_Ificious. Ik belde gewoon de dierenarts. Als het afgelopen is kunnen ze er niks meer aan doen

Kinke schreef:

En ik neem aan dat ze niet iedere week komen controleren. Als een dier met pijn in 't gezicht staat terwijl er pijnstilling gegeven wordt dan was bij mij de keuze vanmiddag nog gemaakt.

Kinke schreef:

En ik neem aan dat ze niet iedere week komen controleren. Als een dier met pijn in 't gezicht staat terwijl er pijnstilling gegeven wordt dan was bij mij de keuze vanmiddag nog gemaakt.

Art_Ificious schreef:

De vraag hoe goede paarden er terecht komen kan ik je beantwoorden vanaf de 1ste rang.
Ik heb een paard van hen, die is samen met een goed berijdbaar paard bij PZB gebracht omdat de vorige eigenaar niet wou dat ze de handel in gingen. Gezien PZB een stichting is die ook controles uitvoeren is de kans dat de paarden verhandeld worden dus ook kleiner.
Ik denk dat dit misschien de reden is dat er vaker goede paarden binnen komen.
Hoewel goed met een korrel zout genomen moet worden, die van mij is kreupel, en weet er nog verhalen van paarden die medisch niet geschikt waren om te rijden en toch als rijpaard ter adoptie gezet waren.

Het grootste probleem vind ik het zelf niet mogen beslissen over medische keuzes, je mag niet zomaar een paard laten inslapen, hoe kreupel het dier ook is of hoe mager die ook werd door stress en zelf geen levenslust meer te hebben. Niet bepaald paard vriendelijk als je het mij vraagt.

Die van mij heeft zeer waarschijnlijk dsld en zware artrose. Ik zie de pijn zo op zijn gezicht staan. Ook met pijnstilling loopt die kreupel en toch... Eigen keuze mag niet.
Terugbrengen doe ik ook niet, dan gaat die toch weer naar een ander toe en wie weet wordt die dan wel bereden (kan PZB niet controleren/nooit 100% voorkomen) , wat dit dier al helemaal niet meer aankan. Ik hou hem dus bij mij als dure grasmaaier. En elke dag ben ik bang hem liggend aan te treffen niet meer krachtig genoeg in de benen om zelf recht te staan, of als die door de wei rent met de anderen dat die ineens door z'n benen zakt.


Ik ken tevens nóg een stichting. Die doen niet aan adoptie maar bedelen ook om donaties terwijl ze wél geld hebben om naar een luxere locatie te verhuizen.

Hobbyhorse schreef:

Ik vind het juist goed die adoptieprijzen, dat kost veel centjes hoor een paard weer op laten knappen.
En je houd mensen die een paard voor een prikkie willen op afstand.

Fijn dat ze snel wat gevonden hebben, ben benieuwd naar hun plannen.

Cinnepin schreef:

Hobbyhorse schreef:

Ik vind het juist goed die adoptieprijzen, dat kost veel centjes hoor een paard weer op laten knappen.
En je houd mensen die een paard voor een prikkie willen op afstand.

Fijn dat ze snel wat gevonden hebben, ben benieuwd naar hun plannen.

Dat klopt, maar kan je beter een eigen paard kopen. Heb je ook compleet zeggenschap

_lauraaa_ schreef:

@ Cowgirl: maar moeten ze dan persee een super de luxe complex kiezen? Dat waarschijnlijk bakken met geld kost terwijl ze wel om donaties vragen om de verzorging van paarden te kunnen betalen? Als ik hun filmpjes voorbij zie komen krijg ik het idee dat het ze echt om de faciliteiten gaat zoals de binnenbak, luxe stallen en de mega buitenbak. Weides worden daar in niet getoond.

Naar mijn mening zijn ze de laatste jaren meer een verkapte handelsstal geworden. Volgens mij was het hele doel van de stichting het opvangen, opknappen en herplaatsen van verwaarloosde paarden door middel van adoptie. De laatste tijd zie ik steeds meer paarden voorbij komen die volgens hen niks mankeren en altijd een goed thuis hebben gehad. Zelfs het beleren van paarden en ze vervolgens “herplaatsen” zie ik ze doen.

Het doel waarmee de stichting is opgericht was goed. Maar ik denk dat ze een beetje zijn doorgeslagen.

@paars: ze verkopen de paarden niet. Ze gaan ter adoptie weg. Je betaalt dus een bepaald bedrag maar uiteindelijk heb je niks over het paard te zeggen. Je mag er niet mee fokken, mag ze niet voor lessen inzetten, pzb kan zomaar komen controleren hoe het paard erbij staat, hebben eisen hoe het paard gehouden moet worden etc. Ze kunnen ze ze zelfs zomaar terughalen waardoor jij je paard kwijt bent en er geen rooie cent voor terug krijgt en ze kunnen vervolgens het paard weer overnieuw ter adoptie aanbieden en geld voor vragen.

Citaat:

Over de term adoptie

Als Dierenbescherming gebruiken wij de term adoptie om de verplichtingen die een eigenaar voor een dier heeft uit te drukken. Wettelijk gezien kan een dier echter niet worden geadopteerd en dient er te worden gesproken van een koop. De Dierenbescherming volgt bij het aanschaffen van een dier alle wettelijke bepalingen die van toepassing zijn bij een (consumenten)koop.

Art_Ificious schreef:

De vraag hoe goede paarden er terecht komen kan ik je beantwoorden vanaf de 1ste rang.
Ik heb een paard van hen, die is samen met een goed berijdbaar paard bij PZB gebracht omdat de vorige eigenaar niet wou dat ze de handel in gingen. Gezien PZB een stichting is die ook controles uitvoeren is de kans dat de paarden verhandeld worden dus ook kleiner.
Ik denk dat dit misschien de reden is dat er vaker goede paarden binnen komen.
Hoewel goed met een korrel zout genomen moet worden, die van mij is kreupel, en weet er nog verhalen van paarden die medisch niet geschikt waren om te rijden en toch als rijpaard ter adoptie gezet waren.

Het grootste probleem vind ik het zelf niet mogen beslissen over medische keuzes, je mag niet zomaar een paard laten inslapen, hoe kreupel het dier ook is of hoe mager die ook werd door stress en zelf geen levenslust meer te hebben. Niet bepaald paard vriendelijk als je het mij vraagt.

Die van mij heeft zeer waarschijnlijk dsld en zware artrose. Ik zie de pijn zo op zijn gezicht staan. Ook met pijnstilling loopt die kreupel en toch... Eigen keuze mag niet.
Terugbrengen doe ik ook niet, dan gaat die toch weer naar een ander toe en wie weet wordt die dan wel bereden (kan PZB niet controleren/nooit 100% voorkomen) , wat dit dier al helemaal niet meer aankan. Ik hou hem dus bij mij als dure grasmaaier. En elke dag ben ik bang hem liggend aan te treffen niet meer krachtig genoeg in de benen om zelf recht te staan, of als die door de wei rent met de anderen dat die ineens door z'n benen zakt.


Ik ken tevens nóg een stichting. Die doen niet aan adoptie maar bedelen ook om donaties terwijl ze wél geld hebben om naar een luxere locatie te verhuizen.

bigone schreef:

Tja, wanneer je wil dat PzB je paard herplaatst dan is het verplicht een een da verklaring bij te leveren dat hij geen besmettelijke ziektes heeft en niet kreupel is. En de tanden moeten op orde zijn. snap ik, die kun je na een dag weer op internet verhandelen.
Weidemaatjes betaal je 250 pm voor, volgens hun binnen 3 maanden meestal herplaatst. Maar kost je wel handel vol geld, dan kun je hem beter zelf weggeven.
Ik vind het heel belangrijk dat dieren worden opgevangen, alle soorten dieren maar in dit geval lijkt het toch steeds meer op een inkomstenbron om zelf een inkomen te genereren (mag wat mij betreft) maar ook om zelf zo goedkoop mogelijk de sport te beoefenen. En daar blijf ik bij tot alle jaaropgaves openbaar worden.

Art_Ificious schreef:

De vraag hoe goede paarden er terecht komen kan ik je beantwoorden vanaf de 1ste rang.
Ik heb een paard van hen, die is samen met een goed berijdbaar paard bij PZB gebracht omdat de vorige eigenaar niet wou dat ze de handel in gingen. Gezien PZB een stichting is die ook controles uitvoeren is de kans dat de paarden verhandeld worden dus ook kleiner.
Ik denk dat dit misschien de reden is dat er vaker goede paarden binnen komen.
Hoewel goed met een korrel zout genomen moet worden, die van mij is kreupel, en weet er nog verhalen van paarden die medisch niet geschikt waren om te rijden en toch als rijpaard ter adoptie gezet waren.

Het grootste probleem vind ik het zelf niet mogen beslissen over medische keuzes, je mag niet zomaar een paard laten inslapen, hoe kreupel het dier ook is of hoe mager die ook werd door stress en zelf geen levenslust meer te hebben. Niet bepaald paard vriendelijk als je het mij vraagt.

Die van mij heeft zeer waarschijnlijk dsld en zware artrose. Ik zie de pijn zo op zijn gezicht staan. Ook met pijnstilling loopt die kreupel en toch... Eigen keuze mag niet.
Terugbrengen doe ik ook niet, dan gaat die toch weer naar een ander toe en wie weet wordt die dan wel bereden (kan PZB niet controleren/nooit 100% voorkomen) , wat dit dier al helemaal niet meer aankan. Ik hou hem dus bij mij als dure grasmaaier. En elke dag ben ik bang hem liggend aan te treffen niet meer krachtig genoeg in de benen om zelf recht te staan, of als die door de wei rent met de anderen dat die ineens door z'n benen zakt.


Ik ken tevens nóg een stichting. Die doen niet aan adoptie maar bedelen ook om donaties terwijl ze wél geld hebben om naar een luxere locatie te verhuizen.