2. Niet iedere duurzame broek kost 150 euro.
3. In staat zijn is nog iets anders dan willen. Het idee achter een duurzame broek is namelijk dat je die koopt en draagt totdat de gaten erin vallen. Wat bij zo'n broek dan nog lang duurt ook. De consument (daar heb je hem weer) wilt dat echter niet, die wilt ieder seizoen wel een andere hype, kleurtje, trend,... De fast fashion speelt daarop in. Er zijn best wel veel mensen die in staat zijn om 150 euro neer te tellen voor een broek die ze 5 - 10 jaar kunnen dragen, willen is een ander paar mouwen.
Edit: 4. van bloedboerderijen naar duurzame mode is een grote stap, misschien wel te groot. Ik begon erover als reactie op de stelling dat de consument de markt niet bepaalt. Die stelling vind ik onwaar. Ik heb mijn mening gegeven en zal niet verder gaan over de Primark.
