Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-11-19 09:53

Geplaatst: 23-11-19 09:53

Oji, ik vind je hele stuk leuk en ben het met het grootste deel ook eens.
Daarom dat ik niet op alles inga (want niks aan toe te voegen dus

), maar ik wil er 1 ding uithalen.

oji schreef:
De enige vraag is dan nog, ben je bereid alle offers te brengen die op die weg liggen.
...
Overigens wil ik daarmee niet zeggen dat het niet okay is om die offers niet te brengen.

Als je het hebt over 'iets hard genoeg willen' of over 'offers brengen', dan zeg je eigenlijk dat alles inherent in het individu ligt. Of een doel lukt of niet is afhankelijk van de wil en het opofferen van dingen van het individu op zich. En dat is gewoon mijn punt, dat dat niet zo is. Want als ik mijn doel niet haal, dan is dat omdat ik het niet hard genoeg wilde of omdat ik de offers niet kon opbrengen. En daar ben ik het gewoon niet mee eens.

Geld is bv. echt wel een dingetje. Een meid kan nog zo graag GP willen rijden en alles op alles willen zetten, als zij een alleenwonende single met 1 gemiddeld loon is, dan acht ik de kans zeer klein dat haar GP rijden lukt, hoe groot haar wil ook is en hoe veel opofferingen ze ook maakt. Dat zijn de externe voorwaarden die meebepalen of iets lukt.

Maar goed, dat is dus dat ene punt dat ik wil duidelijk maken. Voor de rest snap ik heus wel wat de boodschap van de blog is en ben ik het er ook grotendeels mee eens gewoon.

**Geplaatst**: 23-11-19 10:05

Re: [BLOG] Ik wil het!!

Geplaatst: 23-11-19 10:05

op een mentale training die ik ooit kreeg zeiden ze dat je doelen moest stellen die binnen je eigen "controle" lagen. Niet "ik wil een winstpunt rijden" of "ik wil een 1e plek rijden" want dat hangt ook deels af van de jury. Maar bv "ik wil die eenvoudige wissel correct kunnen rijden."
Dat ligt geheel bij jou.

"ik wil GP rijden" is geen doel dat geheel aan jou ligt. Mag je nog zoveel praten over wil en offers brengen. Er zijn heel veel factoren die je doel ernstig kunnen vertragen of zelfs niet meer haalbaar kunnen maken. Als Katja nu de pech gehad zou hebben dat haar paard zich steeds blesseerde op weide of op de vrachtwagen dan was het doel al een stuk minder snel behaald geweest.

Ik vind de termen "niet genoeg offers willen brengen" ook een beetje ... Jammer.

Ik ken Webster persoonlijk en ik weet dat ze keihard werkt (veel harder dan ik, maar mijn doel ligt ook ergens anders.

) en dat ze ook al hier en daar wat pech op de weg gehad heeft waar ze niks aan kon doen. Maar dat financiële plaatje blijft eveneens een factor die mee speelt.

Ergens moet je dan ook realistisch blijven denk ik. Je huis verkopen (bij wijze van spreken.) om een keer GP te rijden is mogelijk "alle offers brengen" maar of dat nu ook iets is om aan te moedigen.......

En dan kom je nog met je eigen fysiek.

Het moet ook haalbaar zijn voor je lijf. Je moet al die uren ook kúnnen.

Zelfs als je bereid bent om jezelf kapot te maken om één keer GP te starten, dan nog is er een kans dat dat gebeurt voor je aan die GP bent.

Heeft helemaal niks te maken met uitvluchten en alles naar een beetje realistisch kijken naar een doel.

GP is gewoon niet voor iedereen haalbaar. En ik juich Katje haar blog ten volle toe in die zin dat je, met de juiste mentaliteit echt een stuk verder kan komen dan je in eerste instantie dacht. Maar niet dat álles haalbaar is alleen omdat je het wil. Dat laatste kan IMO zelfs een schadelijke instelling zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-11-19 10:15

Geplaatst door de TopicStarter : 23-11-19 10:15

Op zich kun je promoveren naar een bepaalde klasse wel als een doel stellen binnen het SMART principe. Het verschil met een proef willen winnen of een winstpunt willen halen is dat het minder specifiek aan één moment vastzit. Dus een winstpunt willen halen dan ben je afhankelijk van die ene jury die daar dan zit, willen promoveren ben je afhankelijk van meerdere juryleden over een langere periode. Als die het allemaal niet goed genoeg vinden dan zal dat waarschijnlijk aan de kwaliteit van de combinatie liggen en niet aan de juryleden. (al denken sommige ruiters dan anders over

)

Dat een paard geblesseerd kan raken of jijzelf is geen reden om het doel niet te stellen. Het gaat erom dat je de resultaten voor het grootste gedeelte in eigen hand hebt. Hoe de concurrentie rijdt kun je niet beïnvloeden, je kunt met dezelfde proef of de ene wedstrijd eerste worden en op een andere laatste dat zegt niets over hoe goed je gereden hebt. En dat geldt ook voor de punten die je haalt. Kijk maar naar wedstrijden met juryverschil dan zou je als één van beide juryleden er had gezeten of een topproef hebben gereden of een hele slechte. Dat is ook niet waar.
Een blessure of verkoop of de honderd andere dingen die er kunnen gebeuren zijn tegenslagen en sommige zelfs dusdanig dat je je doel niet kunt behalen maar ze zijn geen reden om het doel niet te stellen. Anders zou je helemaal geen doelen meer kunnen maken want bij alles in het leven kán er wel iets gebeuren.

**Geplaatst**: 23-11-19 10:21

Geplaatst: 23-11-19 10:21

promoveren is tot op zekere hoogte idd een doel dat te stellen is op voorwaarde dat je er dan weer geen echt "beperkt aantal wedstrijden" aan hangt want dan ben je weer erg afhankelijk van omstandigheden. Ik weet nu niet wat jullie benodigde winstpunten zijn maar bv bij ons kan je max 5 winstpunten rijden. Die rijd je als je 70% of meer rijdt. Je hebt 15 punten nodig. Als je dan zegt "ik wil op drie wedstrijden promoveren" dan maak je jezelf weer erg afhankelijk van omstandigheden. Want als er ééntje tussen zit die je er maar 4 geeft dan is je doel al niet behaald.

Ik wilde op zich niet zeggen dat je het doel "niet mag" stellen. Wel dat je met dergelijke doelen wél moet kunnen relativeren zonder meteen over te gaan op "ik heb niet genoeg offers gebracht."

het kán bij dat type doelen gewoon dat het niet mee zit. Een beetje geluk moet je ook hebben in het leven.. Extreem voorbeeld maar Ik heb bv iemand gekend die (en dit is echt extreem ongelukkig overigens maar het gebeurt dus wel) drie paarden had die volledig gekeurd waren bij aankoop, niks op aan te merken. Alledrie zijn in verschillende stadia van hun training maar voor het gestelde doel overleden aan een hartaderbreuk. :(:)

Ik ken geen dieren die mee op gevolgd werden door een DA als die dieren en toch ... De beste ruiter had nog weinig zin in het doel (toevallig ook GP overigens.) en dat kan ik echt hé-le-maal begrijpen. Ik vind dat je zo iemand dan niet echt zou mogen verwijten dat ie gewoon niet genoeg offers wilde brengen. Soms moet je dan ook blij kunnen zijn met de wél behaalde tussendoelen.

Dat bedoel ik meer. Ergens moet er met dit type doelen een zeker "realisme" zijn ook.

**Geplaatst**: 23-11-19 10:42

Geplaatst: 23-11-19 10:42

@ Gini: Maar nu focus je je op het halen van GP. Dat is voor velen, en voor mij ook niet haalbaar. De GP is het voorbeeld van Katja. Zoals ik ook probeer duidelijk te maken gaat het juist om haalbare doelen, maar waar de lat wel heel hoog ligt dus die je niet gewoon haalt door te blijven doen wat je altijd doet. Waar je dus een plan voor moet maken en veel voor opzij moet zetten om het te halen. All the way gaan.
Niet elk doel is voor iedereen hetzelfde. Voor mij was studeren bv een "walk in the park" en omdat het mij zo simpel afging kon ik veel bijwerken waardoor geen studieschuld enzo. Voor mij was studeren dus niet een doel, maar iets wat ik gewoon maar ff deed. Maar er zijn ook genoeg mensen voor wie studeren een enorme opgave is. Die daar heel veel tijd en energie in moeten steken. Die zich in de schulden moeten steken omdat er geen tijd is om erbij te werken. Waar het echt een doel met een hoge lat is om dat diploma te halen. Persoonlijk heb ik veel meer respect voor die diploma's als voor mijn eigen diploma. Net zoals ik veel meer respect heb voor iemand als de TS die de GP haalt, als dat bv de dochter van Anky en Sjef de GP zou halen.

Ik heb geen ambities voor de GP dressuur. Ik denk dat zowel ik als mijn paard daar niet de capaciteiten voor hebben dus dat is helemaal geen hoge lat, dat is een onmogelijke lat. Als mijn paard weer fit is wordt mijn eerstvolgende doel M dressuur.

Maar ik ben ook die alleenwonende single met 1 salaris moet rondkomen en de hypotheek betalen etc. Best een leuk salaris (anders kun je überhaupt geen paard houden in mijn ogen), maar zeker geen spectaculair salaris. Als ik echt zou geloven dat mijn paard en ik de capaciteiten zouden hebben voor de GP, en ik dat echt heel graag zou willen, dan zouden de financiën daarvoor vrij gemaakt worden. Net zoals de financiën nu vrijgemaakt zijn voor de revalidatie van mijn paard (en geloof me, daar had ik een paar keer per week voor bij GP ruiters voor kunnen lessen...). Dan moeten er gewoon andere dingen wijken.

Maar ik zie het totaal niet als falen als mensen die keuzes simpelweg niet maken. Ieder moet zijn leven leiden zoals ie dat zelf wil. Maar stel je grote doelen, dan zal je grote offers moeten brengen.

Laatst bijgewerkt door oji op 23-11-19 10:44, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-11-19 10:44

Geplaatst: 23-11-19 10:44

Ik vind het een heel interessante discussie. Er zijn in mijn ogen verschillende doelen, die verschillende graden van haalbaarheid hebben en over het algemeen meer offers / focus vragen als dat doel verder weg ligt.

Een doel dat voor veel ruiters/amazones op redelijk korte termijn haalbaar is zonder al te grote offers te brengen is b.v. om een niet geklassificeerd paard naar het L te rijden. Maar je stelt daar wel een DOEL en dat wil zeggen dat je een WEG uit moet stippelen om dat te bereiken.

Hoe die weg loopt en hoe lang die weg is ligt aan ruiter en paard, maar één van de onderdelen is ongetwijfeld wedstrijdgericht trainen. Met alleen bosritjes wordt het lastig.

Is het doel om met datzelfde paard het Z te halen dan is het al meer een lange termijn doel. En dat zal meer investeringen vragen in lessen, wedstrijden rijden enz. En er kan onderweg meer mis gaan. Vandaar dat het ook handig is om het grote doel (die droom zo je wilt) in kleinere stukken op te splitsen.

Mijn grote doel (droom) is om met mijn huidige paard subtop te rijden. Mijn haalbare doel op middellange termijn is Z1. Maar eerst maar eens het korte termijn doel halen: genoeg punten voor het L2

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-11-19 10:48

Geplaatst door de TopicStarter : 23-11-19 10:48

GP kan inderdaad alleen een doel zijn als je daar al relatief dicht bij in de buurt bent.
Promoveren kan alleen een doel zijn als het puur de promotie is en niet als je zegt ik wil in 3 wedstrijden Z zijn. Wel kun je er een tijdsduur aan hangen zolang daar maar voldoende buffer in zit.

Ik denk dat ik mijn volgende blog ga schrijven over hoe ik mijn doelen opstel. Ik werk met een korte termijn, middellange termijn en lange termijn doel. De laatste mag een beetje een droom zijn van mezelf zolang ik de andere twee maar gebruik om in die richting te komen.
Edit: zoals Rex_Rolfo dus een beetje omschrijft.

**Geplaatst**: 23-11-19 10:49

Geplaatst: 23-11-19 10:49

oji schreef:
Maar ik zie het totaal niet als falen als mensen die keuzes simpelweg niet maken. Ieder moet zijn leven leiden zoals ie dat zelf wil. Maar stel je grote doelen, dan zal je grote offers moeten brengen.

Helemaal mee eens.

Waar het om gaat is excusses die je wel in de hand hebt. Als je b.v. zegt "ik wil echt heel graag het Z halen maar ik kan niet bij een goede instructeur gaan lessen omdat ik niet met de trailer mag rijden" dan zoek je een uitvlucht. Als je écht wilt gooi je die dikke bak eruit en koop je een kleinere auto die wel met alleen B de trailer mag trekken. Of je gaat voor rijbewijs E achter B.

Oftewel je kijkt wat staat mijn doel in de weg en je maakt een plan om die obstakels op te ruimen.

**Geplaatst**: 23-11-19 10:54

Geplaatst: 23-11-19 10:54

En een beetje geluk heb je altijd nodig. Onvoorziene ellende kun je maar deels op anticiperen. Maar that's life. Mijn eventing doelen heb ik ook aan de kant moeten schuiven door een ongelukkige val van mijn paard wat een 5 jaar durende kettingreactie aan medische ellende heeft veroorzaakt en maakt dat dat echt niet meer verstandig is voor mijn lijf om te doen (en nu ook niet meer voor mijn paard). Maar dat betekent gewoon uithuilen en opnieuw beginnen. Kijken wat wel kan en aan de hand daarvan nieuwe haalbare doelen stellen. Belangrijkste is volgens mij, dat je geniet van de weg naar het doel, dat je geniet van die grenzen opzoeken. Als dat niet zo is, moet je het gewoon niet doen.

**Geplaatst**: 23-11-19 10:59

Geplaatst: 23-11-19 10:59

Katja schreef:
GP kan inderdaad alleen een doel zijn als je daar al relatief dicht bij in de buurt bent.
Promoveren kan alleen een doel zijn als het puur de promotie is en niet als je zegt ik wil in 3 wedstrijden Z zijn. Wel kun je er een tijdsduur aan hangen zolang daar maar voldoende buffer in zit.

Ik denk dat ik mijn volgende blog ga schrijven over hoe ik mijn doelen opstel. Ik werk met een korte termijn, middellange termijn en lange termijn doel. De laatste mag een beetje een droom zijn van mezelf zolang ik de andere twee maar gebruik om in die richting te komen.
Edit: zoals Rex_Rolfo dus een beetje omschrijft.

Ik zou dat iig heel interessant vinden!

**Geplaatst**: 23-11-19 11:19

Geplaatst: 23-11-19 11:19

Rex_Rolfo schreef:
oji schreef:
Maar ik zie het totaal niet als falen als mensen die keuzes simpelweg niet maken. Ieder moet zijn leven leiden zoals ie dat zelf wil. Maar stel je grote doelen, dan zal je grote offers moeten brengen.

Waar het om gaat is excusses die je wel in de hand hebt. Als je b.v. zegt "ik wil echt heel graag het Z halen maar ik kan niet bij een goede instructeur gaan lessen omdat ik niet met de trailer mag rijden" dan zoek je een uitvlucht. Als je écht wilt gooi je die dikke bak eruit en koop je een kleinere auto die wel met alleen B de trailer mag trekken. Of je gaat voor rijbewijs E achter B.

Maar ook dat is niet zo simpel. Want nu kom je heel erg bij mijn persoonlijke struggles (en dan moet ik opletten dat ik de discussie niet te persoonlijk naar mij toe trek

).
Ik had ook ooit het doel/de wens/de ambitie, noem het hoe je wilt, om in de springsport door te groeien. Nationaal 1.20m rijden, dat was zo ongeveer het doel en vandaaruit zou ik wel zien. Maar jammer genoeg stopt het op dit moment dus wel al bij die trekauto en trailer. Ik kan dat niet betalen. Dat heeft niks te maken met dat écht willen, maar met het cijfertje dat iedere maand op je bankrekening verschijnt. Daar kan ik met mijn wil echt niet een nulletje bij toveren. Met als resultaat dat ik nu op dit moment dus niet alleen geen 1.20m rijd, maar dat ik ondertussen helemaal niet op wedstrijd ga. Ik heb doorheen de jaren wel wat constructies geprobeerd met andermans paarden etc, maar dat werd het allemaal niet. Dus ik heb mijn doel niet moeten bijstellen, ik heb dat doel moeten laten vallen. Waarom? Omdat ik het niet hard genoeg wilde? Of omdat je doel bijhalen nu eenmaal van heel veel factoren afhankelijk is (waarvan het willen er eentje is)?

Soms is iets gewoon niet voor je weggelegd, heeft dat totaal niet met willen of niet willen te maken en dat is dik oké.

**Geplaatst**: 27-11-19 16:20

Geplaatst: 27-11-19 16:20

Skippy01 schreef:
kimwilliam schreef:
Hier ook,

ik rijd een tuigpaard wat met zijn einde 9de jaar pas onder het zadel is gekomen.
we gaan heel fijn en een tijdje terug een clinic gereden, hier zwaar teleurgesteld geworden want ze wisten niet wat ze met hem aanmoesten. een tuiger is nou eenmaal anders gebouwd dan een dressuurpaard. nu zoekende naar bij wie ik wel clinics kan volgen (en er ook wat aan heb) en niet een beetje raar wordt aangekeken omdat hij niet zo reageert als een dressuurpaard hoort te doen.

ik weet hoe hij in elkaar zit en welke spieren er anders zijn en ben me bewust van zijn kunnen en wat haalbaar is. hier heb ik eerst ook goed over nagedacht en geleerd over wat voor paard ik precies onder mn kont had. Ik weet vooral wat zn beperkingen zijn in de sport verder stel ik geen doelen en laat ik me verassen van zijn kunnen.

tevens ben ik nog herstellende van een hersenschudding. gelukkig geen last mee met het rijden etc alleen mn concentratie met theorie op school enzo is nog kort.

dus als je weet waar ik een leuke les kan volgen met mn tuiger of clinic hoor ik het graag.
mijn instructrice heeft zelf lichte tour gereden met een tuiger.

hier een foto van ons

[ [url=m/WKDaON.jpg]Afbeelding[/url] ]

Niet te zwaar aan tillen hoor! Niet iedere trainer/ clinic gever kan iets met ieder paard. En dat is ok. Ook niet iedere ruiter kan met elk type paard uit de voeten. Prima! Zeker instructeurs die in het dagelijks leven alleen maar dressuurgefokte warmbloeden zien, zullen er misschien wat meer moeite mee hebben.
Ik heb zelf twee trainers die heel openminded zijn en echt met ieder type paard kunnen werken en daar het hoogst haalbare uit weten te halen - zowel qua fysieke mogelijkheden als qua mentale mogelijkheden. Ik heb ook een heel ander soort trainers gehad in de loop der jaren, maar eigenlijk al ruim tien jaar hele positieve trainers. Datzelfde geldt natuurlijk voor clinicgevers: als je een clinic zoekt, kijk dan gewoon eens wat iemand in het dagelijks leven doet, er is over bijna iedereen online van alles te vinden tegenwoordig. En de mensen die écht fijn les kunnen geven, kunnen het ook wel zo uitleggen dat je er met jouw tuiger iets aan hebt!
Ik heb zelf ooit met mijn westerntuig een dressuurwedstrijd meegereden voor de ervaring voor mij en mijn vorige paard. De jury zei van tevoren 'we weten niet zo heel goed hoe we jou moeten beoordelen'. Mijn reactie 'gewoon zoals een dressuurruiter, ik weet zélf wel hoe ik bepaalde dingen moet interpreteren, komt goed!'. Maar ik vond het bijvoorbeeld erg fijn dat de jury daar open over was. Een sterke jury/ instructeur / clinicgever durft open te kijken naar wat hij of zij niet kent. En natuurlijk moet ook jouw tuiger gewoon van achteren naar voren naar jouw hand toe lopen, ondanks de meer verticale halsaanzet en het anders gevormde kruis en de andere manier van bewegen. Dáár moet je zelf altijd eerlijk over blijven. Succes!

ik weet dat mijn paard ander is en anders gevormd is. ik rijd hem alleen maar van achteren naar voren. in mijn vorige clinic moest ik mijn teugels voor helemaal los gooien en door draven. maar dan gaat een tuiger echt niet zakken met zijn hals, deze zet juist het front erop. hij is vroeger in de tuigpaardensport gebruikt en daarom moet hij eerst in de kap buigen zal hij daarna zakken met zijn hals. aangegeven tijdens de clinic maar werd niks mee gedaan. enigste wat ze zei: zo werkt een dressuurpaard niet. toen dacht ik nee het is ook geen dressuurpaard

**Geplaatst**: 27-11-19 16:21

Geplaatst: 27-11-19 16:21

Secretly schreef:
kimwilliam schreef:
Hier ook,

ik rijd een tuigpaard wat met zijn einde 9de jaar pas onder het zadel is gekomen.
we gaan heel fijn en een tijdje terug een clinic gereden, hier zwaar teleurgesteld geworden want ze wisten niet wat ze met hem aanmoesten. een tuiger is nou eenmaal anders gebouwd dan een dressuurpaard. nu zoekende naar bij wie ik wel clinics kan volgen (en er ook wat aan heb) en niet een beetje raar wordt aangekeken omdat hij niet zo reageert als een dressuurpaard hoort te doen.

ik weet hoe hij in elkaar zit en welke spieren er anders zijn en ben me bewust van zijn kunnen en wat haalbaar is. hier heb ik eerst ook goed over nagedacht en geleerd over wat voor paard ik precies onder mn kont had. Ik weet vooral wat zn beperkingen zijn in de sport verder stel ik geen doelen en laat ik me verassen van zijn kunnen.

tevens ben ik nog herstellende van een hersenschudding. gelukkig geen last mee met het rijden etc alleen mn concentratie met theorie op school enzo is nog kort.

dus als je weet waar ik een leuke les kan volgen met mn tuiger of clinic hoor ik het graag.
mijn instructrice heeft zelf lichte tour gereden met een tuiger.

hier een foto van ons

[ [url=m/WKDaON.jpg]Afbeelding[/url] ]

Even of Topic MNaar ik denk dat peter Blankenvoort joui heel goed verder kan helpen in jouw situatie. hij is ook nog eens dol op basis tuig-paarden.

Dankje! doet hij ook clinics geven?