Palmera schreef:danzzz schreef:Met speciale dank aan dierenrechten organisaties die het slachten van paarden in de US onmogelijk hebben gemaakt. Want wat moet je als je de kosten van euthanasie niet kan betalen, de kosten van een dierenarts niet kan betalen en je hoopt dat je paard een betere baas treft als je het dier verkoopt?
Als je de euthansasie niet kunt betalen moet je geen paard hebben.
Op zijn minst moet je een dier, jouw dier, bij grote nood uit zijn lijden kunnen verlossen.
Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Je weet nooit hoe je leven er uit ziet over 20-30 jaar.
Mijn bijna 24-jarige heb ik al 21 jaar. Gelukkig is mijn situatie alleen maar verbeterd, maar het had ook andersom kunnen zijn. Ik moet er niet aan denken om haar na zoveel jaar af te moeten staan omdat ik het niet meer kan betalen. Ik weet zeker dat ik er alles aan zou doen om haar bij me te houden. Maar dat zou dus kunnen betekenen dat, als de financiën het niet meer toelaten en de gebreken komen, dat er dan een groot probleem ontstaat. In zo'n geval kan ik me voorstellen dat je hoopt dat er iemand is die haar een mooie laatste dag bezorgd. Maar, zolang ik het zelf kan bekostigen, zal ik zelf voor die mooie laatste dag zorgen.
In dit verhaal gaat het echter niet om iemand die het niet kan betalen, maar om iemand ie het paard gebruikt heeft als manegepaard, er geld aan verdient heeft en toen, toen het dier te oud werd, het de deur uit gedaan heeft. Paard heeft geld opgeleverd zijn hele leven en de laatste $ wordt er nog uitgeperst en dat is natuurlijk niet zo netjes, aangezien je het over een levend wezen hebt. (Ook knap dat een nieuwe eigenaar dat allemaal weet
