josien_m_ schreef:Via facebook: José de Giorgio Schoorl van learning animals:
Het Free nature beleid gaat uit van objecten, van de functionaliteit van dieren. Een beheer wat is ontwikkeld vanuit normen en waarden die het acceptabel maken dat je mensgericht en vanuit speciesism door gaat met grote grazers als nummers te behandelen en anno 2016 nog steeds denkt dat je een ideaal marketing concept hebt uitgedacht door 'overtollige dieren' als wild vlees aan te bieden. Als je kiest om een beheerder te zijn, dan ben je echter verantwoordelijk voor de levenskwaliteit van elk individu dat binnen dat beheer valt, alsmede hun sociale dynamiek en het garanderen van die kwaliteit. Niet alleen wanneer die individu past in een (menselijke) planning, maar zijn of haar hele leven lang.
Als in de Nederlandse wet is opgenomen dat men uit dient te gaan van de intrinsieke waarde van een dier, wordt het tijd om te begrijpen hoe je dat vertaald in de praktijk, en een organisatie als Free nature daarop aan te spreken. Want feitelijk wordt er niet beheert als je in deze situatie terecht komt.
En daar sluit ik me bij aan!
Levenskwaliteit is niet gelijk aan levensduur. Het in leven houden van een individu omdat het kan is niet noodzakelijkerwijs bevorderlijk voor diens levenskwaliteit. Free nature fokt volgens een bepaalde rasstandaard grazers voor natuurbeheer en zal individuen die niet aan die standaard voldoen inderdaad verwijderen uit het fokbestand. Aangezien bruikbaarheid als gedomesticeerd paard geen selectie criterium is, worden er geen dieren voor dat doel verkocht. Dat heet verantwoordelijk fokken & verkopen in andere kringen, maar nu is het plotseling mishandeling/zou bij wet verboden moeten zijn? Deze organisatie neemt ten minste verantwoordelijkheid voor zijn (semi)wilde kuddes en beheert ze zodat de populatie in evenwicht is met het beschikbare voedsel. Iets waar een aantal andere organisaties met grote grazers eens een voorbeeld aan zouden moeten nemen.