gekvanfleur schreef:CorrienR: dat zijn dan toch ook rotbokken...een paard met meer pit: prima...ik hoef ook niet zo'n hobbelpaard..maar een paard dat alleen kan worden ingereden op zo'n manier en dan nog steeds door een heel select gezelfschap gereden kan worden moet je toch noet willen fokken..het kwpn doet het bewust..
Ik heb een ras dat in NL eigenlijk niet voorkomt, en ik hoop dat het zo blijf..je kan alle soorten en maten en karakters krijgen, maar de mormels gaan de worst in ipv er mee te gaan fokken.
Je gaat toch ook niet fokken met een hond met slechte eigenschappen in het karakter..er zijn honden genoeg die pittig zijn en waar je genoeg uitdaging aan hebt, maar als ze echt klerelijers zijn, moet je ze gewoon laten inslapen of in ieder geval zeker noet mee gaan fokken.
Ook voor manégehouders is het een uitdaging om paarden te vinden met het juiste temperament, vooral tegenwoordig, vertelde een instructeur eens... Mensen willen allemaal op een stoere Jazz lookalike met oogverblindende gangen, maar ja, ze moeten het eerst wel leren en een paard met een beetje pit is dan al gauw te veel. Maar op een "slome" willen ze niet want dan voelen ze zich voor gek staan... Ja, wat willen ze dan?
Zo kon het gebeuren dat er eens een vrouw gillend op haar eigen bloedkikkertje zat, omdat die een héél klein beetje schrok en de bak een beetje door stuiterde... Maar ja, het is zo'n mooi paard...
Na 3-4 jaar dat paard (dat al wat ouder was) al te hebben, eindelijk bibberend een F2 proefje durven rijden...
Of je dàn niet ietwat voor schut staat met je eigen paard tussen de beginnende manégehobbelaars...
Nee, dan liever een brave... Trouwens, dat paard van die mevrouw was op zich hartstikke braaf, maar had gewoon te veel temperament voor iemand die snel bang is. Ik moet wel zeggen over die vrouw: ze was op latere leeftijd gaan rijden, en dan ben je al snel wat onzekerder. Ze had beter een rustig paard kunnen kopen, en dat vond ze zelf eigenlijk ook wel. Maar ja, het valt niet mee zo'n superpaard te vinden tegenwoordig.
Beter door een ezel wel gedragen, dan van een peerd in het zand geslagen, luidt een oud spreekwoord. En dat is niet voor niets.