Nikass schreef:Een goede ruiter voelt dat "uit het niets" op tijd aankomen, en anticipeert daar juist wel op

Ja, maar als je al anticipeert is het niet meer vanuit het niets.
Denk dat er vrijwel niemand is alles bij alle paarden aan kan voelen.
Als je paard relaxed stapt en er komt ineens een hardloper of een tegenligger om de hoek en daar schrikt het van is het heel duidelijk.
fransje23 schreef:Als datzelfde paard relaxed stapt maar gigantisch schrikt van ogenschijnlijk niets is het veel lastiger.
Want wat is dan de oorzaak, dat is veel enger.
Ik denk dat wat Nikass bedoelt is, dat er nooit "niets" is.
Een paard dat relaxt is kan ineens schrikken van iets dat zich ineens voordoet. Dat is dan even en keert vaak snel terug naar zn relaxte zelf. Of staat even een beetje aan, maar komt dan ook wel weer terug. En je hebt als ruiter voldoende tijd om daarop te reageren. Als je er niet meteen afligt natuurlijk.
Maar er zijn paarden met meer rilheid, meer stress die niet snel relaxt zijn op een buitenrit. Waarvan vaak niet duidelijk is waarom ze schrikken. Een goede ruiter weet dat en anticipeert daarop. Die is eigenlijk continu bezig om het paard rust en vertrouwen te geven.
Die kent de gemoedstoestand van dat paard.
Betekent dat je voor het buitenrijden altijd voldoende skills nodig hebt.