Bokt.nl

denisesilver schreef:

Ook een hele flegmatieke krijg je een aantal keer korte overgangen rijden. Of is dat enkel mijn beleving?

denisesilver schreef:

Bij een hete ook, weet alleen niet of je dat wil

996981 schreef:

Hoe bereik je verticale balans zonder dat het paard bekend is met, dan wel gehoorzaamd aan de eenzijdige kuithulp?

Citaat:

Hoe krijg je invloed op de verdeling van gewicht over links- en rechtsvoor als je geen zijgangen kan rijden?

Benzz schreef:

denisesilver schreef:

Bij een hete ook, weet alleen niet of je dat wil

Veel overgangen wel, weinig been niet, die moet je juist met veel been rijden.

Janneke2 schreef:

996981 schreef:

Hoe bereik je verticale balans zonder dat het paard bekend is met, dan wel gehoorzaamd aan de eenzijdige kuithulp?

Geen idee.

Ik beschreef niet de volledige opleiding. Ik zette de begrippen die Babootje gebruikte in "mijn" volgorde.

Citaat:

Hoe krijg je invloed op de verdeling van gewicht over links- en rechtsvoor als je geen zijgangen kan rijden?

Die is simpel.
1) Voel bij een groentje welke teugel zwaar "wil" worden.
Blijf van de 'zware' teugel af,
breng je andere hand opzij en naar voor,
en je kunt je eigen gewicht ook ietsje opzij doen.
2) Zodra een paard het een beetje doorkrijgt rijd je zigzagjes over de (binnen)hoefslag, wat je vervolgens uitbreidt met allerlei manegefiguren,
bij verlies van evenwicht weer terug naar punt 1.

Citaat:

Aha. Dus door alle contact los te gooien snapt het paard ineens dat het gewicht gelijk verdeeld over twee benen moet?

Citaat:

Zo simpel vind ik verticale balans niet.

Citaat:

Mijn gewicht een beetje verplaatsen en mijn handen naar voren en opzij doen heeft in ieder geval nog nooit tot het gewenste resultaat geleidt.

MyWishMax schreef:

Benzz schreef:

Veel overgangen wel, weinig been niet, die moet je juist met veel been rijden.

Hoe luier, hoe minder je zelf doet, hoe heter/sneller, hoe meer je doet. Altijd lastig uit te leggen aan mensen, maar werkt wel idd.

Janneke2 schreef:

Citaat:

Aha. Dus door alle contact los te gooien snapt het paard ineens dat het gewicht gelijk verdeeld over twee benen moet?

... dilemma.
Zal ik het hele verhaal opschrijven,
of gewoon zeggen:
'ja joh, tuurlijk!'...?

Citaat:

Zo simpel vind ik verticale balans niet.

... even voor alle duidelijkheid, ik heb NIET gezegd dat verticale balans op een groen paard makkelijk is.
(Ik grap wel eens 'dat de basis zo moeilijk is, dat de meeste mensen die maar overslaan'...)

Het was een makkelijke vraag om te beantwoorden. (Basiskennis.)

Citaat:

Mijn gewicht een beetje verplaatsen en mijn handen naar voren en opzij doen heeft in ieder geval nog nooit tot het gewenste resultaat geleidt.

... dat geloof ik grif.
Het klinkt mij in de oren als twee handen opzij en naar voor.

996981 schreef:

Wat is het verschil tussen verticale balans en gelijk gewicht over links- en rechtsvoor?

Citaat:

Je zegt immers wel degelijk dat het simpel is invloed te krijgen op dat evenwicht (namelijk door de zware teugel los te laten, en de andere naar voren en opzij te doen)?

Citaat:

En inderdaad, ik ging uit van twee handen naar voren (immers de zware teugel loslaten=toch vaak hand naar voren) en de andere teugel schrijf je opzij en naar voren. Dus 1 hand contact verbreken en de ander opzij en naar voren (dus ook contact verbreken?). Nee. Dat werkt bij mij inderdaad niet.

Benzz schreef:

Babootje schreef:

[

Nee ik heb het over zijwaarts en lengtebuiging.

De vraag is vervolgens: Gaat je paard voldoende zijwaarts als jij wil dat ie gaat?
Ik kan ook best een paard een beetje zijwaarts laten gaan op alleen been, maar in het beleerproces wil je dat hij nog wat extra opzij gaat en liefst ook dat hij niet tegen de wand kwakt maar tussen je benen blijft, want anders kun je in dat hele beleerproces blijven steken als je het met je been alleen niet redt om consequent te zijn.

Ligt toch geheel aan het paard, een flegmatieke heb je een spoortje voor nodig een bloedbeest helemaal niet.

Janneke2 schreef:

996981 schreef:

Wat is het verschil tussen verticale balans en gelijk gewicht over links- en rechtsvoor?

In grote lijnen hetzelfde.
(Zolang de voorhand niet netjes voor de achterhand loopt, zullen beide achterbenen ook ongelijk dragen en stuwen.)

Citaat:

Je zegt immers wel degelijk dat het simpel is invloed te krijgen op dat evenwicht (namelijk door de zware teugel los te laten, en de andere naar voren en opzij te doen)?

... zelfde dilemma. Ik houd er niet zo van, om te gaan zeggen van 'ik zei toch, dat ik het niet makkelijk (... simpel is ongeveer hetzelfde...) vind...?'

Citaat:

En inderdaad, ik ging uit van twee handen naar voren (immers de zware teugel loslaten=toch vaak hand naar voren) en de andere teugel schrijf je opzij en naar voren. Dus 1 hand contact verbreken en de ander opzij en naar voren (dus ook contact verbreken?). Nee. Dat werkt bij mij inderdaad niet.

OK.
De tekstlezer in mij is blij.

Misschien moest ik maar weer expliciet worden:
ik wens niet meer dan drie gram contact.
De uitdaging is 'de teugel die zwaar dreigt te worden' onder de drie gram te houden, (dat probeer je in de tijd voor te zijn)('contact verbreken' is niet het doel, je gooit zogezegd het teveel aan gewicht weg, niet alle gewicht...)
en de andere hand gaat opzij en naar voor,
met de bedoeling de schouder (en ook wel hals en hoofd, men lette op de volgorde) 'mee opzij te nemen'.
Eventueel ook een beetje je eigen gewicht die kant op.

Lukt het preciesiewerk niet, doe je de hand met de zware teugel efkes naar voor, weer terug en werken aan de oplossing ( = andere hand opzij en naar voor).
Beide handen doen dus iets verschillends, en op andere momenten.
(Tegen de tijd dat paard groentje af is, is '4 gram is te veel' vaak voldoende.)

En de hand die opzij en naar voor gaat, heeft de teugel 'waar het paard geen contact wil nemen',
je verbreekt geen contact,
je wil niet het hoofd opzij sleuren (dan krijg je een beroerd soort stelling)
je vraagt vriendelijk om contact, in de vraag 'kom maar opzij, dat is leuk, joh'.

Elisa2 schreef:

Precies dat MWM.

En het achterbeen naar de hand toe rijden op de holle kant dan gaan ze die ook aannemen.

Ik snap het principe wel van de teugel aan de bolle kant naar voren opzij houden, maar niet aan de holle kant.

Tevens denk ik dat verticaal evenwicht iets is dan echt rechtrichten en dat deze twee door elkaar lopen.

996981 schreef:

4 gram. Dat is een eetlepel gehakte basilicum (zonder het gewicht van de lepel uiteraard)

Citaat:

Is jouw verbinding zo licht?

Citaat:

En kun je scheefheid altijd voelen door de hoeveelheid verbinding?

Citaat:

Als ik met hand opzij doe met drie gram verbinding gebeurd er helemaal niks.

Citaat:

Daarnaast komt in het hele verhaal je been niet een keer voor. Je bent dus continu gefocust op de hals en het hoofd. Gaat de rest dan automatisch goed?

Citaat:

Verticaal evenwicht bereik ik niet zonder zijgangen. En dat is geen proces van “even dit even dat”. Het bereiken van de staat waarin het paard in beginsel recht is, kan maanden duren, waarbij ik dus actief met zijgangen bezig ben.

Elisa2 schreef:

Ja dat is zoals jij en ik het zien.

In de Academische rijkunst of waar die term nu zo gebruikt wordt, gaan ze uit van eerst verticaal evenwicht en daarna horizontaal evenwicht. Precies andersom dan ik bijv. denk dat het zou moeten.

Maar goed, dat kan Janneke waarschijnlijk beter uitleggen dan ik.

Daar zit imo in ieder geval verwarring op in deze discussie.

Janneke2 schreef:

996981 schreef:

4 gram. Dat is een eetlepel gehakte basilicum (zonder het gewicht van de lepel uiteraard)

... ik heb mijn onderwijzersbloed laten spreken.
En jou het voordeel van de twijfel gegeven 'op een eerlijke vraag moet je altijd antwoord geven'.
(Maar basilicum, een prima kruid hoor, daar niet van....)

Citaat:

Is jouw verbinding zo licht?

Als het goed is, ja.
Uiteraard is het niet altijd perfect. (Merk op dat ik schrijf dat ik drie gram 'hebben wil'.)

Citaat:

En kun je scheefheid altijd voelen door de hoeveelheid verbinding?

Eh...
Scheefheid kun je ook met je zit voelen.
Het nut van een lichte verbinding is dat de verschillen opvallen. (In percentages is 'van drie naar vier gram' 30% extra. Van vijf kilo naar zes kilo is 20% extra.)
(En uiteraard dat het zwaartepunt niet naar voor wordt getrokken.)

Citaat:

Als ik met hand opzij doe met drie gram verbinding gebeurd er helemaal niks.

Oejjj.
(Standaard antwoord op rijkunstige vragen: vraag het je instructrice.)

Citaat:

Daarnaast komt in het hele verhaal je been niet een keer voor. Je bent dus continu gefocust op de hals en het hoofd. Gaat de rest dan automatisch goed?

Ja, ik heb mijn voorwaarts drijvende hulpen niet GENOEMD, want de verticale balans doe ik met andere dingen.
Nee, ik ben niet gefocust op hals en hoofd, maar 'of ik dat fijne gevoel van balans krijg'.
(Please mind dat mijn stalgenoten de hele tijd, vanaf het moment van opstijgen, het hoofd naar beneden willen met een knik in de hals. Dat doe ik dus niet.)
En nee - de bomen groeien niet tot in de hemel. Verticale balans is een prachtig startpunt. Is dit bereikt en kan het paard dus 'vrij en vrolijk voorwaarts' kan er nog weer van alles mis gaan.

Citaat:

Verticaal evenwicht bereik ik niet zonder zijgangen. En dat is geen proces van “even dit even dat”. Het bereiken van de staat waarin het paard in beginsel recht is, kan maanden duren, waarbij ik dus actief met zijgangen bezig ben.

Ten eerste is het een andere insteek, maar dat het maanden 'schaven en polijsten' inhoudt geloof ik grif.
Één van de redenen dat ik gekozen heb voor de insteek van beginnen met verticale balans, is dat ik zo denk dat jouw paarden al een stevige training zonder de verticale balans achter de rug hebben, als jij er aan begint. Qua gewoonten ('mentaal') en qua bespiering (fysiek) is je dier dan ingesteld geraakt op disbalans. Ik ervaar het als een 'elegante oplossing' (of elegante aanpak, of noem het hoe je het noemen wil) om direct naar verticale balans te streven.

denisesilver schreef:

Moet heel eerlijk toegeven dat ik rechtrichten nooit heb gedaan adhv zijgangen. Enkel op de binnen hoefslag rechtuit en of wel de schouder recht ervoor zetten of de achterhand recht erachter. Dan voel je vanzelf dat je paard recht onder en door treedt, is mijn beleving. (En ook in de figuren natuurlijk, maar als ik echt voel dat ze wat scheef zijn is rechtuit het makkelijkst en best voelbaar).

Verticale balans is een term die ik niet ken, dus ik moest even opzoeken wat het is. Lijkt mij dat dat over het algemeen vanzelf goed komt wanneer een paard aan kracht wint, voornamelijk in de achterhand.

Maar, we hadden het over spoorgebruik om aan het been te maken, te wijken en voor lengtebuiging. Dat lijken mij basisafrichting dingetjes. Dan is een sb of travers mi nog niet aan de orde. Die twee vragen toch ook meer verzameling en kracht, en zijn wat mij betreft om een paard soepeler te maken en meer beheersing te hebben over de voor- en achterhand. En vooruit, om de holle en bolle kant verder recht te richten.

MyWishMax schreef:

Ik ben echt voor gelijkmatig contact en vooral niet de zware kant proberen los te maken, maar wel vanuit de achterhand. En dus eerst achter beginnen, want 9 van de 10 keer is de scheefheid aan de voorkant een gevolg van de achterkant. Eén achterbeen er niet onder willen zetten bijvoorbeeld.
Ik werk niet van voor naar achteren, dus begin aan de achterkant en voor zorg ik er alleen voor dat ik de zware kant zelf niet vastpak.

Citaat:

Ik heb al eens vaker gevraagd waar het been eraan te pas komt, maar helaas nooit echt antwoord op gehad.

Citaat:

Ik zou toch bang zijn als je het zo vaak zo opschrijft naar mensen die via internet zoeken naar een oplossing dat ze alleen aan de voorkant bezig blijven, zelfs als dat officieel niet de bedoeling is bij die methode.

Citaat:

Ik ken hem wel met dus minder contact pakken op de zware kant, maar daarna alsnog beginnen met de achterkant gelijkmatig te krijgen.

Citaat:

En ik geloof dat mensen enorm onderschatten hoeveel contact ze hebben en hoe goed je zo weinig gram kunt voelen.