Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-12-21 15:21

Geplaatst: 12-12-21 15:21

manubres schreef:
Ik ben nog steeds niet overtuigd van de noodzaak van hulpteugels. Daarnaast ben ik het helemaal eens dat de manier van rijden ook erg belangrijk is. Maar wat er op dit moment in de paardenwereld gebeurt, de manier van africhten en rijden, leidt niet tot wat we willen met het africhten van paarden. Namelijk het gewicht over 4 benen verdelen en daarna meer op het achterbeen brengen. Door de hulpteugels en het rijden met te korte halzen en veel paarden die achter de loodlijn lopen creëer je paarden die op de voorhand lopen tot in de GP. Valse oprichting noemen ze dat ook wel. Ik daag jullie uit mij eens een voorbeeld te geven van een paard die (op hoog niveau) goed is afgericht en het gewicht ook verplaatst heeft naar de achterhand.

Uw vraag suggereert dat het niet mogelijk zou zijn een dergelijk paard te tonen. Maar als u gelijk zou hebben, ondermijnt u ongewild uw eigen stelling en streven. Want als u gelijk zou hebben, is de vervolg vraag gerechtvaardigd: Als er geen voorbeelden van te vinden zijn, is het dan überhaupt mogelijk om tot zo'n resultaat te komen ?
Ik heb in het recente verleden schokkende beelden verzameld van ruiters uit het verleden die bijzonder matige beelden laten zien en die zeker niet aan uw criteria voldoen. Toch worden zij unisono als
'grootmeester' aangeduid omdat zij over deze idealen schreven. Terecht want dat ideaal is strevenswaardig, maar dat betekend niet dat het altijd te bereiken is, of dat zijzelf het ooit volledig bereikt hebben.
Ikzelf tracht nog steeds mij goed voor ogen te houden dat er een verschil is tussen wat idealiter te bereiken valt en hetgeen realiteit is.

**Geplaatst**: 12-12-21 15:28

Geplaatst: 12-12-21 15:28

irmaz schreef:
Je hebt wel een beetje een eigen interpretatie van mijn korte zinnetje gegeven, want het was niet bedoeld als aanval, noch als val om een filmpje te "scoren" om af te branden.

Nergens heb ik gezegd dat ik pertinent tegen hulpteugels oid dergelijks ben, er blijkt alleen een groot verschil te zijn tussen wat verschillende mensen nuttig en acceptabel vinden en daarbij helpen beelden nu eenmaal meer dan 1000 woorden.

Maar mooi dat ik zoveel los heb gemaakt

Nou dan ben ik blij dat ik mij vergist heb. Waarbij ik natuurlijk achter hetgeen ik geschreven heb met een algemene strekking, blijf staan.

**Geplaatst**: 12-12-21 16:16

Re: Beran: "Hippische wereld verloor beeld correct jong paard"

Geplaatst: 12-12-21 16:16

Ik zal jullie eens een mooi verhaal vertellen.
Ik was ooit ervan overtuigd dat laag, diep en rond verschrikkelijk was, dierenmishandeling, dat een paard achter de loodlijn nooit op eigen benen kon lopen, dat klassieke dressuur de enige weg was naar een beter en losser paard. Als je me had gevraagd wat dat dan inhield, had ik je waarschijnlijk niet eens antwoord kunnen geven.
Nu moet ik erbij vertellen, dat wij vroeger paarden hadden, ik had een leuke Gelderse merrie, die wat zwaar gebouwd was, en bij wie mijn theorieën best wel klopten, want deze merrie kwam serieus in de problemen als je haar achter de loodlijn probeerde te krijgen, want ze had best een zware hals en weinig ruimte in de kaak.

En toen kocht Avalanche een KWPN merrie.
En deze merrie was wat sensibeler, en wat heter, én ze was een paard wat mijn fouten me niet zomaar vergaf. En waar ik bij ons eerdere paard best leuk wegkwam, was het met dit paard een groot drama. Buigen om het binnenbeen? De buitenschouder eruit drukken. Sturen op de binnenteugel werkte bij ons vorige paard nog best redelijk, deze merrie boog haar hals en liep gewoon rechtdoor. Inmiddels had ik ook een ongeluk gehad met een ander paard, dus een held was ik ook al niet, dus rijden was allesbehalve ontspannen, en mijn paard heel, heel boos.

Uit wanhoop heb ik een instructrice gebeld die op een totaal andere manier werkte, en zo maakte ik kennis met een heel andere stijl van rijden, maar vooral van denken, die veel minder dogmatisch was, maar vooral keek naar mij en mijn paard.
En ik kwam erachter dat LDR in sommige gevallen echt werkte, maar niet voor alle paarden geschikt is, en ook niet bij iedere combinatie past, dat voorwaarts rijden niet betekent, zo hard mogelijk :')

, en er kwam van alles met buitenteugel, recht richten, een hulpteugel kan best helpen om je paard iets uit te leggen, en nog een heleboel dingen meer.

En inmiddels is er helemaal niet zoveel meer wat ik zeker weet. Wat ik wel weet, is dat ieder paard een individu is. En wat voor het ene paard niet werkt, werkt voor de andere prima.
Wat ik ook leerde, en wat voor mij een enorme eye-opener is geweest: je wilt de lange kant helemaal niet kort maken. Je wilt de korte kant óók lang maken. We willen namelijk een paard dat lang wordt over de bovenlijn, en ook op die manier in balans komt, en als je daar soms een hulpteugel bij nodig hebt, omdat je nu eenmaal geen 10 handen hebt aan de longe, en sterk de neiging hebt jezelf op te knopen aan het ding

(ik iig wel) dan is dat helemaal niet erg.

**Geplaatst**: 12-12-21 16:20

Geplaatst: 12-12-21 16:20

manubres schreef:
Ik snap allemaal jullie gedachten...maar het feit blijft...vrijwel alle paarden lopen tot in de GP op de voorhand. Kennis van biomechanica is er bij topruiters denk ik te weinig. Het lijkt wel ergens op, maar ga je goed kijken dan lopen de meesten niet in takt en hebben hun gewicht op de voorhand ipv de achterhand.

Dat voorwaarts gaan en bijelkaar rijden is denk ik enorm overgewaardeerd. Het is het paard vaak te hard laten gaan voor de balans die het paard heeft, daarom moet je hem van voor wel tegen houden anders blijft het niet "bijelkaar". Een paard leert niet op eigen benen lopen en al helemaal niet impuls vanuit de motor te ontwikkelen.

Elisa2, het gaat niet om kin op de borst, maar even om in je eigen lichaam te voelen hoe je een paard blokkeert als hij het hoofd niet voldoende naar voren kan brengen.

Ik denk dat we het op veel punten eens zijn. Behalve dat ik weet dat de meeste topruiters wel een goede kennis hebben van biomechanica, maar dat zij de lijn volgen die mede door de topjury is uitgestippeld en voorgezet. En dat is spectakel ! En om daarin mee te kunnen doen ze hetgeen nodig is om deze beelden op te kunnen leveren met het paard ter hunner beschikking. Terwijl ze dan thuis juist weer tamelijk rustig trainen. Er is jammer genoeg een beeld ontstaan waarin de topruiter de eeuwig slechte en onwelwillende genius is in dit spel. Maar men mag ook wel eens een beetje begrip opbrengen voor de situatie waarin hij zich bevind. Wil men als topruiter meedraaien, moet men blijven meedraaien, anders is men snel vergeten. Dan is men niet meer interessant voor sponsors, daardoor worden belangrijke wedstrijden onbetaalbaar voor hen. En ondanks de indruk die op dit forum zou kunnen ontstaan, kijkt een overgroot deel van de liefhebbers toch nog steeds het liefst naar de meest spectaculaire vertoningen. Daar ligt nog steeds de gunst van de kijken, dus indirect de broodheer van de professionele ruiter. En heeft men z'n vaste en zekere baan opgegeven om z'n passie te volgen, dan is het plots geen vrijblijvend spel meer waar men zo maar iets kan weigeren te doen. Neen dan moet men de spreekwoordelijk 'B' zeggen, want zondag moet het zo goed mogelijk gaan.
Ik zeg helemaal niet dat dit ideaal is, maar het is een realiteit waarvoor men toch iets begrip zou moeten kunnen opbrengen.
En zoals ik al een eerder heb aangeven, de huidige techniek geeft de toeschouwer de kans om beelden over en over te zien en ze te analyseren. Dat is goed. Maar men moet toch er ook een beetje van af leiden dat het misschien ook vaak niet beter kan in de gegeven omstandigheden.

Ik ben het geheel met u eens dat er vaak een buitenproportionele nadruk wordt gelegd op het begrip voorwaarts en het belang van het functioneren van de achterhand. Niet omdat het niet van belang is, maar omdat men het functioneren van de voorhand te zeer ziet als een passief deel van het paards manier van bewegen. Terwijl onderzoek heeft aangetoond dat dit niet het geval is. In een bijna uitgestorven school van rijden, had men dat wel al eerder erkend.

**Geplaatst**: 12-12-21 16:28

Geplaatst: 12-12-21 16:28

Elisa2 schreef:
Suzanne F. schreef:
Als je achter de loodlijn zou vervangen door achter de teugel dan ben ik het met je eens. Maar er kan een prima aanspanning zijn van achter naar voren en het paard kan verzameld gaan als de neus wat achter de loodlijn is. De loodlijn is geen zwart wit lijn waarbij ineens de hele aanleuning verloren gaat als de neus er net wat achter komt.

Als het paard achter de teugel gaat dan is er geen aanspanning en breekt het paard af in de rug. En dan kan hij niet verzameld gaan of hij gaat in 2 stukken lopen waarbij er oprichting aan de voorkant is, de rug naar beneden en de achterhand weer hoog.
Maar nogmaals, de loodlijn zelf is niet heilig. Neusje iets terug zegt niets over de daadwerkelijke aanspanning over de rug. En daarmee bedoel ik niet de kin op de borst uiteraard maar wel iets achter de officiële loodlijn. En dat zie ik op de lagere niveaus vaak nog liever dan een niet nageeflijk paard voor de loodlijn. Maar dat is weer wat anders.

Helemaal mee eens, sterker nog..ik zie ook paarden die perfect op of voor de loodlijn lopen in een valse knik waarbij het hoofd ook geforceerd wordt en de rug weggedrukt wordt. Dat is imo veel schadelijker dan een paard wat achter de loodlijn loopt en fijn over de rug zonder een geforceerde houding.

De rest van het lijf is belangrijk, als een paard durchlassig is dan houdt het nergens vast en deinen de spieren. De souplesse en lossigheid vergroot..zo houdt je fysio,s buiten de deur.

Geheel mee eens, vooral met de laatste zin.

**Geplaatst**: 12-12-21 16:39

Geplaatst: 12-12-21 16:39

Avalanche81 schreef:
Ik bedankte u voor de heldere, genuanceerde post.
Erg gewaardeerd.

Overigens vind ik het erg grappig dat veel mensen zeggen het met u eens te zijn, en dan toch in de rest van het topic, en ook na die tijd, heel andere dingen zeggen

dan zal ik het wel niet duidelijk genoeg geschreven hebben.

**Geplaatst**: 12-12-21 17:02

Geplaatst: 12-12-21 17:02

Avalanche81 schreef:
En ik kwam erachter dat LDR in sommige gevallen echt werkte

Ik zal nooit kritiek hebben op dat LDR niet werkt. Om heel eerlijk te zijn, werkt het veel te goed

Je krijgt zo'n enorme controle over het paard als je hem goed rond kan instellen, dat je hem allerlei dingen kan laten doen waar hij tegen in verzet zou moeten kunnen komen.

Ik denk verder dat mensen in dit soort discussies altijd vergeten dat er een verschil is tussen benoemen in een discussie waar je naar streeft of waar je gelukkig van wordt en dat het echte leven soms wat lastiger is

**Geplaatst**: 12-12-21 17:09

Geplaatst: 12-12-21 17:09

sanne83 schreef:
Hoe kan een fysio nou niks zeggen over de africhting? Dat is echt exact waar de fysio voor is toch?
Het gaat ook niet om een niveau, maar over biomechanica, coördinatie en spieropbouw. Laat dat nou precies zijn waar africhting ook over gaat.
Bij de fysio gaat het meestal over het allereerste begin van het begin. Je kan een paard wel losmaken, maar dat heeft geen enkel nut als je daarna niet op de juiste manier gaat trainen. In het geval van een blessure of vastzitten (dingen waarbij de fysio nodig kunnen zijn), gaat het vrijwel altijd om een paard weer leren in ontspanning voorwaarts te kunnen bewegen met gelijke lengtebuiging. Verder dan dat gaat het helemaal niet. Maar dat is echt genoeg uitdaging voor 99% van de mensen.

Het niet nodig-hebben van een fysio of iets dergelijks: ik snap dat dat iets van een andere generatie is hoor, dus geen oordeel daarover.
Van de huidige generatie denk ik niet dat ik serieuze ruiters ken, die niet af en toe de feedback willen hebben van iemand die op die manier naar het paard kijkt. Ik denk dat 99% van de ruiters juist hun kennis enorm kunnen verbreden met de feedback van een goede fysio (of chiro/osteo etc.)

Bedankt voor uw subtiele hint dat ik van een andere generatie zou zijn. Echter is dat een geringschatting van de reden waarom ik zeer terughoudend ben over osteo- en fysiotherapie bij paarden. Maar ik geloof dat een dialoog hierover iets naast de kwestie van dit topic is.
Mijn bezwaar betrof deze therapeuten als zij adviezen gaan geven hoe trainingstechnisch deze resultaten bereikt moeten worden. Daar zijn ze namelijk niet voor opgeleid. Dus of ik wel of niet instaat zou zijn een dergelijk doel zou kunnen bereiken met of zonder hulpteugels, ligt ver buiten hun competentie. Bovendien ben ik al jaren van mening dat de nadruk die gelegd wordt door velen op het begrip 'biomechanica' het paard bijna degradeert tot een vleesgeworden mechaniek.
Deze therapeuten kunnen wel aangeven waar en hoe iets scheelt aan een paard en op welke manier een zo'n lichaamsdeel idealiter zou moeten bewegen, maar niet hoe dat bij het specifieke paard bereikt zou moeten worden. Daarvoor heb ik teveel stuntels en knoeiers in deze beroepsgroep meegemaakt. Ik zou mij overigens ook wensen als de opleidingen hiervoor exclusief toevertrouwd zouden worden aan universiteiten.

**Geplaatst**: 12-12-21 17:21

Geplaatst: 12-12-21 17:21

sanne83 schreef:
Avalanche81 schreef:
En ik kwam erachter dat LDR in sommige gevallen echt werkte

Ik zal nooit kritiek hebben op dat LDR niet werkt. Om heel eerlijk te zijn, werkt het veel te goed
Je krijgt zo'n enorme controle over het paard als je hem goed rond kan instellen, dat je hem allerlei dingen kan laten doen waar hij tegen in verzet zou moeten kunnen komen.

Ik denk verder dat mensen in dit soort discussies altijd vergeten dat er een verschil is tussen benoemen in een discussie waar je naar streeft of waar je gelukkig van wordt en dat het echte leven soms wat lastiger is

U druk het zeer precies uit; "zou moeten kunnen komen. " Dat is voor mij ook het allergrootste bezwaar hiertegen. Het ontneemt het dier de faire kans om aan te geven dat het een bepaalde beweging echt niet kan uitvoeren. Een gebruik ervan kan ik alleen goed vinden als er spraken is van een rijkunstige noodsituatie.
Dus er zijn best situaties waarbij het echt voor het eigen goed van het rijdier is, om het rond, laag en diep in te stellen. Bovendien zijn er ook echt wel gradaties in te vinden en manieren die niet per se grof hoeven te zijn. Maar het is een toverdrankje dat echt met uiterste voorzichtigheid genoten dient te worden. En men moet ervoor waken dat als men het enerzijds niet langer dan noodzakelijk inzet. En anderzijds dat men niet zo snel ermee ophoudt dat het paard onmiddellijk weer in de oude gedrag/beweging hervalt.

**Geplaatst**: 12-12-21 17:47

Geplaatst: 12-12-21 17:47

Kadankovitch schreef:
Bedankt voor uw subtiele hint dat ik van een andere generatie zou zijn.

Haha, sorry daarvoor, maar van Loon noemen, geeft dat toch ook wel enigszins weg

Ik wil ook niet impliceren dat je geen goede redenen hebt om niet wild te zijn van therapeuten, maar ik zie ook de houding "dat hadden we vroeger allemaal ook niet" bij de oudere generaties. Niet dat vooruitgang altijd beter is, maar op veel vlakken denk ik toch van wel. Ik ben blij dat we paarden veel beter kunnen helpen en oplappen, ik denk dat ze vroeger gewoon veel vaker met pijn rondliepen.

Kadankovitch schreef:
Mijn bezwaar betrof deze therapeuten als zij adviezen gaan geven hoe trainingstechnisch deze resultaten bereikt moeten worden. Daar zijn ze namelijk niet voor opgeleid. Dus of ik wel of niet instaat zou zijn een dergelijk doel zou kunnen bereiken met of zonder hulpteugels, ligt ver buiten hun competentie. Bovendien ben ik al jaren van mening dat de nadruk die gelegd wordt door velen op het begrip 'biomechanica' het paard bijna degradeert tot een vleesgeworden mechaniek.
Deze therapeuten kunnen wel aangeven waar en hoe iets scheelt aan een paard en op welke manier een zo'n lichaamsdeel idealiter zou moeten bewegen, maar niet hoe dat bij het specifieke paard bereikt zou moeten worden. Daarvoor heb ik teveel stuntels en knoeiers in deze beroepsgroep meegemaakt. Ik zou mij overigens ook wensen als de opleidingen hiervoor exclusief toevertrouwd zouden worden aan universiteiten.

Bij een goeie africhter is het een idealiter een dialoog. Dit zie ik fysiek, wat kan je daarmee doen in de training. Dit voel ik tijdens het trainen, hoe kan jij het paard helpen dit makkelijker te doen?
De meest mensen zijn alleen geen goeie africhters en dan kan je met een aantal basale tips een hele hoop doen

Ik ben het verder helemaal eens trouwens. Je kan iets voelen en vinden dat een paard op een bepaalde manier z'n beweging zou moeten verbeteren, maar een paard is inderdaad geen machine waarbij je op dit knopje drukt en dat dan dat lampje aangaat. Over de jaren heen ben ik veel meer mentaal gaan trainen dan fysiek. Wat het paard wil doen of leuk vindt om te doen, is zo veel interessanter dan welk spiertje hij precies aanspant. Mooiste is als het samenkomt

Qua knoeiers zijn we het ook helemaal eens

Ik denk dat veel therapeuten in het beweging-gat zijn gesprongen die dierenartsen open lieten, maar die zijn nu met een inhaalslag bezig. Universiteit (dierenarts) of hbo (fysiotherapeut) is prima, ik zou ook nooit iemand aan m'n paard laten komen die niet officieel fysio of dierenarts is. Ik zie bijv. bij de meeste grote klinieken dat er dierenartsen zijn die de chiro opleiding hebben gedaan. Dat is echt een mooie aanvulling op bewegingsvlak-kennis. Omdat chronische pijn/blessures/compensatie een holistischere visie nodig hebben, dan gewoon is bij de (dier)geneeskunde.

**Geplaatst**: 12-12-21 21:06

Geplaatst: 12-12-21 21:06

Kadankovitch schreef:
manubres schreef:
Ik snap allemaal jullie gedachten...maar het feit blijft...vrijwel alle paarden lopen tot in de GP op de voorhand. Kennis van biomechanica is er bij topruiters denk ik te weinig. Het lijkt wel ergens op, maar ga je goed kijken dan lopen de meesten niet in takt en hebben hun gewicht op de voorhand ipv de achterhand.

Dat voorwaarts gaan en bijelkaar rijden is denk ik enorm overgewaardeerd. Het is het paard vaak te hard laten gaan voor de balans die het paard heeft, daarom moet je hem van voor wel tegen houden anders blijft het niet "bijelkaar". Een paard leert niet op eigen benen lopen en al helemaal niet impuls vanuit de motor te ontwikkelen.

Elisa2, het gaat niet om kin op de borst, maar even om in je eigen lichaam te voelen hoe je een paard blokkeert als hij het hoofd niet voldoende naar voren kan brengen.

Ik denk dat we het op veel punten eens zijn. Behalve dat ik weet dat de meeste topruiters wel een goede kennis hebben van biomechanica, maar dat zij de lijn volgen die mede door de topjury is uitgestippeld en voorgezet. En dat is spectakel ! En om daarin mee te kunnen doen ze hetgeen nodig is om deze beelden op te kunnen leveren met het paard ter hunner beschikking. Terwijl ze dan thuis juist weer tamelijk rustig trainen. Er is jammer genoeg een beeld ontstaan waarin de topruiter de eeuwig slechte en onwelwillende genius is in dit spel. Maar men mag ook wel eens een beetje begrip opbrengen voor de situatie waarin hij zich bevind. Wil men als topruiter meedraaien, moet men blijven meedraaien, anders is men snel vergeten. Dan is men niet meer interessant voor sponsors, daardoor worden belangrijke wedstrijden onbetaalbaar voor hen. En ondanks de indruk die op dit forum zou kunnen ontstaan, kijkt een overgroot deel van de liefhebbers toch nog steeds het liefst naar de meest spectaculaire vertoningen. Daar ligt nog steeds de gunst van de kijken, dus indirect de broodheer van de professionele ruiter. En heeft men z'n vaste en zekere baan opgegeven om z'n passie te volgen, dan is het plots geen vrijblijvend spel meer waar men zo maar iets kan weigeren te doen. Neen dan moet men de spreekwoordelijk 'B' zeggen, want zondag moet het zo goed mogelijk gaan.
Ik zeg helemaal niet dat dit ideaal is, maar het is een realiteit waarvoor men toch iets begrip zou moeten kunnen opbrengen.
En zoals ik al een eerder heb aangeven, de huidige techniek geeft de toeschouwer de kans om beelden over en over te zien en ze te analyseren. Dat is goed. Maar men moet toch er ook een beetje van af leiden dat het misschien ook vaak niet beter kan in de gegeven omstandigheden.

Ik ben het geheel met u eens dat er vaak een buitenproportionele nadruk wordt gelegd op het begrip voorwaarts en het belang van het functioneren van de achterhand. Niet omdat het niet van belang is, maar omdat men het functioneren van de voorhand te zeer ziet als een passief deel van het paards manier van bewegen. Terwijl onderzoek heeft aangetoond dat dit niet het geval is. In een bijna uitgestorven school van rijden, had men dat wel al eerder erkend.

Als de conclusie waar is die u hier vertelt dan zou ik maar een ding willen zeggen...stop de paardensport!

**Geplaatst**: 12-12-21 22:32

Geplaatst: 12-12-21 22:32

manubres schreef:
Als de conclusie waar is die u hier vertelt dan zou ik maar een ding willen zeggen...stop de paardensport!

Dat zou kunnen, als ik mijn waarneming en mijn mening als de enig zaligmakende zou zien. Maar zo dom ben ik niet. Ik ben mij terdege bewust dat andere mensen het volste recht hebben er anders over te te denken. Ik heb het voorgaande geschreven omdat ik ook begrip kan opbrengen voor de topruiters, ook al vind hun rijden niet altijd even mooi. Ik leef, en u ook, nu eenmaal in een maatschappij waar men niet zomaar het recht kan claimen de wijsheid in pacht te hebben en daarmee anderen de eigen overtuiging en wil te kunnen opdringen. Ik geloof er heilig in dat het constructiever is om de ander proberen te begrijpen en dan van daaruit tot haalbare compromissen te komen. Een groep diaboliseren leidt alleen tot polarisatie en het verharden van standpunten en daardoor tot een patstelling. Daar schiet niemand iets mee op.
En deze benadering heb ik niet uitgevonden. Ik heb het afgeleid van een analyse over het beleid van Nelson Mandela, na de val van het 'apartheidsbeleid' in Zuid Afrika. Een groot deel van de waarnemers vreesde voor een bloedbad. Maar het is juist deze houding tegenover de Blankes in Zuid Afrika, die dat heeft kunnen voorkomen.
Er zijn meer kanten aan een medaille !

**Geplaatst**: 12-12-21 23:22

Geplaatst: 12-12-21 23:22

sanne83 schreef:
Kadankovitch schreef:
Bedankt voor uw subtiele hint dat ik van een andere generatie zou zijn.

Haha, sorry daarvoor, maar van Loon noemen, geeft dat toch ook wel enigszins weg
Ik wil ook niet impliceren dat je geen goede redenen hebt om niet wild te zijn van therapeuten, maar ik zie ook de houding "dat hadden we vroeger allemaal ook niet" bij de oudere generaties. Niet dat vooruitgang altijd beter is, maar op veel vlakken denk ik toch van wel. Ik ben blij dat we paarden veel beter kunnen helpen en oplappen, ik denk dat ze vroeger gewoon veel vaker met pijn rondliepen.

Kadankovitch schreef:
Mijn bezwaar betrof deze therapeuten als zij adviezen gaan geven hoe trainingstechnisch deze resultaten bereikt moeten worden. Daar zijn ze namelijk niet voor opgeleid. Dus of ik wel of niet instaat zou zijn een dergelijk doel zou kunnen bereiken met of zonder hulpteugels, ligt ver buiten hun competentie. Bovendien ben ik al jaren van mening dat de nadruk die gelegd wordt door velen op het begrip 'biomechanica' het paard bijna degradeert tot een vleesgeworden mechaniek.
Deze therapeuten kunnen wel aangeven waar en hoe iets scheelt aan een paard en op welke manier een zo'n lichaamsdeel idealiter zou moeten bewegen, maar niet hoe dat bij het specifieke paard bereikt zou moeten worden. Daarvoor heb ik teveel stuntels en knoeiers in deze beroepsgroep meegemaakt. Ik zou mij overigens ook wensen als de opleidingen hiervoor exclusief toevertrouwd zouden worden aan universiteiten.

Bij een goeie africhter is het een idealiter een dialoog. Dit zie ik fysiek, wat kan je daarmee doen in de training. Dit voel ik tijdens het trainen, hoe kan jij het paard helpen dit makkelijker te doen?
De meest mensen zijn alleen geen goeie africhters en dan kan je met een aantal basale tips een hele hoop doen

Ik ben het verder helemaal eens trouwens. Je kan iets voelen en vinden dat een paard op een bepaalde manier z'n beweging zou moeten verbeteren, maar een paard is inderdaad geen machine waarbij je op dit knopje drukt en dat dan dat lampje aangaat. Over de jaren heen ben ik veel meer mentaal gaan trainen dan fysiek. Wat het paard wil doen of leuk vindt om te doen, is zo veel interessanter dan welk spiertje hij precies aanspant. Mooiste is als het samenkomt

Qua knoeiers zijn we het ook helemaal eens Ik denk dat veel therapeuten in het beweging-gat zijn gesprongen die dierenartsen open lieten, maar die zijn nu met een inhaalslag bezig. Universiteit (dierenarts) of hbo (fysiotherapeut) is prima, ik zou ook nooit iemand aan m'n paard laten komen die niet officieel fysio of dierenarts is. Ik zie bijv. bij de meeste grote klinieken dat er dierenartsen zijn die de chiro opleiding hebben gedaan. Dat is echt een mooie aanvulling op bewegingsvlak-kennis. Omdat chronische pijn/blessures/compensatie een holistischere visie nodig hebben, dan gewoon is bij de (dier)geneeskunde.

Ik denk dat er meer dan genoeg aanknopingspunten zijn waar wij het eens zouden komen worden, als we het niet al zijn. Onder andere over de opleiding en holistische benadering van klachten en problemen bij paarden.
Ik denk ook dat we het eens zijn over de benadering van het rijpaard. Het begrip 'wilsoverdracht' dat meneer van Loon introduceerde bij zijn lessen en dat consequent door de het overgrote deel van zijn leerlingen is vergeten of genegeerd, ligt daaraan ten grondslag. En juist dat is wat ik heel erg mis bij 99% van de therapeuten [en ook instructeurs]. Men fixeert zich enorm op het fysieke aspect van het rijden. en dat is uiteraard zeer belangrijk. Maar men laat bijna helemaal buiten beschouwing begrippen zoals 'begrijpen' en 'plezier'. Het is mijn veelvuldige ervaring over 40 jaar [Ja ik ben een ouwe mens], dat zodra een paard begrijpt dat het niet nodig is zich te spannen bij een bepaalde oefening, de lichamelijke tekenen van tekortkoming vaak helemaal verdwijnen. Zo snel, dat men zich in gemoede zou moeten afvragen of er überhaupt sprake was van een lichamelijk probleem. Maar omdat men vooral niet wil toegeven dat het probleem wellicht bij de eigen communicatie ligt,.... EN NIET bij het zadel, niet bij het bit en niet bij het vast-rollen in de stal dat men dagen geleden heeft geconstateerd, is de peut al snel bij de hand om de ruiter zijn/haar alibi te verschaffen.

En dat brengt mij bij mijn oorspronkelijk bezwaar tegenover therapeuten die een mening geven over het gebruik van hulpteugels. Zij zijn geen africhters en zijn zeer meestal geen meesters in communicatie met paarden. Zij zouden wel kunnen zeggen welk type beweging therapeutisch heilzaam is voor een specifiek probleem, maar zeer zelden weten ze hoe dit aan een paard te ontlokken. Logisch want ze zijn geen africhters. Ieder zijn/haar vak.
U mag gerust insinueren dat ik niet meega met de tijd, maar neem dan daar, consequenter wijze ook bij mee, dat ik niet meeloop met 'de waan van de dag'.
En kunt u mij dan uitleggen waarom ik in 40 jaar als beroeps trainer, nooit een paard uit het werk heb hoeven nemen om willen van fysieke klachten?
Ik heb de opkomst van deze beroepsgroep van dichtbij mee gemaakt. Ik maak ze nog steeds mee bij mij pupillen, maar ik persoonlijk heb nog nooit een meegemaakt die de kwaliteiten heeft van een fijnvoelige africhter.
Ik beweer niet dat ze geen nuttige bijdragen leveren aan de paardenwereld, maar zij hebben ook hun beperkingen.

**Geplaatst**: 12-12-21 23:46

Geplaatst: 12-12-21 23:46

Kadankovitch schreef:
Het begrip 'wilsoverdracht' dat meneer van Loon introduceerde bij zijn lessen en dat consequent door de het overgrote deel van zijn leerlingen is vergeten of genegeerd, ligt daaraan ten grondslag. En juist dat is wat ik heel erg mis bij 99% van de therapeuten [en ook instructeurs]. Men fixeert zich enorm op het fysieke aspect van het rijden. en dat is uiteraard zeer belangrijk. Maar men laat bijna helemaal buiten beschouwing begrippen zoals 'begrijpen' en 'plezier'. Het is mijn veelvuldige ervaring over 40 jaar [Ja ik ben een ouwe mens], dat zodra een paard begrijpt dat het niet nodig is zich te spannen bij een bepaalde oefening, de lichamelijke tekenen van tekortkoming vaak helemaal verdwijnen. Zo snel, dat men zich in gemoede zou moeten afvragen of er überhaupt sprake was van een lichamelijk probleem. Maar omdat men vooral niet wil toegeven dat het probleem wellicht bij de eigen communicatie ligt,.... EN NIET bij het zadel, niet bij het bit en niet bij het vast-rollen in de stal dat men dagen geleden heeft geconstateerd, is de peut al snel bij de hand om de ruiter zijn/haar alibi te verschaffen.

Dit is een belangrijk deel van mijn ontwikkeling en groei geweest van de laatste jaren. Het paard uitleggen wat de bedoeling is, en belonen als paard een poging doet het te begrijpen, en in de juiste richting zit.

Rijden wordt zoveel leuker, het paard zoveel blijer. Het is zo leuk als je paard echt blij is om je te zien, en blij is om samen wat te gaan doen

Dan is elke dag opnieuw samen een feestje. En in dat kader, waarin je helemaal niet op zoek bent naar controle en macht, maar naar een paard wat vrijwillig en blij doet wat er wordt gevraagd, is LDR ook echt niet zo'n drama. Al vind ik nog altijd dat het sporadisch ingezet moet worden, juist omdat ik ervoor kies mijn paard de ruimte te geven om een keuze te maken.

**Geplaatst**: 13-12-21 10:20

Geplaatst: 13-12-21 10:20

Voor mij is het eigenlijk simpel..op het moment dat een houding afgedwongen wordt aan de voorkant en geforceerd wordt dan vind ik het niet oke. Waar dat hoofd dan ook is..het van voor naar achteren werken zonder activiteit aan de achterkant vind ik schadelijk voor een paard. Eerst achter - dan voor en dan zit het met die houding vaak al snel wel goed. Het is eigenlijk het minst belangrijk in de africhting van een paard.

Wat Avalanche schrijft wil ik ook nog graag even herhalen, want het is enorm belangrijk en hier wordt vaak overeen gekeken. Bij het rechtrichten en gymnastiseren is het belangrijk om de korte kant langer te maken in de lengtebuiging. En dat kan pas als beide achterbenen even actief zijn. Als dit voor elkaar is en het paard is dusdanig gegymnatiseerd dat het dit kan. Dan is de schouders verplaatsen om het recht te richten en op twee teugels te krijgen ineens niet zo moeilijk meer. Wederom komt dit van achter uit.

**Geplaatst**: 13-12-21 10:56

Geplaatst: 13-12-21 10:56

Kadankovitch schreef:
manubres schreef:
Als de conclusie waar is die u hier vertelt dan zou ik maar een ding willen zeggen...stop de paardensport!

Dat zou kunnen, als ik mijn waarneming en mijn mening als de enig zaligmakende zou zien. Maar zo dom ben ik niet. Ik ben mij terdege bewust dat andere mensen het volste recht hebben er anders over te te denken. Ik heb het voorgaande geschreven omdat ik ook begrip kan opbrengen voor de topruiters, ook al vind hun rijden niet altijd even mooi. Ik leef, en u ook, nu eenmaal in een maatschappij waar men niet zomaar het recht kan claimen de wijsheid in pacht te hebben en daarmee anderen de eigen overtuiging en wil te kunnen opdringen. Ik geloof er heilig in dat het constructiever is om de ander proberen te begrijpen en dan van daaruit tot haalbare compromissen te komen. Een groep diaboliseren leidt alleen tot polarisatie en het verharden van standpunten en daardoor tot een patstelling. Daar schiet niemand iets mee op.
En deze benadering heb ik niet uitgevonden. Ik heb het afgeleid van een analyse over het beleid van Nelson Mandela, na de val van het 'apartheidsbeleid' in Zuid Afrika. Een groot deel van de waarnemers vreesde voor een bloedbad. Maar het is juist deze houding tegenover de Blankes in Zuid Afrika, die dat heeft kunnen voorkomen.
Er zijn meer kanten aan een medaille !

De enige juiste kant van de medaille is mijns inziens dat het welzijn van dieren (en dan gaat het hier over paarden) boven elke vorm van ego, macht en geld zou gaan...

En waarom zouden wij het recht niet mogen claimen om de wijsheid in pacht te hebben? De enige reden is misschien dat iets waar is totdat het tegendeel is bewezen. Dus de wijsheid van nu zal weer een andere zijn van straks. Maar iemand die nooit van mening veranderd heeft zelden wat geleerd.

Ik voel aan alles dat het tijd is voor verandering. En om verandering teweeg te brengen dienen mensen eerst uit balans gehaald te worden om een ander evenwicht te creëren. Mensen houden het liefst vast aan het oude/oude gewoontes omdat ze niet uit hun comfortzone willen en niet uit balans gehaald willen worden. Dat geeft namelijk onrust, onzekerheid, angst en spanning. Maar soms is het nodig daar doorheen te gaan om te komen tot nieuwe inzichten. En ja, daar zijn misschien vegans, wappies en toetsenbordhelden voor nodig...En hoe belachelijk die ook zijn...er komt langzaam wat in beweging in de paardenwereld en dat juich ik alleen maar toe.

**Geplaatst**: 13-12-21 11:04

Re: Beran: "Hippische wereld verloor beeld correct jong paard"

Geplaatst: 13-12-21 11:04

"Maar men laat bijna helemaal buiten beschouwing begrippen zoals 'begrijpen' en 'plezier'. Het is mijn veelvuldige ervaring over 40 jaar [Ja ik ben een ouwe mens], dat zodra een paard begrijpt dat het niet nodig is zich te spannen bij een bepaalde oefening, de lichamelijke tekenen van tekortkoming vaak helemaal verdwijnen".

@Kadankovitch...dit vind ik een hele mooie zin en ben het er mee eens zolang een paard lichamelijk geen gebreken heeft....En dan hoort bij gebreken misschien ook het rechts of links gebogen zijn. Want er zijn paarden die gaan spannen omdat het lichamelijk niet lukt. Maar het is natuurlijk wel een feit dat als een paard zich ontspant het sowieso altijd makkelijker is om een oefening te doen dan met strakke aangespannen spieren.

**Geplaatst**: 13-12-21 11:56

Geplaatst: 13-12-21 11:56

manubres schreef:
En waarom zouden wij het recht niet mogen claimen om de wijsheid in pacht te hebben?

Omdat we dat niet hebben. We hebben veel ideeën, maar mijn ervaringen hebben me geleerd dat je je hele leven paarden kunt hebben, en bij elk paard leer je bij, leer je soms ook hoe het niet moet. En soms ga je heel anders over dingen denken.
Op het moment dat ik geconfronteerd wordt met iets wat niet klopt met wat ik denk, en het is op geen enkele manier verenigbaar met wat ik denk, is het tijd om na te gaan denken, en me af te vragen of wat ik denk wel klopt.
En zolang als ik geconfronteerd wordt met zulke zaken heb ik dus de wijsheid niet in pacht.

manubres schreef:
Ik voel aan alles dat het tijd is voor verandering.

Welke verandering dan? Want de mensen die hier het hardst tegen moderne methoden ageren, en die terug willen naar klassiek, staan imo niet open voor verandering, en willen terug naar een manier die niet voor niets tegen het licht wordt gehouden. Juist dat lijkt mij een bijzonder conservatieve insteek, en is meer gericht op schelden tegen alles wat nieuw is, dan open staan voor verandering.

Maar vergeet niet dat het vroeger ook heel normaal was als paarden altijd binnen stonden, en zelfs op stands. Dat er denkwijzen waren, die we nu afdoen als achterhaald, en terecht, want inmiddels weten we veel meer over paardenpsychologie, en we weten ook dat paarden ons niet in de maling nemen, maar ergens last van hebben. Waar mensen dan weer niet voor open staan, is dat dat in heel veel gevallen de ruiter is.
En dat je er therapeuten bij kunt halen wat je wilt, maar als je niet drastisch zaken aanpast in je trainingsmethode, de oorzaak niet weggenomen wordt.
Maar: tegenwoordig wordt er wel beter gereden dan vroeger, zijn mensen zich meer bewust van paardenwelzijn, zijn we slimmer en handiger geworden in paarden trainen, en hebben juist paarden zoals die van Anky, ondanks de verhalen die er rond gaan, vaak een lang en gelukkig leven in goede gezondheid.

Ernest van Loon was zijn tijd ver vooruit, en ik geloof dat hij in zijn tijd verguisd werd als veel te modern. Nu lopen we ermee weg, en zien we hem als klassiek, maar dat was hij, naar de verhalen die ik me kan herinneren, niet echt. Hij schrijft in Ruiters en Rechters ook iets over dat hij vrij veel kritiek heeft gehad.

manubres schreef:
"Maar men laat bijna helemaal buiten beschouwing begrippen zoals 'begrijpen' en 'plezier'. Het is mijn veelvuldige ervaring over 40 jaar [Ja ik ben een ouwe mens], dat zodra een paard begrijpt dat het niet nodig is zich te spannen bij een bepaalde oefening, de lichamelijke tekenen van tekortkoming vaak helemaal verdwijnen".

@Kadankovitch...dit vind ik een hele mooie zin en ben het er mee eens zolang een paard lichamelijk geen gebreken heeft....En dan hoort bij gebreken misschien ook het rechts of links gebogen zijn. Want er zijn paarden die gaan spannen omdat het lichamelijk niet lukt. Maar het is natuurlijk wel een feit dat als een paard zich ontspant het sowieso altijd makkelijker is om een oefening te doen dan met strakke aangespannen spieren.

Dat is niet mijn ervaring. Juist als een paard begrijpt wat de bedoeling is, en daar ook voor beloond wordt, en niet alleen met druk wegnemen, maar actief met voedselbeloning, dat het paard daar alleen al van ontspant, en dus het inbuigen op de moeilijke kant veel makkelijker gaat.
Juist die scheefheid, die anders tot veel spanning en protest kan leiden, is op deze manier te corrigeren, omdat het paard misschien niet begrijpt dat je haar recht wilt hebben, maar wel, dat ze voor nageven en gehoorzaam inbuigen, ook als ze het moeilijk vindt, beloond wordt. Dat alleen al zorgt voor heel veel minder spanning en stress.

Stijfheid is vaak een gevolg van een niet correcte training. Scheef zijn ze van nature al.

Het hele idee van de Hollandse school (zo wordt dat toch genoemd?) is dat je niet door de stijfheid en scheefheid heentrekt, maar het paard steeds meer wat laat rekken, tot dat paard soepel en los is geworden. Zoals je een kind wat wil turnen, niet ineens in een spagaat trekt, maar langzaam de spieren oprekt en soepeler maakt, tot dat kind die spagaat makkelijk kan, zo train je ook je paard rustig naar meer buiging toe. Vandaar ook dat we de korte kant óók lang maken ipv de lange kant kort.
En op die manier kunnen we ook de bovenlijn oprekken en langer maken, tot iets wat eerst onmogelijk is omdat spieren het niet toelaten, nu wel mogelijk is.

**Geplaatst**: 13-12-21 12:07

Geplaatst: 13-12-21 12:07

Maar is het doortrekken bij stijf- en scheefheid niet wat vaak gebeurt bij het gebruik van hulpteugels?

Hoeveel mensen zien daadwerkelijk de signalen van protest vanwege het niet kunnen van hun paard?

**Geplaatst**: 13-12-21 12:07

Geplaatst: 13-12-21 12:07

Manubres, Kadankovitch.
als een paard ontspannen is kan het fysiek en mentaal beter dingen leren en dat geeft zowel voor het paard als voor de ruiter veel genot in/met rijden geeft , is mijn ervaring

dat lukt als het paard - als de juiste kennis en kunde aanwezig is - onbegrensd door enig hang en sluitwerk alle stappen heeft kunnen doorlopen om tot die happy atleet te kunnen komen

mooi te zien bij Jessica von Bredow en b.v. Sabine Schut-Kery amerikaanse die aangenaam verraste op de OS in Tokio

dan kan in sommige gevallen bijzetten, dubbelle lijnen - mits de juiste kennis en kunde /het oog van de mester aanwezig is - best wel een een hulp zijn, maar meestal zijn het imo dwingende hulpen die niets bijdragen aan het rekken en strekken d.i. recht richten maar meer dwingen tot compenseren

maar gebrek aan tijd en/of de tijd nemen kan een enorm verstorende factor zijn, denk ik

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 13-12-21 12:32, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-12-21 12:14

Geplaatst: 13-12-21 12:14

Avalanche81 schreef:
Het hele idee van de Hollandse school (zo wordt dat toch genoemd?) is dat je niet door de stijfheid en scheefheid heentrekt, maar het paard steeds meer wat laat rekken, tot dat paard soepel en los is geworden. Zoals je een kind wat wil turnen, niet ineens in een spagaat trekt, maar langzaam de spieren oprekt en soepeler maakt, tot dat kind die spagaat makkelijk kan, zo train je ook je paard rustig naar meer buiging toe. Vandaar ook dat we de korte kant óók lang maken ipv de lange kant kort.
En op die manier kunnen we ook de bovenlijn oprekken en langer maken, tot iets wat eerst onmogelijk is omdat spieren het niet toelaten, nu wel mogelijk is.

Precies. Je corrigeert, doet dat niet grof, maar met kleine stapjes en soms zijn daar hulpteugels voor nodig, omdat - zoals Avalance al eerder aangaf - je geen 10+ handen hebt.

**Geplaatst**: 13-12-21 12:16

Geplaatst: 13-12-21 12:16

fransje23 schreef:
aar is het doortrekken bij stijf- en scheefheid niet wat vaak gebeurt bij het gebruik van hulpteugels?

Dat ligt eraan hoe je ze gebruikt. Ik denk, zoals ik al eerder gezegd heb, dat het instrument niet het probleem is, maar de gebruiker ervan.

fransje23 schreef:
Hoeveel mensen zien daadwerkelijk de signalen van protest vanwege het niet kunnen van hun paard?

Ik denk dat op dat punt nog heel veel gewonnen kan worden. Ik vind echt dat mensen veel meer over hun paard moeten leren, en dat het echt nog veel duidelijker moet worden gemaakt dat een paard geen fiets is. Helaas is dat kwartje veelal nog niet gevallen. Ik denk dat er op dat punt nog heel veel bereikt kan worden.

MCE schreef:
dat lukt als het paard - als de juiste kennis en kunde aanwezig is - onbegrensd door enig hang en sluitwerk alle stappen heeft kunnen doorlopen om tot die happy atleet te kunnen komen

Hoe exact zou jij willen rechtrichten zonder te begrenzen? Dat hang en sluitwerk hoeft niet verkeerd te zijn, als het maar met verstand wordt gebruikt. En dat laatste is het probleem, niet het instrument, maar de gebruiker ervan.

MCE schreef:
dan kan in sommige gevallen bijzetten, dubbelle lijnen - mits de juiste kennis en kunde /het oog van de mester aanwezig is - best wel een een hulp zijn

Maar dan ben je dus wel aan het begrenzen. Ik vind daar niets mis mee. Ik denk ook dat het een hulp kan zijn. Ik ben een groot voorstander van daarbij markeren wat je wilt zien aan gedrag, en dat ook belonen.

**Geplaatst**: 13-12-21 12:16

Geplaatst: 13-12-21 12:16

manubres schreef:
"Maar men laat bijna helemaal buiten beschouwing begrippen zoals 'begrijpen' en 'plezier'. Het is mijn veelvuldige ervaring over 40 jaar [Ja ik ben een ouwe mens], dat zodra een paard begrijpt dat het niet nodig is zich te spannen bij een bepaalde oefening, de lichamelijke tekenen van tekortkoming vaak helemaal verdwijnen".

@Kadankovitch...dit vind ik een hele mooie zin en ben het er mee eens zolang een paard lichamelijk geen gebreken heeft....En dan hoort bij gebreken misschien ook het rechts of links gebogen zijn. Want er zijn paarden die gaan spannen omdat het lichamelijk niet lukt. Maar het is natuurlijk wel een feit dat als een paard zich ontspant het sowieso altijd makkelijker is om een oefening te doen dan met strakke aangespannen spieren.

Maar mevrouw, dat is een evidentie. Geen weldenkend mens veronderstelt dat men met een ongezond zou moeten werken zoals met een gezond paard. Het gaat hier toch over 'rijden' en 'rijkunst' en niet over 'revalidatie'.

**Geplaatst**: 13-12-21 12:17

Geplaatst: 13-12-21 12:17

fransje23 schreef:
Maar is het doortrekken bij stijf- en scheefheid niet wat vaak gebeurt bij het gebruik van hulpteugels?

Nee, want de hulpteugel blijft niet doortrekken. Het paard kan binnen de ruimte die de hulpteugel biedt zijn eigen comfort kiezen. Staat of valt natuurlijk wel met hoe je die teugel dan bevestigt.

**Geplaatst**: 13-12-21 12:22

Re: Beran: "Hippische wereld verloor beeld correct jong paard"

Geplaatst: 13-12-21 12:22

Klopt. Het is de ruiter die doortrekt, vaak. Niet de hulpteugel, en zeker niet aan de longe.
Ik ben om die reden ook heel voorzichtig met hulpteugels onder het zadel, zeker als die hulpteugels in ruiterhanden komen. Zo vind ik over het algemeen een thiedemann veel minder problematisch dan een slofteugel, hoewel een handige ruiter met een slof ook soms een kwartje kan laten vallen, wat op een andere manier niet valt.
Ik wijs in principe niets af, ik heb namelijk geen principes

Mijn doel is een een blij, los en recht paard. En verder ben ik een pragmatisch mens. Ik doe wat werkt.