Geplaatst: 03-02-15 11:57 randalinpony schreef:_Natasja_ schreef:Als jullie dan toch het F.F.F. willen gebruiken in je argumenten...
Wees dan volledig en gebruik ook die 4e F.
Dan kom je imo geloofwaardiger over.
Dat zijn dan toch allemaal uitwegen voor het organisme om met een bedreiging om te gaan.
Met andere woorden: als je die reacties oproept in je africhtingsproces, ben je een bedreiging.
Persoonlijk heb ik niets met overbluffen. De meeste paarden zullen er verder niet veel van oplopen, behalve dan dat ze mensen niet als een veilige basis zullen beschouwen, wat in het verdere africhtingsproces niet echt een plus zal zijn.
Juist echter de paarden die hier constant genoemd worden als zouden ze voor de doorsnee ruiter een maatje te groot zijn, omdat ze teveel temperament hebben, moderne sportpaarden, zijn vaak ook extreem gevoelig.
Het is niet Ger of anders een sukkel die met samengeknepen billen wacht tot ze eraf valt he. Er zijn zat hele vaardige ruiters die het africhting rustig aanpakken, een paard rust en ruimte geven, en ook gewoon doorrijden.
En nee, die zijn echt geen maaaaanden bezig met inrijden, die rijden na een paar weken ook met de meeste paarden relaxt rond.
Beetje raar dat je juist die temperamentvolle dieren zou moeten overbluffen, maar leg maar uit dan.
Die mensen met rust, geduld, die wilden niet eens meer op mijn paard. Hij is bij verschillende professionele stallen geweest om hem door te laten rijden, en op veel plekken willen ze hem nu nog steeds niet hebben. Dus nee, dat werkte bij mijn monster niet. (Overigens is hij ook met rust en geduld zadelmak gemaakt op een prima stal, dus om te zeggen dat dat nou heilig is...)
Gelukkig voor mij (en hem) was daar nog Gert. Is overbluffen leuk geweest voor hem? Vast niet. Heeft ie er wat aan over gehouden? Mwah. Maar ik kon tenminste weer met hem aan de slag. Als ie er al wat aan over had gehouden, kon ik daar nu met hem aan gaan werken. En ik denk, of misschien weet ik het wel zeker, dat als hij in eerste instantie door Gert zadelmak was gemaakt, dit nooit was gebeurd.
Ik denk dat de meeste mensen die hier zeggen dat het anders moet kunnen, nooit in levende lijve zo'n temperamentvol paard hebben meegemaakt. Het gaat hier om een mega talentvol dressuurpaard, die op een lange zijde er een passage uitfloept, nog net niet met twee hoefjes in zijn neus
Ik nodig die mensen die zeggen dat rust en geduld de sleutel zijn en dat het niet gaat om lef, uit om eens op hem te komen rijden. Je zal er niet af vallen, dat heeft Gert hem inmiddels wel afgeleerd, maar zodra jij lekker relaxed een rondje wil gaan tuffen, ben je hem wel kwijt
. Conclusie: Het ene paard is het andere niet. Het ene 'probleem'paard is het andere niet. Voor sommige paarden is Gert nou eenmaal de beste manier.
. 
.
Gegeven het feit hoe mensen op Bokt in dit soort topics met elkaar omgaan kan ik iedereen die ergens goed in is of dat denkt te zijn alleen maar adviseren om dat vooral NIET hier bekend te maken. 
