Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Yamcha schreef:Ik vind dat MAR prettiger meegaat met de beweging, hij kan veel stiller zitten, en Toot heeft nu een fijner ruggebruik. Het wordt wat minder zwaaierig daardoor allemaal, maar bewegingstechnisch beter.
Yamcha schreef:Ik vind dat MAR prettiger meegaat met de beweging, hij kan veel stiller zitten, en Toot heeft nu een fijner ruggebruik. Het wordt wat minder zwaaierig daardoor allemaal, maar bewegingstechnisch beter.
Jannepauli schreef:'t is iets letterlijker Yamcha: de hengst lijkt gebroken, van betovering ontdaan.
Voor mij persoonlijk is dat inderdaad toch wat het meeste pijn doet - om te zien hoe het paard veranderd is.
Waar dat aan ligt, daar kun je eindeloos over discussiëren: de één kijkt alleen naar 'techniek', de ander bekritiseert de ruiter, en weer anderen spreken van 'de klik'.. we zullen het niet eens worden. Voor mij was het opvallend dat Rath tijdens de eerste persconferentie zei toen hij sprak over zijn eerste ervaringen toen hij Toot voor het eerst gereden had: "Ik ben niet iemand die gauw laat zien wat mijn gevoelens zijn.." .. wie weet is dat het wel, zelfs zijn 'beloningen' komen wat plichtmatig over. Wie weet heeft Toot inderdaad wel wat meer 'verbinding' nodig.
Of je het nu wel of niet met 'methode Gal' eens bent .. voor mij is het een feit dat het paard toen beter manifesteerde. Ik was aanvankelijk - toen Toot net in de schijnwerpers kwam - ook zeer kritisch: dat malle benengezwaai was verre van wat ik ooit geleerd heb. Totdat ik paard en ruiter irl zag - het kon haast niet anders dan dat je geraakt werd door de uitstraling van het paard. Dat betekent niet dat je dan willoos achterover viel en fouten niet meer zag, of ze vergoeilijkte. Maar ik denk wel dat er niet snel een voorbeeld gevonden kan worden die zo duidelijk de basisregel van de dressuur benaderde: harmonie tussen ruiter en paard en het met plezier en schijnbaar moeiteloos uitvoeren van de oefeningen.
Jannepauli schreef:Wuis schreef:Bij 6:27 zie je trouwens iets komisch, is iemand dat opgevallen?![]()
Bedoel je dat rare gewapper met z'n beide benen? Dat doet hij een paar seconden later ook nog een keer als hij weer opstart.
Jannepauli schreef:_San87_ schreef:
De hengst werkt gebroken, van betovering ontdaan.
Nee: "wirkt" is niet werken. Het is 'komt over als', meer in de zin van "lijken op"
KarinvdM schreef:Jannepauli schreef:
Bedoel je dat rare gewapper met z'n beide benen? Dat doet hij een paar seconden later ook nog een keer als hij weer opstart.
Zo raar is dat niet hoor, hij gaat weer losjes zitten. Ik doe dat ook regelmatig omdat ik al snel ga knijpen met m'n bovenbenen. Je ziet wel meer ruiters dit af en toe doen.
KarinvdM schreef:Jannepauli schreef:[
Bedoel je dat rare gewapper met z'n beide benen? Dat doet hij een paar seconden later ook nog een keer als hij weer opstart.
Zo raar is dat niet hoor, hij gaat weer losjes zitten. Ik doe dat ook regelmatig omdat ik al snel ga knijpen met m'n bovenbenen. Je ziet wel meer ruiters dit af en toe doen.
Jannepauli schreef:Yamcha, kennelijk genereert mijn eerdere post weer een heleboel stof tot discussie. Dat was niet de bedoeling, ik geef mijn mening zonder daar verder oordelen over uit te spreken. Op één ding wil ik wel in gaan en dat is jouw opmerking over 'penny gedrag'.
Dat vind ik een denigrerende flauwekul opmerking. Het heeft niks met penny te maken - daar ben ik veel te oud voor en heb daarvoor te veel tussen de paarden geleefd.
Bovendien heb ik nergens gezegd dat hij specifiek Edward mist. Wat hij wel kan "missen" ( ik zeg liever: wat hij nodig heeft) is een bepaalde manier van benaderen, van
omgang. Paarden zijn gevoelsdieren bij uitstek, zijn meesters in lezen van signalen en lichaamstaal.
Ook jij zult op jouw manier reageren op mensen om je heen: de een spreekt je aan, bij de ander voel je je ongemakkelijk. Hoe dat komt? Daar zin een aantal psychologische verklaringen voor maar die doen niet terzake. Feit is dat je reageert. Een paard doet niet veel anders dan dat en wellicht nog veel verfijnder.
Overigens zeg ik ook niet dat dit de 'reden' is voor wat ik beschouw als de achteruitgang van Totilas, maar het is wellicht wel een stukje van de puzzel.
Voor mij komt Rath op een bepaalde manier over - da's mijn gevoel en intuïte ( en ja, ook kennis van de menselijke geest). Niet alleen sinds wat jij noemt "de vuiligheid' die over hem heen gestort is - zijn 'aard' is ook duidelijk (voor mij althans) op vroegere beelden.
Maar verder geen discussie, wat jij zegt laat ik voor wat het is: jouw mening. En ik hou het gewoon bij de mijne.