Bokt.nl

Bonita_Bon schreef:

Janine1990, Aanleuning kun je prima bereiken zonder bit hoor, maar ben het wel eens dat oprichting een ander verhaal is, juist omdat de neus minder gevoelig is.

Je zou alleen met S&T gaan rijden als het toegevoegde waarde heeftvoor jou en/of je paard in het Z. Daarom zou ik niet aanraden er vanaf de M2 mee te beginnen. Als je in het Z eenmaal tegen dingen aanloopt kun je rustig aan eens kijken of S&T iets voor jullie is. Hoe minder metaal in het bekkie hoe beter, dus als het zonder kan, zonder gaan!

x_Marr schreef:

@Janine1990: Maar als je een paard alle oefeningen goed doet op een trensje en je daarmee ook je hulpen al heel klein kan maken, waarom zou je dan in godsnaam een s&t willen?

Michael1104 schreef:

wanneer mag je zadelloos gaan starten?

_Lott schreef:

x_Marr schreef:

@Janine1990: Maar als je een paard alle oefeningen goed doet op een trensje en je daarmee ook je hulpen al heel klein kan maken, waarom zou je dan in godsnaam een s&t willen?

voor de verfijning misschien?

heb het idee dat heel veel mensen zo tegen de stang en trens zijn omdat ze zelf niet op dat niveau hebben gereden. en er dus niet over kunnen oordelen

overal is misbruik in hoor, ook op trens!

Citaat:

Preuschoft (1993, 1999) en Preuschoft et al (1999) bevestigden elektronische meetapparaten aan de uiteinden van de teugels (Fig. 3). Ervaren ruiters gebruikten krachten tot 30 Newton in stap (= ruim 3 kilo) tot 75 Newton in draf (= ruim 7,6 kilo) en tot 60 Newton in galop (= ruim 6 kilo).

Citaat:

Hoe kan men nog spreken van "verfijnde" en "subtiele" communicatie met deze 21 kilo (trensbit) tot 93 kilo (stang & trens) in de paardenmond (die kan oplopen tot maar liefst 250 kilo). Hoe kan men in de dressuursport streven naar "verfijning" en dit laten samengaan met zoveel mogelijk ijzerwaar in de paardenmond. Paardrijden door middel van deze hoeveelheid kilo's heeft dan ook niets met "verfijnde communicatie" van doen. Integendeel.
In een eerder onderzoek van Warren-Smith et al (2005) geven de auteurs aan dat bij directe observatie veel ruiters een onnodige hoeveelheid druk op de mond van het paard uitoefenen tijdens het rijden. Warren- Smith et al (2005): "Wanneer een paard gewend raakt aan een constante hoge druk in de mond, dan wordt de reactie van het paard op deze hulp steeds minder. Wanneer deze hoge druk niet wordt veranderd, kan het paard verschillende ongewenste reacties geven. Dit kan variëren van het niet meer goed presteren tot het uiteindelijk niet meer reageren op deze hulpen, met als gevolg dat de ruiter nog meer druk gaat toepassen. Hierdoor komt de combinatie in een visuele cirkel terecht."
De paardenmond wordt dus juist ongevoelig gemaakt, waar "fijne hulpen" allang niet meer aan de orde zijn. Wat in feite plaatsvindt in de mond, zijn juist heel vage en zware instructies vol ruis (volgens Clayton is de teugelspanning ook continue wisselend, dus nooit constant, en zijn pieken waar te nemen die optreden in het ritme van het paard z'n gangen, wat het gevolg blijkt te zijn van de bijna onzichtbaar knikkende beweging van het hoofd van het paard). Een perfect voorbeeld van "geleerde hulpeloosheid" dus, in plaats van "verfijnde communicatie".

_Lott schreef:

x_Marr schreef:

@Janine1990: Maar als je een paard alle oefeningen goed doet op een trensje en je daarmee ook je hulpen al heel klein kan maken, waarom zou je dan in godsnaam een s&t willen?

voor de verfijning misschien?

heb het idee dat heel veel mensen zo tegen de stang en trens zijn omdat ze zelf niet op dat niveau hebben gereden. en er dus niet over kunnen oordelen

overal is misbruik in hoor, ook op trens!

_Lott schreef:

Ojah Mar ik kan prima lezen hoor, zie geen toegevoegde waarde aan die opmerking

x_Marr schreef:

Maar oprichting komt vanuit de achterhand dus heeft bitloos alsnog geen nadeel. Of je paard reageert niet goed op de druk maar dan lijkt mij dat je ook al een probleem hebt als je paard aan het halster loopt

x_Marr schreef:

_Lott schreef:

Ojah Mar ik kan prima lezen hoor, zie geen toegevoegde waarde aan die opmerking

Dan moet je toch ook weten wat een vraagteken betekend neem ik aan?
Dus wat vind jij het verschil tussen je hulpen kleiner maken en verfijning?

_Lott schreef:

ik word zo moe dat het bitloos er elke keer bij gehaald moet worden

het is een verfijning, net als sporen. en daar kun je ook harder mee schoppen hoor!

JoviBan schreef:

_Lott schreef:

ik word zo moe dat het bitloos er elke keer bij gehaald moet worden

het is een verfijning, net als sporen. en daar kun je ook harder mee schoppen hoor!

Verfijning voor de ruiter ja. Nièt voor het paard.
Lees de post van Arabesk eens.

Janine1990 schreef:

Laten we wel wezen, paardrijden is er altijd voor de ruiter. Bitloos of niet
Ik snap je reactie niet echt, JoviBan...

JoviBan schreef:

Janine1990 schreef:

Laten we wel wezen, paardrijden is er altijd voor de ruiter. Bitloos of niet
Ik snap je reactie niet echt, JoviBan...

Dan zal ik proberen het uit te leggen.

Je kunt de mond van je paard volproppen met ijzer en dat 'verfijning' noemen. Jij als ruiter bent wellicht 'fijn' bezig, maar het paard ervaart al dat ijzer in z'n mond natuurlijk niet als 'fijn'. De ruiterhulpen via de teugels komen met enorme krachten door in de mond. Daar is niks fijns aan.

Je kunt ook kiezen om weinig of geen metaal in de mond van je paard te leggen. Dàt kun je verfijning noemen, want dan komt het pas echt aan op je ruitergevoel en heel subtiele hulpen. Je laat de mond en het hoofd van je paard met rust en rijdt volledig met je zit.

De keuze is dus simpel: is het fijn voor jezelf of is het fijn voor je paard. En waar voel je jezelf het fijnst bij (is ook een gewetensvraag).

manic schreef:

Ik snap niet zo goed dat wanneer de KNHS een regelementswijziging doorvoert zodat niet meer verplicht met S&T gestart hoeft te worden we hier nog steeds een discussie hebben over hoe slecht/evil/dierenmishandeling S&T nou wel niet is.