irmaz schreef:
Dat klinkt goed, zou je hier een filmje willen delen hoe jouw manier van longeren (met hulpteugels) er dan uit ziet?
Dat zou ik wel willen, maar dat heb ik niet. Ten eerste train ik in de regel alleen, heb dus niemand regelmatig bij de hand om te filmen. Ten tweede, als die wel worden gemaakt, vind ik ze zelf vaak niet goed genoeg om ze te laten zien. Ten derde, als de scherprechterij lees die hier plaats, waar men conclusies trekt uit beelden van fracties van seconden, dan ben ik niet van plan mij daarvoor te lenen. Ik constateer dat aan beide zijde van het spectrum, dus u niet alleen, ook de andere kant doet dat. En ten vierde, ik heb nergens gezegd dat ikzelf nu met hulpteugels train. Ik vrees echt dat u te snel tot conclusies komt.
Waarom mijn voorbehoud tegenover fysiotherapeuten en osteopaten die zich over africhting uitlaten, u noodzaakt, mij quasi dwingend te vragen met een film op de proppen te komen hoe ik een paard met hulpteugels longeer, is mij echt een raadsel. Daar had ik het toch niet over?
Dit is mijn bezwaar tegen veel van de discussies hier. Het is zelden een dialoog waar met welwillendheid luistert naar de opvatting van de ander. maar een twistgesprek waar men alleen luistert naar de ander om punt te vinden waarop de redenering van de ander lek kan prikken.
Waarom zou één de opties de enig juiste zijn?! Zou het niet heel goed kunnen zijn dat naar omstandigheden, de bouw en geestelijke ingesteldheid, de kunde van de longeerder, hulpteugels soms wel nuttig, soms niet nuttig zijn. Of soms gezien de omstandigheden, het minste van de kwade zou zijn.
Iedereen heeft oh zo graag over zijn of haar unieke paard, dat toch zulke speciale eigenschappen heeft. Maar als het op theorieën en dogma's aankomt, schijnen plots alle paarden identiek te zijn.
En nog iets van die trekking: Er wordt zo snel en zo gemakkelijk gezegd, door bijna iedereen: "Er zijn verschillende wegen naar Rome leiden", maar als het om het 'eigen gelijk' gaat, is men dat maar al te snel vergeten. Dan is er maar één weg, namelijk de 'MIJNE'! Het lijkt wel dat men denkt dat als iemand anders een redelijk argument heeft, men zelf daarom ongelijk moet hebben? NEEN, want er zijn inderdaad verschillende wegen naar Rome. De hierboven genoemde verschillen tussen paarden, africhters en omstandigheden, rechtvaardigen het gebruik van een andere weg. Het is een oud en afgezaagd gezegde. En weet u waarom het een oud en afgezaagd gezegde is? Omdat dat het een heel juist en wijs gezegde is. Men zou eraan moeten denken als men discussieert !
Dit moest mij eens van het hart. Het was geenszins speciaal tot u gericht. U maakte het slechts in mij los. Ik verwijt het velen, ook mezelf.