Elisa2 schreef:Ja dat is ook zo hoor, de invloed en energie van een ruiter kan een heleboel verschil maken. Onder braaf versta ik vergevingsgezind en de will to please. Ik heb zo'n brave gehad, als je optstapte was het: "zeg het maar wat je wilt en ik doe het". Paard was absoluut niet flegmatiek, wel vergevingsgezind..sloot zich af bij mindere ruiters of spanning. Echt een karakter voor een 11 had dit dier.
MWM: dat is volgens mij gewoon iets teveel spanning wat ze opgebouwd heeft door alle drukte. Spanning staat imo los van braaf zijn, ieder paard gaat anders met spanning om. Het mooiste is als ruiters/ trainers hun paarden kunnen leren hoe ze spanning af laten vloeien. Dit is ook voor ieder paard weer anders. Ik zou zoiets zien als een leermoment.
Ik bedoel juist dat je dat een paard kan aanleren (waardoor ze dus als braaf bestempeld worden want zelfs bij spanning gebeurt er niks raars) maar dat de omstandigheden er ook voor kunnen zorgen dat er iets gebeurt. Dit paard heeft geleerd met spanning om te gaan, sterker nog in normale tijden heeft zij vrij weinig spanning of is een klein gebaar genoeg om het af te laten vloeien. Het ontploffen was iets wat voor haar heel bizar is. Dat heeft ze letterlijk nog nooit gedaan, maar nu door een ruiterfout (want ik dacht er te makkelijk over, het kan altijd op deze manier) kwam er een heftige reactie .
Ik vind spanning niet los staan van braaf. Want de manier waarop ze reageren is idd verschillend, maar ook hoe snel ze spanning krijgen.
Maar door een ruiterfout was het paard dus niet braaf meer. Ligt absoluut niet aan het paard en dat komt vaker voor. Niet de schuld van het paard maar van de ruiter, maar paard krijgt de naam.