Bokt.nl

eiber schreef:

lautjebbb schreef:

Ik vind dat inderdaad niet erg vreemd. Meestal zit er behoorlijk wat publiek die compleet uit zijn dak gaat zodra Anky aanstalten maakt om af te groeten en tijdens een wedstrijd bouw je nou eenmaal meer spanning op dan thuis bij de training. Thuis staat Salinero perfect stil...

Kijk, hier raak je nu juist het punt waarvan ik vind dat topruiters te weinig aandacht voor hebben.
Zij trainen en trainen en trainen het fysiek, tot in alle details, maken hun paard lenig, sterk, atletisch.
Bedienen zich daarbij van alle denkbare en ondenkbare technieken.
Maar een paard is meer dan alleen een lijf: er zit een heel levend wezen onder het zadel, met zijn eigen beleving van de werkelijkheid, een prooidier dat geprogrammeerd is om te vluchten bij gevaar.
En over wat dat dier denkt, als hij geconfronteerd wordt met een arena die vol zit met honderden roofdieren (de wedstrijdring dus), daar gaan ze aan voorbij.
Waarom wordt daar geen trainingstijd in gestoken?
Waarom beseft men niet dat een paard dat geleerd heeft om te gaan met dergelijke spanning, een veel betere (en in ieder geval veel eerlijkere naar het paard toe) prestatie kan leveren?
Iedereen zou volgens mij moeite moeten doen zijn paard op 4 fronten te verbeteren: kalmer maken,slimmer maken,moediger maken en atletischer maken.
Let wel: 3 van de 4 aspecten hebben met het geestelijk welzijn te maken!!!!!!!!!

Lisannaaa schreef:

Mee eens!
Ik denk juist dat topsporters bijna alleen maar bezig zijn met deze 4 punten, vooral het atletisch maken. Je wilt op den duur zo veel mogelijk bereiken met zo min mogelijk hulpen.

Urielle schreef:

Op pagina 40 van Bewuster Paardrijden zijn ze bij Bartels ism Voest bezig met Nurejev applaustraining te geven.

Ik weet dat ook Laurens van Lieren probeert Ollright makker te maken voor externe omstandigheden maar niet op welke manier.

eiber schreef:

"[i] @Lautjebb: Misschien kun je me een voorbeeld, of meerdere, geven van de manier waarop paardensporters hun paarden kalmer, slimmer en moediger maken?
Over het atletische gedeelte zijn al boeken vol geschreven, maar naar die andere dingen ben ik eigenlijk wel nieuwsgierig.

Citaat:

was iemand bezig om "foute" foto's te schieten van Anky

Jannepauli schreef:

Een paar bladzijden terug werd gezegd "dan moet je helemaal niet op een paard gaan zitten"... och, dat vind ik nou weer zo'n non-argument en bewijst voor mij alleen maar enige onkunde in discussievaardigheid. Waar het mij om gaat is dat je, als het dan toch moet, je jouw paard met respect behandeld, rekening houdt met lichamelijke onmogelijkheden.

Jannepauli schreef:

Het feit dat er met name in Duitsland teweergesteld is tegen de rollkür, door ervaren mensen op paarden- en medisch gebied geeft te denken. Dat moet al voldoende aanleiding zijn om door te denken over de methode. Kritisch blijven is altijd goed en het is al te makkelijk om dan maar te roepen dat "ze" wel jaloers zijn omdat mevrouw van Grunsven het zo goed doet. Ook dat zijn non-argumenten.

lautjebbb schreef:

@Jannepauli; Wat wordt er volgens jou van de paarden gevraagd wat lichamelijk onmogelijk is?
En ik denk dat het wel degelijk mogelijk is om 'valse' foto's te schieten. Elk paard zwaait wel eens met zijn staart, het kan juist een teken zijn van een actieve en 'meewerkende' achterhand. Merries zwaaien ook meer dan ruinen, denk aan Sunrise van Imke, dus het zwaaien van de staart is ook een non-argument. Of wil je beweren dat de paarden van Isabel Werth nooit zwiepen met hun staart?

Lisannaaa schreef:

De grootste openbaring van het Ankysysteem vindt Theo het gevoel dat je een paard zo los kunt laten en aan geen enkele kant steun biedt, terwijl je toch controle hebt. „Als ik Spargo bijvoorbeeld iets losser liet, ging hij harder. Dan was ik gelijk alles kwijt. Dus moest ik altijd een beetje aan dat hoofd blijven hangen om hem bij me te houden. Nu kan ik loslaten, hij laat los, ik heb mijn been eraf, ik heb nergens steun en hij blijft helemaal onder me. En ik hoef hem maar aan te raken of hij is weg. Of ik sluit mijn hand een beetje en hij is gelijk terug. Het is veel meer op gevoel en met meer controle, terwijl ik minder doe.”

Bron: Horses.nl
(Theo Hanzon)

Urielle schreef:

Iets totaal anders, maar ik merk het zelfs bij mijn paard. Ik ben heel veel bezig geweest om die scherp aan het been te hebben (en dat is nog geen fractie van hoe een GPruiter ze wil hebben) en dat maakt in combinatie met wat voorjaarsperikelen oid dat ik er zondag naast lag zodra ik er een keer met mijn been aankwam en gisteren zat ik op zo'n dribbelgeit. Iedere beweging van mijn been of verschuiving van het gewicht leverde een paard op dat reageerde: 'Moet ik gaan? Moet ik gaan?' Met dingen als dat halthouden komt dat er natuurlijk ontzettend uit naar voren. Paard topscherp en DAN het applaus erop en het paard wat bij elke wedstrijd die bevestiging weer krijgt. Moeilijk af te leren denk ik.

sanne83 schreef:

ik vind het eigenlijk verontrustender om te lezen hoe deze man eerst reed
geen wonder dat hij verbetering vind in een ander systeem..

lautjebbb schreef:

Mee eens, ik denk dat 99 op de 100 ruiters aan het hoofd moet blijven hangen, en de sporen constant in de buik moeten prikken, om het plaatje enigszins toonbaar te maken. Kijk maar eens rond op een willekeurig regionaal concours. Ik vind dit zieliger voor de paarden dan dat ze met een los teugeltje en weinig beenhulpen getraind worden.
Ik heb het overigens steeds over Anky omdat zij (en Sjef) de grondleggers zijn van dit systeem en ik hen regelmatig heb zien trainen. Het verhaal van 'in de krul trekken' is daarbij echt niet van toepassing. Eerst wordt er met een losse teugel losgereden, waardoor de paarden de ruimte krijgen om al lekker diep te zakken en goed los over de rug komen. Op concours moet je dan wel eens wat harder doorkomen om ze daar te krijgen omdat de situatie meer gespannen is. En dan worden er inderdaad wel eens verkeerde foto's genomen.... Als Salinero inderdaad zo gespannen zou zijn zou dat toch ook blijken uit de andere oefeningen? Of denk je dat ontspanning zich alleen uit tijdens het halthouden???

anneve schreef:

Anky heeft zelf een stukje geschreven over expres losrijden tussen de springruiters op Indoor Brabant. Dat is een mooi voorbeeld van desensibiliseren.
Het meenemen van haar jonge paarden naar clinics is desensibiliseren. Het meenemen van jonge paarden naar concoursen waar ze zelf nog niet aan deelnemen ook etc.

eiber schreef:

Ook het laag en rond instellen is zo'n methode om het paard onder controle te houden.
Maar wat gebeurt er als de teugels los gaan?