[***] schreef:Suzanne F. schreef:Eens. Maar op zich vind ik het op een manege niet zo erg. Dat paard moet jou dragen. Dan is het fair om je te wegen voordat je erop gaat zitten.
Dat staat los van eetstoornissen.
Zeker, maar dan is het belangrijk dat de manege je gewicht weet.
Bij ons op de middelbare school was er veel aandacht voor gewicht, er werd al snel gepest en het gevolg was dat er in 1 klas 8 mensen een eetstoornis hadden. Of je je gewicht wilt weten moet je eigen keuze zijn en bijvoorbeeld op de basisschool is er geen enkele reden waarom kinderen hun gewicht zouden moeten weten.
Simpelweg eerlijk zijn over dat iemand te zwaar is voor een paard, zal heus geen eetstoornis veroorzaken. Bij eetstoornissen is er heel veel meer aan de hand. Plus dat het daar helemaal niet om gaat. Het gaat om het paard, die moet nog heel wat jaren doen met die ene rug, en het is wel fair om daar rekening mee te houden.
Paarden zijn niet van suiker, maar ook niet van beton. Ze kunnen stuk. En als een groot meisje van 10 te zwaar is, kan ze gewoon niet meer op een pony. Daar kun je een kort of lang verhaal van maken, het wordt er niet anders van. Ik word ook een beetje moe van dat het zo gevoelig ligt. Dat maakt voor die paardenrug toch niets uit?
Wij als mensen kiezen ervoor om te rijden, laten we dat dan tenminste doen op een manier die het paard niet naar de bliksem helpt.
En wat betreft de andere factoren: iemand die goed kan rijden, zal ongetwijfeld helpen, maar dat maakt niet dat die persoon over het maximum gewicht voor dat paard heen kan. Iemand die niet kan rijden, mag niet op dat maximum zitten en liefst nog heel wat eronder.
Heel naar voor mensen dat ze dan niet meer kunnen rijden, maar zonder rijden kun je leven. Dat paard kan niet leven met een kapot lijf.