Citaat:
Ik ben het wel eens met Tiessie, mijn moeder komt van een boerderij en als het winter was stonden de werkpaarden 6 dagen per week op stal in stands, op zondag mochten ze er uit om voor de mooie wagen naar de kerk te gaan en zo deed iedere boer dit. De paarden hadden geen stalondeugden of wat dan ook. Er was wel altijd iemand aanwezig en ook ruwvoer was er in overvloed.
Citaat:
Nou, als mijn paard zo gehouden werd, zou 'ie zo kierewiet zijn als wat.
6 dagen in stands, op zondag naar de kerk voor de wagen en dat was het?
Kom op, zeg.....

Citaat:
Toch ging dit zo maar dan spreek ik over een tijd van 60 jaar geleden. En alleen de echte wintermaanden wanneer er op het land geen werk was.
Maar was men wel op de hoogte van stalondeugden? MIjn paard heeft in een oude stal in een monumentale pand gestaan, daar stonden vroeger 2 paarden die op dat land hadden gewerkt. Dus echt antiek, maar het houtwerk was aan alle kanten opgegeten. Is dat ook een stal ondeugd?
Maar is het niet zo dat de werkpaarden van vroeger de ouderwetse koudbloed is? Kan je die vergelijken met de bloedpaarden van nu die gefokt zijn op beweging, karakter en sensibiliteit? Het nerveuze raspaardje naast de koele goedzak van een koudbloed zal zich waarschijnlijk wel anders gedragen. Komt zondagziekte niet van de werkpaarden? De hele week werken, zware kost en op zondag een rustdag?? Soms heb ik wel eens het idee dat men alles verheerlijkt zoals het vroeger was. Hadden de eenvoudige mensen wel kijk op paarden zoals het nu is? Wellicht had toen elk paard stalbenen, gallen maar zag men dat niet, keek men er niet naar, mok, rasp e.d. Maakte ze allemaal op een gegeven moment proppen met hun hooi, totdat ze niet meer goed konden eten en dan ging het bergafwaarts met die paarden, tot ze uiteindelijk een spuitje kregen.
Natuurlijk was de fok ook anders, de werkpaarden werden aangeschaft op hun kracht en het veulen werd zelf gefokt.
Correct me if I am wrong.