Veronica2 schreef:(...) omdat die paarden beginners moeten leren hoe het moet
Hmmm, eerlijk gezegd is mijn kritiekpunt net andersom.
Ik heb vreselijk veel geleerd van een instructeur die met enige regelmaat

'braaf paard' riep.
De oefening ging niet perfect en dat kwam dus door mij...
In vrijwel alle manegelessen die ik heb gezien moet een paard het 'goed en braaf' doen, ook als de ruiters fouten maken.
Ik snap dat het gedoe is om op gegeven moment de beginners in draf te krijgen (en op de hoefslag, niet te veel bochten afsnijden, etc etc) - en 'een tijdje later' geldt hetzelfde voor galop -
maar ik vraag me oprecht af wat iemand precies aan zinnigs leert als zij in stoelzit een karikatuur van lichtrijden doet met een paard dat door anderen aan de gang moet worden gehouden.
(Waarbij er dus geen les wordt gegeven om uit stoelzit te komen, het is aanrommelen met het doel het paard ondanks de fouten van de ruiter toch in draf te krijgen /houden.)
Omdat ik denk dat een paard soepeler loopt als de ruiter correct lichtrijdt. Bij de buren heet het 'leicht traben': makkelijke draf. Nou, uit stoelzit 'op' is werk voor de ruiter,
en de fase 'neer' is vaak naar voor het paard.
Accoord: mijn onderwijsbloed zegt: lesgeven aan beginners is het moeilijkste wat er is.
Specialistenwerk, in feite.
(Dus liever niet een stagair, of iemand die bij orun 1 heeft laten zien dat ze iemand op L1 niveau les kan geven.)
En mij is ingeprent: vergeet nooit dat een paard een dier van beweging is. (Als gezegd: acht uur per dag lopen bij de cavalerie dan worden ze rustig 25 jaar terwijl ze volop in het werk staan.)