Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
DuoPenotti schreef:Maar als het 300 meter is, pak je dan de trailer?
Of is het meteen een mooie oefening?
Ik heb dat ook wel eens uit voorzorg met een hengstenketting gedaan. (zonder bit maar door het halster)
Jong paard dat een stuk verderop in de wei stond.
Was geen drukke weg, maar kwam wel op een drukke weg uit.
Elisa2 schreef:Ehm nee met losrukken pak ik liever een hengstenketting.
En van mij mag jij het op een andere manier doen hoor..ik snap dat dat met 1 paard en veel meer tijd ook een stuk makkelijker is. Ik ben liever consequent om gevaarlijke situaties te voorkomen en ook voor eigen lijfbehoud. Ga me daar ook verder niet over verantwoorden oid.
Elisa2 schreef:Nee alleen een hengstenketting.
Bit doe ik met wandelen langs de weg bij een paard dat niet veilig genoeg is (nog) zonder. Om ongelukken te voorkomen, better safe then sorry. Ook hier weer, snel ingrijpen zorgt ervoor dat je ze geen pijn hoeft te doen.
Het doel van de hengstenketting is juist dat het dier geen kans krijgt om zich los te rukken, snel ingrijpen dus om problemen te voorkomen daar hoef je het geen pijn voor te doen. Dat komt op handigheid aan.
Dan kom je ook weer bij het oorspronkelijke begin van dit topic, het is niet het hulpmiddel wat pijn doet maar hoe ermee omgegaan wordt.
Cer schreef:T is wel een beetje geneuzel in de marge en persoonlijke verhalen dit toch?
Het onderzoek, if any, zal wellicht een grotere groep betreffen.. het is nog niet duidelijk hoe en waar t uitgevoerd gaat worden toch?
Ik dacht dat de wetgeving mbt staarten couperen er al kan door was? Staat in de OP dat dat klaar ligt?
Elisa2 schreef:Zoals ik al zei, doe ik ze geen pijn met een bit in de mond. Dus je conclusie raakt kant noch wal.
Ben wel benieuwd hoe jij zoiets opbouwt met een jong, niet verkeersmak (bloed) paard en hoe je het veilig houdt. Want ergens moeten ze het leren..en als ze schrikken en je bent te laat dan verongelukken ze.
Daphara schreef:Pijn mag imo nooit een middel zijn om de controle te houden. Dus als je niet veilig aan de hand met een halster langs de weg kunt, dan heb je er imo gewoon niets te zoeken met dat paard aan de hand.
Elisa2 schreef:Ik snap ook nog steeds niet dat mensen contact verwarren met spanning..bij contact komt een beweging van de pink al door en alleen maar als het paard zacht in de mond is. Wat niet bereikt wordt met spanning op het bit..of een los vast contact. De ruiter heeft alleen de teugel vast en volgt de beweging van de mond naar voren toe.
Bij een losse teugel moet er eerst een enorme ophouding gemaakt worden om door te komen en dat wordt dan paardvriendelijker gevonden?
Ik vind het echt jammer dat kennelijk zoveel mensen nooit goed hebben leren rijden met een bit. Bij goed gebruik van een bit doet een ruiter er dus eigenlijk niet veel mee. Er is contact en verbinding en van daaruit is het dus een communicatiemiddel maar de hand doet heel weinig. Een keer een halve/ hele ophouding, de schouder verzetten en that's it. Een goede ruiter is vooral bezig met de achterhand en het paardenlijf en voelen, voelen, voelen.
Ik lees vooral heel veel onkunde en mensen die van daaruit oordelen.