R12312 schreef:Tendance schreef:En dat is natuurlijk eigenlijk ook HET juiste gedrag van een leider.
De paarden in een kudde doen dit ook.
De baas in de kudde is overtuigd van wat hij wil, is duidelijk tegen de kudde. Zodra het paard doet wat er van hem verwacht wordt, is de beloning het vertrouwen van de hengst en rust.
Zo gaat dat bij Gert ook. Hij is vol zelfvertrouwen over wat hij doet. Stapt op en blijft zitten. Het paard zal, net als bij de hengst, proberen eerst door de angst/onzekerheid o.i.d. onder het gezag uit te komen. Als het in de gaten heeft, dat dit niet het gewenste resultaat heeft en de angst is iets weggezakt, dan zal het dier doen wat er van hem gevraagd wordt. Dit levert een beloning op, waardoor een paard begrijpt, dat dit het gewenste gedrag is. DUIDELIJKHEID, dat geeft Gert de paarden.
De baas van de kudde is altijd een merrie
Nou, daar heb je niet helemaal gelijk in.

En klim ik echt niet meer overal op. En wat gebeurd er? Het meest brave paard zal bij mij nog wel eens schrikken. Puur omdat ik niet meer zo zeker, duidelijk en relaxed ben als 10 jaar geleden. Dan moet je dus geen paarden meer zadelmak willen maken of jonge paarden doorrijden. Ik denk dat een onzekere ruiter veel meer stress oplevert dan dat Gert doet.
als we ze het vragen staan ze liever hele dagen te vreten


. En ik herinner me nog zoooo vreselijk goed dat hij (met dat mooie accent
)