Moderators: Maureen95, Essie73, Muiz, Firelight, NadjaNadja
Citaat:Beste mensen van Bokt,
Ontzettend bedankt voor de leuke reakties. Maar ik denk dat iedereen in zo'n
geval doet wat hij kan! En mijn honden konden net iets meer als de meeste
honden.
De menner is volgens mij van de wagen gevallen en heeft het paard zo lang
mogelijk vast gehouden daardoor heeft hij zijn schouder behoorlijk
geblesseerd. Er valt hem zeker niets te verwijten. Dat de eigenaresse niet
mee was op de zoektocht was omdat zij ( en eigenlijk de meeste mensen die er
bij betrokken waren) aan het einde van haar latijn was, er was al gezocht
van 19.30 tot 22.30! Bovendien was er in mijn ogen een behoorlijke kans, dat
we het paard niet levend terug zouden vinden. Uiteraard heb ik die gedachte
op dat moment voor mij gehouden. Ik vond het erg zorgelijk dat het paard
niet meer gezien of gehoord was, een paard wat zo'n ongeluk mee maakt zou
kunnen overlijden aan een shock, aan een slagaderlijke bloeding ( van het
ongeluk maar ook door het geren in het bos met de boom van de kar er nog
achteraan), zou tussen de zwijnen terug kunnen komen of aangereden kunnen
zijn. Bovendien zat het er dik in dat we uren in het bos zouden rondlopen,
gezien alle spanningen die de eigenaresse die avond al had gehad, had ze dat
waarschijnlijk niet getrokken. Dus het was zeker niet uit onwil of
desinteresse dat ze er niet bij was. Toen we terug op stal kwamen liepen bij
vele de emoties hoog op.
En om eerlijk te zijn... hadden de meeste aanwezigen de moed opgegeven en
nooit verwacht dat de honden dit zouden fixen! Er was een vriendin van mij
bij die heeft doorgezet en belde mij. De rest van de mensen zag er niets
in. Dat smste ze me ook pas net hoor.... Op het moment zelf waren er
gelukkig voldoende mensen die toch met mij mee wilde anders was ik het bos
niet ingegaan omdat de risico's dan onverantwoord hoog zouden zijn.
Uiteindelijk heb ik niet het meeste zoekwerk gedaan maar de mensen die vanaf
19.30 uur al aan het zoeken waren en er al die tijd nauw bij betrokken
waren. Die waren kapot door de lichamelijk inspanning maar ook de
doorgestane emoties.
Met vriendelijke groet,
Yvette van Veldhuijsen
http://www.alerthondentraining.nl
info@alerthondentraining.nl