Bokt.nl

Citaat:

Rudof K. doodde 'uit wraak' op zijn tbs-tijd
Rudolf K. is zelf gaan geloven, dat hij mensen en dieren doodde en verminkte om 'wraak' te nemen op zijn vroegere tbs-behandelaars in het Rekkense Oldenkotte. 'Het was een rekening die vereffend moest worden', zei hij gisteren bij het Hof.

'Er is momenteel gewoon geen goede behandeling beschikbaar voor zijn extreme stoornis. En er zijn ook geen aanwijzingen dat er op dat terrein grote sprongen voorwaarts worden gemaakt', aldus de deskundigen P. Geurkink (psycholoog) en P. Ronhaar (psychiater) van het PBC. 'Het enige wat wij kunnen doen is symptoombestrijding. Maar zijn gestoordheid blijft bestaan.' Het toedienen van libido-remmende injecties is zo'n symptoombestrijding. 'Maar of dat helpt weten we niet.' De experts geloven evenmin dat K's aandoening naar mate hij ouder wordt 'zal doven'. 'Het komt wel eens voor, hier hebben we geen aanwijzingen.' 'Als hij tbs krijgt, zal dat gedurende langere periode maximaal gesloten moeten zijn.' Zij adviseren het Hof voornamelijk tbs op te leggen, 'om te voorkomen dat hij anders misschien onbehandeld in de samenleving terugkomt. 'Daar is hij dan een acuut gevaar.' Gisteren werd opnieuw levenslang tegen K. geëist de advocaat generaal ziet niets in een celstraf met tbs. 'De samenleving moet blijvend tegen hem beschermd blijven.' K. werd in 1986 veroordeeld tot zes maanden cel met tbs voor een poging tot verkrachting. K. bleek echter zo onbehandelbaar, dat de tbs liefst zeventien jaar duurde. Inclusief een lange periode van proefverlof, waarbij hij in Enschede ging wonen.

'Ik heb in de tbs mijn vrouw niet meer kunnen zien, mijn kinderen niet, mijn broers en zussen niet... Die pijn voel ik nog steeds en dat verwijt ik ze tot op de dag van vandaag. Eigenlijk had ik degenen die mij pijn deden moeten pakken, maar ja... Ik kon mijn daden niet op hen uitvoeren daar kwam mijn woede tegen anderen vandaan.' De dwangverpleging werd in december 2003 opgeheven. Hij misleidde zijn begeleiders. Zij dachten dat het met K. de goede kant op ging, en merkten tijdens proefverlof niets van zijn gruweldaden: de moord, de steekpartijen en de tientallen dieren die hij doodde en verminkte. K: 'Ik heb in tbs niets geleerd. Ik knikte op het juiste moment, maar dacht: barst maar.' Hij verzon zelfs een relatie met ene 'Bianca', die hij zo levensecht beschreef dat iedereen geloofde dat zij bestond.

Uiteindelijk kwam K. dus gevaarlijker uit de tbs, dan hij er in 1986 in ging. De experts van het Pieter Baan Centrum erkennen dat volmondig. Ze zeggen niet uit te sluiten' dat K. door zijn 'mislukte tbs' inderdaad een grotere haat heeft opgebouwd. Maar ze zijn ervan overtuigd dat hij vroeg of laat ook zonder tbs tot zijn gruweldaden zou komen. 'Hij heeft qua gevoel een grote leegte. Hij zoekt prikkels om die leegte te vullen in een oncontroleerbare mix van agressie en lust. Die prikkels moeten steeds intenser zijn. Hij heeft geen geweten, is overactief op seksueel gebied en extreem psychopatisch.' Hun conclusie: niets is hem uiteindelijk te gek. K. beaamde het. Zonder gevoel, zonder schaamte. Net als eerder bij de rechtbank in Almelo. Hij leek er eerder genoegen in te scheppen om zijn daden op te biechten. Zoals het doden van Frank Storm, die weerloos in het Volkspark lag te slapen. K. stak hem in de hals, zijn borst en sneed de geslachtsdelen af. 'Toen ik wegging lei ie nog te trappelen. Mijn enige fout was dat ik zijn radio meenam.' Storms radio werd namelijk in K.'s huis teruggevonden.

Of over de dieren, waarbij hij geslachtsdelen afsneed en ook flinke stukken vlees pakte. 'Je legt een schaap zo op z'n rug, je snijdt en klaar. Simpel.' Het vlees at hij op. 'Wel zo gemakkelijk.' Met de geslachtsdelen deed hij thuis seksspelletjes. Een keer bakte hij ook een geslacht op - 'je weet nooit of het lekker is'. K's advocaat H. van Denderen pleitte voor een beperkte celstraf met tbs. Maar voor advocaat-generaal E. Julsing is voor deze wreedheden maar één straf op zijn plaats: levenslang. 'De maatschappij moet voor altijd tegen hem worden beschermd.' Het hof doet op 13 juni uitspraak.