Bokt.nl

**Geplaatst**: Vandaag, 14:20

Re: 'Paarden hebben geen oordeel over je'

Geplaatst: Vandaag, 14:20

Ze zeggen niets voor niets dat paarden de spiegel van je ziel zijn

**Geplaatst**: Vandaag, 15:36

Re: 'Paarden hebben geen oordeel over je'

Geplaatst: Vandaag, 15:36

Een oordeel en een observatie zijn wel echt 2 verschillende dingen. Paarden oordelen niet, wel kunnen ze heel goed energie lezen en zullen ze aan de hand daarvan inschatten of een situatie oké is of niet.

Daarnaast zijn wij mensen ook wel held in onze paarden allerlei emoties toe dichten waarvan we nooit zeker zijn of dat echt is wat er aan de hand is.

Een echt goede coach zorgt er voor dat een paard altijd een keuze heeft om aan het coach proces te onttrekken of juist mee te doen. Ik vind coaches die paarden opsluiten in een bak met mensen een grote rode vlag. Welzijn van het paard staat altijd voorop.

**Geplaatst**: Vandaag, 16:06

Geplaatst: Vandaag, 16:06

Deze vind ik schokkend…paard staat te vechten om een hap lucht .Alles is zichtbaar te veel voor dat dier maar kim- Lian voelt zich afgewezen.
https://npo.nl/start/serie/zin-in-morge ... 0/afspelen

(Vanaf 15 minuten).

Verder geloof ik dat paarden ook menselijke emoties hebben .Dat is niet vermenselijken maar dat is een constatering voor mij.

**Geplaatst**: Vandaag, 17:37

Re: 'Paarden hebben geen oordeel over je'

Geplaatst: Vandaag, 17:37

Ik lees en volg even mee, omdat ik eigenlijk nog altijd niet goed snap wat die equicoaching inhoudt.
Ik weet dat coaching met paarden tegenwoordig ín is, maar ik snap het concept dus niet.
Mij lijkt het eigenlijk eerder een verdienmodel.

Office, ik heb het filmpje (met betrekking tot de paarden) bekeken.
Ik vind het raar en spijtig dat dit door de coach in kwestie afgedaan wordt als een afwijzing van Kim-Lian. Ik zie gewoon een paard dat geen zin heeft in dit gedoe en het gewoon - zoals we in het Vlaams zeggen - aftrapt. Dat is toch geen persoonlijke afwijzing van die Kim-Lian, maar gewoon hoe het paard zich op dat moment voelt. Ik ben er vrij zeker van dat het paard op gelijk wie hetzelfde had gereageerd, want de coach laat Kim-Lian gewoon recht op dat paard afstappen, terwijl iemand die meer van paarden kent en weet hoe ze denken, heel wat voorzichtiger toenadering zou gezocht hebben en niet rechtstreeks naar het paard zou stappen en al zeker niet het direct zou beginnen aaien.
Ik denk dat je op die manier heel veel reacties kunt losweken bij een paard, die niks te maken hebben met de persoon die op dat moment gecoacht wordt.
Lichaamstaal is heel belangrijk voor paarden en iemand die niet weet hoe een paard denkt, houdt daar dus uiteraard helemaal geen rekening mee, met logische reacties tot gevolg.

**Geplaatst**: Vandaag, 17:47

Geplaatst: Vandaag, 17:47

Marilu schreef:
Ik lees en volg even mee, omdat ik eigenlijk nog altijd niet goed snap wat die equicoaching inhoudt.
Ik weet dat coaching met paarden tegenwoordig ín is, maar ik snap het concept dus niet.
Mij lijkt het eigenlijk eerder een verdienmodel.

Office, ik heb het filmpje (met betrekking tot de paarden) bekeken.
Ik vind het raar en spijtig dat dit door de coach in kwestie afgedaan wordt als een afwijzing van Kim-Lian. Ik zie gewoon een paard dat geen zin heeft in dit gedoe en het gewoon - zoals we in het Vlaams zeggen - aftrapt. Dat is toch geen persoonlijke afwijzing van die Kim-Lian, maar gewoon hoe het paard zich op dat moment voelt. Ik ben er vrij zeker van dat het paard op gelijk wie hetzelfde had gereageerd, want de coach laat Kim-Lian gewoon recht op dat paard afstappen, terwijl iemand die meer van paarden kent en weet hoe ze denken, heel wat voorzichtiger toenadering zou gezocht hebben en niet rechtstreeks naar het paard zou stappen en al zeker niet het direct zou beginnen aaien.
Ik denk dat je op die manier heel veel reacties kunt losweken bij een paard, die niks te maken hebben met de persoon die op dat moment gecoacht wordt.
Lichaamstaal is heel belangrijk voor paarden en iemand die niet weet hoe een paard denkt, houdt daar dus uiteraard helemaal geen rekening mee, met logische reacties tot gevolg.

Tja, de reactie van het paard is niet zo raar; iemand die hij/zij niet kent dringt zonder veel omhaal binnen in z'n persoonlijke ruimte.
Daarna maakt het paard heel basic contact maar dat wordt niet beantwoordt. Tja, dan ga je weg als paard; zeker als die indringer wat hoog in z'n energie zit (daar lijkt het op).

De meeste paarden nemen dan de kuierlatten en het is aan de coach om dat te begeleiden. Maar ja, dan moet je wel weten waar het over gaat.....

**Geplaatst**: Vandaag, 17:57

Geplaatst: Vandaag, 17:57

Ik zal wel te nuchter zijn, maar ik vind het inderdaad een verdienmodel. Zeker wat betreft de wildgroei aan coaches, zonder een BIG-opleiding.
Ik zie ook geen naar lucht happend paard, maar gewoon een paard die er geen zin in heeft.
Sowieso kan je Kim-Lian niets kwalijk nemen, zij is geen paardenmeisje, geloof ik.

**Geplaatst**: Vandaag, 18:16

Geplaatst: Vandaag, 18:16

@Marilu

Dat is juist waar het bij equine assisted coaching in in elk geval over gaat
Het gaat niet per se om wat een paard vindt of doet, maar hoe de persoon in kwestie het interpreteert en waar en dan is het onderzoeken waar dat gevoel vandaan komt. Ik volg momenteel een studie aan de Keulseweg, wellicht is het slim om een kort kijkje te nemen op hun website. Daar staat alles al heel helder uitgelegd.

**Geplaatst**: Vandaag, 18:56

Geplaatst: Vandaag, 18:56

Marilu schreef:
Ik lees en volg even mee, omdat ik eigenlijk nog altijd niet goed snap wat die equicoaching inhoudt.

Meestal gaat coaching of therapie erover dat je beter begrijpt wat je voelt en hoe je reageert, omdat je dan meer keuzes hebt. Soms kloppen die niet met elkaar. Je kunt bijvoorbeeld verdrietig zijn, maar boos reageren. Maar als je boos reageert, krijg je meestal een boze reactie terug, en verdwijnt het verdriet helemaal uit het zicht.

Bij therapie, en zeker bij therapie voor kinderen en jongeren, gaat dat vaak om vrij uitgebreide problemen, bijvoorbeeld veel ruzie thuis, gedachten aan zelfmoord, niet naar school willen of kunnen, zelfbeschadiging. Het oorspronkelijke bericht gaat nadrukkelijk om therapie als daar een duidelijke indicatie voor is (en werkt ook met geregistreerde therapeuten.)

Coaching is wat breder, en daar kan iedereen naartoe die zich 'gewoon' niet zo lekker in z'n vel voelt, maar komt meestal toch wel op hetzelfde neer: wat voel je nou echt en wat doe je nou echt?

Daarna zijn de paarden vooral een bruggetje. Zeker als het ongewoon is, heb je niet al je onbewuste verdedigingen. En dan blijkt ineens dat je het heel naar vindt als een paard van je wegloopt. Dan zijn er allerlei kanten die je daarna op kunt. Wat voel je dan en waarom is het naar? Wat had je eigenlijk gewild?
Wat doe je normaal gesproken als je je zo voelt? En later ook: wat doe je voorafgaand aan zo'n situatie? Ik keek de clip bijvoorbeeld eerst zonder geluid, en dan kun je de spanning al zien bij het opendoen van de draad. Ook dat is nuttig om bij stil te staan, zeker bij een langerdurend traject. Merk je de signalen van anderen bijvoorbeeld nog op als je zelf heel erg gespannen bent? Wat doe je daar dan mee? Als je dat verandert, wordt het dan makkelijker of moeilijker?

(Maar bij een combinatie met grondwerken zou het niet alleen gaan om hoe je een paard kunt benaderen dat 'ie niet wegloopt, maar ook hoe je juist kunt maken dat de ruimte van jou wordt als je het paard er niet in wilt hebben. Het is niet heel erg nuttig om dat het begin van zo'n losse coaching sessie te maken want dan zoek je wel veel meer onnodig een conflict met het paard, dat is iets wat ik pas zou doen als dat ook nuttig is, maar het aangeven van je grenzen en je ruimte innemen zijn toch belangrijke onderwerpen.)

Met geluid aan vind ik de coach eigenlijk heel goed in het niet sturen.

**Geplaatst**: Vandaag, 19:12

Geplaatst: Vandaag, 19:12

Ik heb inmiddels 4 pony's die elk al 18 jaar coachpaard zijn voor clienten en in mijn opleidingen. 3 Daarvan zijn trouwens ook bij mij geboren. Ik heb ook meegedaan aan het stress onderzoek tijdens het coachen. Het onderzoek was prima opgezet. Je turfde allerlei signalen over oren, mond, hoogte hoofd en nog veel meer. Wat ik lastig vond van dat onderzoek is dat er niet een hoge stressbelasting uitkwam, maar er was geen normaalwaarde bekend was. Hoe vaak zou je die signalen zien door de dag heen in de kudde tijdens het grazen? Maar goed, de uitkomst was best geruststellend natuurlijk. Bij mijn coaching werk ik in vrijheid en in de kudde over het algemeen. Ze kunnen kiezen uit de buurt te blijven, maar het zijn wel paarden, dus ten alle tijde toch verbonden met hun kudde. Dus ze voelen mee met wat er gebeurt.