Interessant zo de meningen hier over te lezen, ik had zelf nooit verwacht dat dit een 'probleem' in de ponyfokkerij zou zijn, had zeker extra gangen niet als een neurologisch probleem kunnen zien maar ik heb in een omgeving met veel ijslanders gewoond dus dan raak je er toch wat meer bekend mee als je er meer in aanraking komt en de gangen kan onderscheiden.
Ik heb nu een draver en zij heeft heel duidelijk DMRT3 gen

Ze zit vaak met haar benen in de knoop, veel kruisgalop, halve galopwisselingen en rare overgangen tussen verschillende gangen als ze vrij door de wei 'galoppeert'. Ik zie haar zelfs regelmatig een paar passen telgangen, vaak als ze weer eens als een idioot aan het racen is

Helaas heb ik haar nooit zien tölten, dat doen dravers over het algemeen niet veel, al had ik dat best heel prima gevonden, lekker relaxed met wat meer tempo

In het rijden is ze erg stabiel in haar gangen, een goede stabiele stap en draf met juiste takt. Haar galop heeft in de bak nog wat werk nodig, die is erg 'vierkant' met zo nu en dan een pasje telgang als ze de kracht mist en terug valt in draf. Maar ze heeft echt drie aparte gangen en ze zou nooit opeens vanuit stap meer of minder lateraal worden of gaan telgangen, al heb ik ook wel dravers gereden die echt verschrikkelijk lateraal stappen wat duidelijk genetisch was omdat die van dezelfde moeder kwamen. imo geen probleem met extra gangen zelfs binnen de dressuursport, je moet het wel gewoon zien als een extra gang en ze de juiste hulpen er voor aanleren ipv het zien als een probleem, dan zullen ze echt niet zo snel in een andere gang vallen of lateraal gaan stappen.