mce schreef:dit is hier mee van het eerste wat ze leren, stilsaan met opzadelen/optuigen/opstappen en instappen is dan vanzelfsprekend,
hoort gewoon bij de dagelijkse routine, wordt het vanzelf structuur en lopen ze pas als ik stem of hulp geef
hier geen snoepjes als beloning wel stem of schouder klopje, zie wel eens dat paarden vervelend worden als je een keer een snoepje vergeet,
denk ook dat ze het niet voor een snoepje moeten doen maar met goede communicatie leren en opvoeden
verschillende manieren, als ze/we uiteindelijk maar het doel bereiken.
Het is absoluut belangrijk dat ze niet als een ezel blijven staan als je geen snoepje geeft natuurlijk.

In het begin is het snoepje bij mij beloning + een beweging die ze vaak niet kennen. Naarmate ze verstandiger (

Dat snoepje is veel meer dan gewoon een snoepje.

Ik pik jouw reactie er nu even uit omdat het de 1e over het snoepje is dus niks persoonlijks voor alle duidelijkheid.
Het heeft meer los gemaakt dan ik ingeschat had.

Rubs schreef:Goed stuk, ik geef eerlijk toe dat ik ook niet consequent ben, en mijn paard ook schaar in de smoesjes-categorie 'te druk' en 'wil te graag'. Maar mijn lijf wordt steeds slechter, en daar mijn paard nu aan het revalideren is van een peesblessure is dit eigenlijk een prachtige periode om dit te trainen.
Als je 1 dag neemt en denkt ‘nu ga ik oefenen’ dan schrik je echt hoe snel ze het snappen.

MyWishMax schreef:Dp, precies! En nee, afhankelijk van dat snoepje moeten ze niet zijn, maar dat is dus ook gewoon opletten op timing. Beloning hoort voor mij bij training maar ook bij de omgang en dat is de enige keer kriebel en lief woordje en andere keer wat lekkers. Waarbij dat lekkers toch de voorkeur heeft van paard, hoe gek ze op kriebelen ook is haha. En het is idd ook gewoon een fijn moment, ook met afstappen doen wr altijd even knuffelen en regelmatig krijgt ze dan alsnog wat lekkers want ik ben een softie.
Die vorige vond kriebelen eigenlijk net zo fijn of fijner, maar die kreeg wat lekkers juist omdat hij dan de tijd moest nemen en door het kauwen ook weer moest ademen. In normale omstandigheden kon het opstappen gewoon met kriebel en was hij dolblij mee, in de gevallen dat ik wist dat er spanning zou kunnen zijn koos ik voor wat lekkers. Alleen dan wrl gegeven door iemand op de grond, want bij hem kon ik als hij spanning had niet voorover buigen

