Tancreda4 schreef:Ik vind dit net als bovenstaande te ver gaan... Kan mij niet voorstellen dat het dier pijnloos is
Als pijnloos het criteria is dan had men mij al 30 jaar geleden moeten laten inslapen vanwege chronische pijnen. En wat voor de een onaanvaardbare pijn lijkt als ze er niet mee te maken hebben gehad, kan als ze zelf moeten kiezen tussen de dood of pijn, ineens heel aanvaardbare pijn worden.
Dit om aan te geven dat pijn persoonlijk is en je dus niet in alle gevallen kunt bepalen of pijn wel of niet aanvaardbaar is. Dat is zowel voor dier als mens hetzelfde.
Ik denk dat de criteria levensvreugde en acceptabele funktionaliteit moeten zijn. Deze zullen door de eigenaar en behandeld artsen moeten worden ingeschat.Wellicht dat etische specialisten ook eens hun licht er op kunnen laten schijnen.
Want het paard doden is net zo’n grote verantwoordelijkheid als er voor kiezen het paard onder deze omstandigheden te laten voortleven. Toch kiest men hier in een vloek en een zucht voor de dood en buigt zich nauwelijks of het mischien wel laten leven met een protese.
Ik vind het nog steeds moeilijk. Mijn gevoel zegt dit moet je niet willen. Maar als ik de video bekijk dan zie ik een paard dat er als hengst nog vol voor gaat. Ik zie geen teneergeslagen paard dat “ niet meer wil “ .
Ik zie ook een paard dat zo nu nu dan mankt, maar geen uitingen van onacceptabele pijn. Het mij verbaasd hoe goed hij al in balans is na zo,n ingreep en aanpassing.Nee het is geen perfect plaatje wat we allemaal graag willen zien. Maar inperfect hoeft toch niet automatisch dood betekenen?
Kortom een definitief NEE is voor mij te kort door de bocht en een definitief JA behoeft voor mij wat nader inzicht. Daarnaast beredeneert een paard het leven niet zoals wij. Het leeft, in het nu, het accepteert het nu zolang het te accepteren valt ( pijn, honger, dorst, hitte, kou etc...). Het kijkt niet terug naar wat ooit was. Het loopt, eet, drinkt, poept, piest, en past zich blijkbaar aan, aan de voor hem nieuwe werkelijkheid. Kunnen wij misschien nog wat van leren....