Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Cer schreef:Is er nog een verschil tussen een tak, een longeerzweep, een carrotstick, een dressuurzweep of een menzweep?
want volgens mij worden paarden wel vaker geslagen als ze weigeren? Ergens niet langs durven / willen, een bak uitlopen, een hindernis omzeilen etc?
niet dat het oke is, maar ik verbaas me dat men zo verbaasd lijkt te zijn?
Is het probleem het slaan vanwege de weigering, of omdat het een tak is? Of het slaan an sich? Of omdat het Mark is (ik ken die man niet hoor)?
Cer schreef:Is er nog een verschil tussen een tak, een longeerzweep, een carrotstick, een dressuurzweep of een menzweep?
want volgens mij worden paarden wel vaker geslagen als ze weigeren? Ergens niet langs durven / willen, een bak uitlopen, een hindernis omzeilen etc?
niet dat het oke is, maar ik verbaas me dat men zo verbaasd lijkt te zijn?
Is het probleem het slaan vanwege de weigering, of omdat het een tak is? Of het slaan an sich? Of omdat het Mark is (ik ken die man niet hoor)?
xPabloBokt schreef:Ik vind het misschien nog wel veel erger dat die mensen die erbij staan gewoon toekijken en niks doen.
Ilse_123 schreef:Cer schreef:Is er nog een verschil tussen een tak, een longeerzweep, een carrotstick, een dressuurzweep of een menzweep?
want volgens mij worden paarden wel vaker geslagen als ze weigeren? Ergens niet langs durven / willen, een bak uitlopen, een hindernis omzeilen etc?
niet dat het oke is, maar ik verbaas me dat men zo verbaasd lijkt te zijn?
Is het probleem het slaan vanwege de weigering, of omdat het een tak is? Of het slaan an sich? Of omdat het Mark is (ik ken die man niet hoor)?
Ik geef ook gerust een tik als mijn paard een beetje loopt te spoken op punten waar we al 100x voorbij zijn geweest. één tik. Wat hier fout gaat is in mijn ogen niet eens zozeer de tak, maar de manier van slaan (dit is geen tik, dit is echt slaan), de hoeveelheid en het stukje dat de trainer het doet vanachter het paard in de hoop hem de bak in te jagen. Dat is iets anders dan wanneer je in het parcours met een kijkerig paard hem een tik op de schouder geeft om de aandacht bij jou (de ruiter) te vestigen. Echt meppen bij weigeren of angst vind ik ook not done.
Cer schreef:ik ben ook wel eens door een instructeur 'de weg over geslagen'... Paard wilde het terrein niet af, nooit af, en ik stond tussen geparkeerde auto's te soebatten, paard omhoog, draaien, terug, wel gaan niet gaan, weer wachten tot het kon (dus paard weer rust) weer proberen, weer omhoog, bijna maar niet lukken, weer auto's, weer wachten, bijna schade..
Toen kwam mn instructeur en die gaf t dier, op het moment dat er geen auto's kwamen, een paar goeie klappen en we stonden in het bos. Heeft nog 1x op herhaling gemoeten, en daarna kon ie gewoon leuk buitenrijden.. oortjes erop van t terrein af..
Nou goed, niet helemaal vergelijkbare situatie, maar in sommige gevallen moet je wat..
Devitootje schreef:Precies dat, je moet wat. Wat anders proberen wellicht?
Geweld lost jouw probleem op dat moment schijnbaar op maar als je deze situatie in andere context zet vinden we het opeens niet meer normaal.
Citaat:Kind wil niet naar school, twijfelt op de drempel van het klaslokaal en wil omdraaien en terug naar huis rennen. Die meppen we toch ook niet naar binnen? Dan stellen we hem gerust, laten we zien dat het niet eng is, dat het eigenlijk leuk kan zijn, en bieden we steun, etc.
Citaat:En voor wie nu roept: een paard is geen mens.
Citaat:Dat klopt, maar Jaak Panksepp heeft d.m.v. onderzoek aangetoond dat alle zoogdieren dezelfde emotionele systemen hebben als mensen. Emotie stuurt gedrag, dus daar is zeker een valide overeenkomst.
pmarena schreef:Ik denk dat er in sommige gevallen op een zelfde manier wel wat voor te zeggen is om een paard er even met een paar brullen of tikken doorheen te helpen, zodat de stress maar heel kort hoeft te duren en het dier dan snel weer er overheen is. Versus eeuwen staan tobben op stresslevel 100.
Misschien is het voor een paard wel prettiger om kort maar krachtig met een paar meppen op weg geholpen te worden en 5 minuten later rustig te zijn, dan dat 'ie een half uur met pompende neusgaten diarree staat uit te spuiten en nòg nergens komt