Elin_ schreef:Hier net zo. Ik loop expres op het zandpad dat naast de weg (er zit een kanaal nog tussen) loopt, omdat ik een jong paard heb wat nog weleens onstuimig is. Ik vind als ruiter zijnde moet je je daarop aanpassen. Ik kan niet verwachten dat iedereen maar met mij rekening houdt, maar om daar te komen moet ik een klein stukje langs de weg (100 meter). Dat is een landweg waar auto's al in de berm moeten om elkaar te kruisen.
Komt een auto aan met zo'n 80/90. Ik maak een handgebaar van minderen van vaart. Hij rijdt langzamer, maar knalt alsnog door de berm met 45. (Hoe weet ik dat? Lees even door). Terwijl ik tot en met het nederpunt blijf handgebaren van nog minder. Dit doet hij niet, waarop ik uit frustratie (ja dom) een middelvinger op steek. Waarop hij paar meter later stopt en vanuit het raam schreeuwt: IK REED TOCH AL 45 GEK MENS. En behoorlijk hard wegscheurt
Leuk detail meneer zijn kinderen zaten op de achterbank.
Ik nader paarden altijd zoals ik ouders met kids op de fiets ook nader. Langzaam en op gepaste afstand, waarbij ik kan uitwijken op het moment dat kids slingeren of paard schrikt.
Vrij vertaald, je rijd bewust met een groen paard op een gevaarlijke plek. Een automobilist die dit gevaar tijdig onderkent, vér uitwijkt én zijn snelheid halveert wordt door jou met een zeer obsceen en beledigend handgebaar beloont.
Zijn opmerking naar jouw toe was zeer terecht, en hij heeft niets om zich tegenover zijn kinderen voor te schamen. Jij daarentegen....