Bokt.nl

kimwilliam schreef:

Hier ook,

ik rijd een tuigpaard wat met zijn einde 9de jaar pas onder het zadel is gekomen.
we gaan heel fijn en een tijdje terug een clinic gereden, hier zwaar teleurgesteld geworden want ze wisten niet wat ze met hem aanmoesten. een tuiger is nou eenmaal anders gebouwd dan een dressuurpaard. nu zoekende naar bij wie ik wel clinics kan volgen (en er ook wat aan heb) en niet een beetje raar wordt aangekeken omdat hij niet zo reageert als een dressuurpaard hoort te doen.

ik weet hoe hij in elkaar zit en welke spieren er anders zijn en ben me bewust van zijn kunnen en wat haalbaar is. hier heb ik eerst ook goed over nagedacht en geleerd over wat voor paard ik precies onder mn kont had. Ik weet vooral wat zn beperkingen zijn in de sport verder stel ik geen doelen en laat ik me verassen van zijn kunnen.

tevens ben ik nog herstellende van een hersenschudding. gelukkig geen last mee met het rijden etc alleen mn concentratie met theorie op school enzo is nog kort.

dus als je weet waar ik een leuke les kan volgen met mn tuiger of clinic hoor ik het graag.
mijn instructrice heeft zelf lichte tour gereden met een tuiger.

hier een foto van ons

[ [url=m/WKDaON.jpg]Afbeelding[/url] ]

Suzanne F. schreef:

Maar excuses zoeken zijn de meeste mensen heel goed in. Als je jezelf een doel hebt gesteld en je wilt deze echt bereiken dan zijn er geen excuses. Gewoon hard werken en niet zeuren en alles ervoor opzij zetten.

Ayasha schreef:

Ik denk dat de Belgen in dit topic ook wel anders staan tegen over deze blog om de simpele reden dat in België veel minder kansen zijn om tot die GP te komen. Dressuur leeft hier totaal niet in tegenstelling tot in Nederland. De instructeurs die je hier vindt die tot GP les kunnen geven zijn op één hand te tellen en ik kan momenteel maar eentje noemen waar je ook daadwerkelijk bij moet willen rijden.

Als ik soms op bokt lees hoeveel mogelijkheden jullie hebben kwa stages en trainingen en clinics, daar kunnen de Belgen over het algemeen alleen maar van dromen. Hier goede begeleiding vinden, of zelfs matige begeleiding, is een speld in een hooiberg.

áls je eenmaal op GP niveau bent zal het in België dan weer wel een stuk eenvoudiger zijn om bij de top te horen gezien onze top veel minder breed is. Maar de weg er naar toe is voor ons wel anders dan voor Nederlanders heb ik het idé.
Ik zie er hier in de omgeving genoeg die de financien hebben, alles er voor op zij zetten, de paarden hebben en de achterban hebben en die alsnog niet tot die GP komen.

Ayasha schreef:

We hebben momenteel in Limburg Chris en Jeanette Haazen zitten. Ik denk dat die half België in training hebben momenteel.

Maar zoals bv jullie NK's op basis niveau. Dat kennen we in België niet.

Gini schreef:

Suzanne F. schreef:

Maar excuses zoeken zijn de meeste mensen heel goed in. Als je jezelf een doel hebt gesteld en je wilt deze echt bereiken dan zijn er geen excuses. Gewoon hard werken en niet zeuren en alles ervoor opzij zetten.

Niet mee eens. Niet alles is haalbaar als je er maar hard genoeg voor werkt. En waarom wordt het meteen zo negatief verwoord als een excuus zoeken en zeuren? Waarom is het zo moeilijk om te aanvaarden dat iets (een doel, een wens,...) gewoon echt niet mogelijk is, hoe hard je ook wilt en dat dat totaal niet jouw schuld is? Dat dat niet komt doordat je het niet hard genoeg wilde?

Als het zo gemakkelijk was, zouden dan niet meer mensen hun doel behalen, zouden dan niet meer mensen GP rijden? Maar je hebt ook een paard nodig, een goed paard, talent, geld, veel geld, nog meer geld, en een omgeving die je steunt. Dat is toch geen excuses zoeken? Dat is toch gewoon de realiteit?

Ayasha schreef:

Ik denk dat de Belgen in dit topic ook wel anders staan tegen over deze blog om de simpele reden dat in België veel minder kansen zijn om tot die GP te komen. Dressuur leeft hier totaal niet in tegenstelling tot in Nederland. De instructeurs die je hier vindt die tot GP les kunnen geven zijn op één hand te tellen en ik kan momenteel maar eentje noemen waar je ook daadwerkelijk bij moet willen rijden.

Als ik soms op bokt lees hoeveel mogelijkheden jullie hebben kwa stages en trainingen en clinics, daar kunnen de Belgen over het algemeen alleen maar van dromen. Hier goede begeleiding vinden, of zelfs matige begeleiding, is een speld in een hooiberg.

áls je eenmaal op GP niveau bent zal het in België dan weer wel een stuk eenvoudiger zijn om bij de top te horen gezien onze top veel minder breed is. Maar de weg er naar toe is voor ons wel anders dan voor Nederlanders heb ik het idé.
Ik zie er hier in de omgeving genoeg die de financien hebben, alles er voor op zij zetten, de paarden hebben en de achterban hebben en die alsnog niet tot die GP komen.

Ayasha schreef:

Penny zegt me eigenlijk helemaal niks, enfin het boekje maar dat zal je niet bedoelen.

Suzanne F. schreef:

Gini schreef:

Niet mee eens. Niet alles is haalbaar als je er maar hard genoeg voor werkt. En waarom wordt het meteen zo negatief verwoord als een excuus zoeken en zeuren? Waarom is het zo moeilijk om te aanvaarden dat iets (een doel, een wens,...) gewoon echt niet mogelijk is, hoe hard je ook wilt en dat dat totaal niet jouw schuld is? Dat dat niet komt doordat je het niet hard genoeg wilde?

Als het zo gemakkelijk was, zouden dan niet meer mensen hun doel behalen, zouden dan niet meer mensen GP rijden? Maar je hebt ook een paard nodig, een goed paard, talent, geld, veel geld, nog meer geld, en een omgeving die je steunt. Dat is toch geen excuses zoeken? Dat is toch gewoon de realiteit?

Jij betrekt dit puur op het GP rijden en de paarden. Ik heb het over het algemeen. En ik ga er vanuit dat de doelen SMART zijn gesteld dus o.a. Realistisch. Ik weet maar al te goed wat je nodig hebt voor succes op niveau in de paardenwereld. Ik ben er niet voor niks mee gestopt.
Maar ik ben wel van mening dat niemand jou moet vertellen wat je wel of niet kan. Je kan en mag je dromen najagen en doelen stellen. Natuurlijk is het voor een jonge manegeruiter een lange weg om ooit GP te gaan rijden met een eigen paard. Maar toch is het niet onmogelijk. En ja, er zijn wel wat voorwaarden maar er zijn ook verhalen van meiden die begonnen zijn als stalmedewerker en zijn doorgegroeid naar stalruiter en via via bij een goede stal terecht zijn gekomen en later voor zichzelf zijn begonnen en uiteindelijk toch die GP behaald hebben. En ja, zij hebben dan wel talent, en doorzettingsvermogen. Maar met het talent van een badkamertegeltje is GP ook niet realistisch en daarom geen goed gesteld doel, want die moeten smart zijn. Maar er wordt onderschat wat hard werken, ambitie, motivatie en doorzetten kan doen. Geluk dwing je soms af he? Hard werken en positief denken brengen dingen op je pad die daar niet hadden geweest als je had zitten wachten. Succes is in een heel aantal situaties maakbaar.
En praat me niet over pech en gebrek aan gezondheid. Ik weet het. Met de paarden ben je kwetsbaar, zeker als je er maar eentje hebt. Als dat wegvalt ben je ridder te voet. Maar er zijn altijd meer mogelijkheden om je doelen te bereiken. Ik had dat er uiteindelijk niet voor over en heb mijn doel opgegeven, omdat ik andere dingen belangrijker vond en dus niet meer volledig voor mijn doel wilde gaan. Maar dat is weer wat anders.
Er zijn winnaars en opgevers, ik was vroeger een winnaar en nu een opgever. Ook prima. Maar ik ben me er wel van bewust. En ik weet dat als ik ergens echt 100 procent voor ga, ik het ook voor elkaar ga krijgen. Maar daar heb ik de energie nu niet voor. Ik heb een wat langere termijn doel nu, wel smart gesteld trouwens. En dat gaat ook lukken, ik heb geduld.

Gini schreef:

Ayasha schreef:

Ik denk dat de Belgen in dit topic ook wel anders staan tegen over deze blog om de simpele reden dat in België veel minder kansen zijn om tot die GP te komen. Dressuur leeft hier totaal niet in tegenstelling tot in Nederland. De instructeurs die je hier vindt die tot GP les kunnen geven zijn op één hand te tellen en ik kan momenteel maar eentje noemen waar je ook daadwerkelijk bij moet willen rijden.

Als ik soms op bokt lees hoeveel mogelijkheden jullie hebben kwa stages en trainingen en clinics, daar kunnen de Belgen over het algemeen alleen maar van dromen. Hier goede begeleiding vinden, of zelfs matige begeleiding, is een speld in een hooiberg.

áls je eenmaal op GP niveau bent zal het in België dan weer wel een stuk eenvoudiger zijn om bij de top te horen gezien onze top veel minder breed is. Maar de weg er naar toe is voor ons wel anders dan voor Nederlanders heb ik het idé.
Ik zie er hier in de omgeving genoeg die de financien hebben, alles er voor op zij zetten, de paarden hebben en de achterban hebben en die alsnog niet tot die GP komen.

Dit zou dan dus weggezet kunnen worden als excuses zoeken en niet hard genoeg willen.

Wat ik dus niet vind, laat ons daarin duidelijk zijn.

Ayasha schreef:

Ik denk dat de Belgen in dit topic ook wel anders staan tegen over deze blog om de simpele reden dat in België veel minder kansen zijn om tot die GP te komen. Dressuur leeft hier totaal niet in tegenstelling tot in Nederland. De instructeurs die je hier vindt die tot GP les kunnen geven zijn op één hand te tellen en ik kan momenteel maar eentje noemen waar je ook daadwerkelijk bij moet willen rijden.

Als ik soms op bokt lees hoeveel mogelijkheden jullie hebben kwa stages en trainingen en clinics, daar kunnen de Belgen over het algemeen alleen maar van dromen. Hier goede begeleiding vinden, of zelfs matige begeleiding, is een speld in een hooiberg.

áls je eenmaal op GP niveau bent zal het in België dan weer wel een stuk eenvoudiger zijn om bij de top te horen gezien onze top veel minder breed is. Maar de weg er naar toe is voor ons wel anders dan voor Nederlanders heb ik het idé.
Ik zie er hier in de omgeving genoeg die de financien hebben, alles er voor op zij zetten, de paarden hebben en de achterban hebben en die alsnog niet tot die GP komen.

kimwilliam schreef:

Hier ook,

ik rijd een tuigpaard wat met zijn einde 9de jaar pas onder het zadel is gekomen.
we gaan heel fijn en een tijdje terug een clinic gereden, hier zwaar teleurgesteld geworden want ze wisten niet wat ze met hem aanmoesten. een tuiger is nou eenmaal anders gebouwd dan een dressuurpaard. nu zoekende naar bij wie ik wel clinics kan volgen (en er ook wat aan heb) en niet een beetje raar wordt aangekeken omdat hij niet zo reageert als een dressuurpaard hoort te doen.

ik weet hoe hij in elkaar zit en welke spieren er anders zijn en ben me bewust van zijn kunnen en wat haalbaar is. hier heb ik eerst ook goed over nagedacht en geleerd over wat voor paard ik precies onder mn kont had. Ik weet vooral wat zn beperkingen zijn in de sport verder stel ik geen doelen en laat ik me verassen van zijn kunnen.

tevens ben ik nog herstellende van een hersenschudding. gelukkig geen last mee met het rijden etc alleen mn concentratie met theorie op school enzo is nog kort.

dus als je weet waar ik een leuke les kan volgen met mn tuiger of clinic hoor ik het graag.
mijn instructrice heeft zelf lichte tour gereden met een tuiger.

hier een foto van ons

[ [url=m/WKDaON.jpg]Afbeelding[/url] ]