elnienjo schreef:mala26 schreef:Leuk stuk!
Ik heb zelf ook een poosje in Canada gewoond en gewerkt (in de paarden)
Het verschil wat jij qua niveau benoemt viel mij toen ook erg op.
Ligt dat niet gewoon aan het verschil in rijdiscipline? Ik vind westernriders juist veel handiger met hun paarden en hun paarden zijn getraind voor zaken die van nut zijn voor hen zoals kuddes bij elkaar drijven en roping o.a. Het is natuurlijk gewoon een verschil met een mooi dansend dressuurpaard waar een ruiter in keurige houding op zit en de hulpen nauwelijks zichtbaar mogen zijn.
Eileen_ schreef:Wat leuk om te lezen!
Ik vind het wel heel grappig om jou ervaring te lezen vergeleken met die van mij.
Ik heb bijvoorbeeld juist het idee dat het niveau van trainen van paarden daar veel hoger ligt dan hier, althans het trainen van 'het brein'/ mindset van het paard. (Natural) horsemanship, grondwerk en western met name. Het is mijn ervaring dat ze daar veel beter weten hoe je een paard opvoedt en hoe je een paard correct leest en daarop inspeelt. De kennis over het fysiek trainen van het paard (spieren etc) is dan inderdaad wel weer dramatisch.
Ook vind ik het grappig om te lezen dat het houden van paarden zo duur is in jouw omgeving! Mijn paard heeft maarliefst 300 dollar gekost (=200 euro) en betaal ook nauwelijks 'stallings'kosten. Maargoed, dan staat hij ook wel 24/7 buiten (ook in de winter) en zonder goede bak in de winter.
Met beiden eens hoor, de western wereld is echt een heel andere wereld. Die trainen hun paarden veel meer op horsemanship. Heeft zijn voor- en zijn nadelen, vooral op gebied van het vet gedrukte. Ze gaan gerust op een nog geen twee jarige zitten, en verkopen em dan als broke horse na 60 dagen training. Niet mijn ding zeg maar...
mala26 schreef:O dat zou kunnen hoor. Ik werkte daar op een hunter/jumper stal waar ook wat manege lessen gegeven werden. Maar al die klanten konden een (spring) wissel rijden maar van een goede volte of wijken hadden ze nog nooit gehoord. De focus lag zo op het springen dat het dressuur een onder geschoven kindje was. Terwijl hier je dressuur toch echt de basis is.
Amen to that. En daarom heb ik het na nog maar drie jaar al best wel druk, er valt zo veel te verbeteren nog, en dat begint op het allerlaagste niveau!
elnienjo schreef:Zolang het doel (in dit geval het parcours springen) maar bereikt wordt. Als het gebrek aan dressuur er toe leidt dat je een paard niet kort naar een hindernis kan wenden, dan mist er idd iets in de training.
Mee eens, en dan komt de wegwerp maatschappij weer om de hoek kijken, en wordt het paard ingewisseld voor een nieuwe die dat wel kan.
_Snow_White schreef:Wat leuk dat je via Cara jouw licentie hebt gekregen. Ik krijg vaker van haar les

Dat merk ik hier in de omgeving van Toronto inderdaad ook. Sinds het zo duur is hier willen de ouders vaak direct resultaat (springen) zien.
Er wordt in alle disciplines ook echt te snel naar de volgende klasse gepromoveerd, maar uiteindelijk gaat er altijd wel iets mis en komen ze zichzelf toch wel tegen.
Er wordt niet eens gepromoveerd, ze gaan gewoon in een hogere klasse rijden. Omdat het kan. En vaak gaat dat op geprogrammeerde paarden, waar de ruiter alleen maar op hoeft te gaan zitten en te hopen dat hij/zij boven blijft.
Erg leuk trouwens Snow_White, dat je Cara kent en er zelfs les van hebt. Ik heb veel respect voor haar!