Bokt.nl

Elisa2 schreef:

Ik denk niet dat het bij dressuurpaarden meer voor komt, maar dat deze wel stressgevoeliger zijn qua karakter en vaker stressvoller gehouden worden.

Sky_Britt schreef:

Tuurlijk lijkt dit je logisch maar dat komt omdat jij als mens een emotionele binding hebt met paarden. En daarom heb je de neiging om je eigen gevoelens op paarden te projecteren.

Juist omdat mensen dit doen is het des te belangrijker dat dit soort dingen objectief onderzocht worden, we willen allemaal het beste voor onze dieren en daarom moeten we zo objectief mogelijk hun reacties en emotioneel vermogen in kunnen schatten.

Ik wordt er zelf ook heel blij van als mijn paard naar me hinnikt waneer ik aan kom lopen omdat ik dan denk dat ze blij is om mij te zien. Maar het is logischer om ervanuit te gaan dat mijn verschijning met voer wordt geassocieerd en dat ze enthousiast wordt omdat ze honger heeft

Victory-Boy schreef:

Ik heb ergens gelezen (weet niet meer waar en weet natuurlijk ook niet heel zeker of het waar is, maar kan me het wel voorstellen) dat dezelfde onderzoeken door verschillende onderzoekers én in verschillende landen (culturen soms) heel anders geïnterpreteerd worden. En ook dat dezelfde onderzoeken jaren later herhaald werden en hele andere uitkomsten hadden. Ik zal proberen te achterhalen waar ik dat gelezen had.
Ook dat kan heel logisch zijn, omdat iedereen nu eenmaal dingen anders ziet en ervaart. En soms zijn onderzoekers niet helemaal neutraal.

Citaat:

Vaak zie je in discussies (op bokt) dat er gevraagd wordt naar bewijs -wetenschappelijk onderzoek-. Op het moment dat er een wetenschappelijk onderzoek geplaatst wordt (op bokt) -dat is dus bewijs- dan roepen vervolgens een hoop mensen 'dat is toch logisch ... '.

Janneke2 schreef:

Interessant - het minste depressie bij voltigepaarden.
Offreins had ooit de waarneming dat eventers het minste stress hadden en dressuurpaarden het meeste.

Voltige is aan de ene kant erg saai: alleen maar linksom (....compleet mallotig....) in stap of galop aan de longe.
Maar als je dit als paard aankunt, heb je het verder niet slecht. Jouw werk is duidelijk: volstrekt regelmatig doorlopen en bij kleine rampen je mensen bovenop houden. Je conditie wordt gelijkmatig opgebouwd, je hoeft niet in een afgedwongen houding te lopen (ja, wel in die krul, maar het ruggebruik is het duidelijke doel - getrokken wordt er niet) Itt dressuurpaarden hoef je niet nonstop alert te zijn.
Maar een eventer heeft wel veel meer afwisseling....

Sokje_6 schreef:

Dat weet ik, ik schrijf ze namelijk zelf . En dat bedoelde ik inderdaad ook. Onafhankelijk commentaar van het tijdschrift, waardoor je je eigen publicatie moet aanpassen voor het daadwerkelijk gepubliceerd wordt.

Een van de grote tekortkomingen vind ik hier inderdaad dat het verleden van de paarden niet bekend is. Wie weet wat voor een verleden de paarden hebben, misschien hebben ze wel een hele andere associatie bij het geluid.

Edit: ik zie dat je Neuroscience gestudeerd hebt. Dat is ook mijn vervolgtraject. Tof!

Citaat:

Uit een onderzoek met vreemde geluiden bleek dat paarden die zich meer terugtrekken minder op de geluiden reageerden: er was sprake van verminderde selectieve aandacht, zoals ook bij depressieve mensen het geval is.

Sky_Britt schreef:

Ik zie nu dat ze ook cortisol metingen hebben gedaan en dat ze juist minder cortisol (stress-hormoon) in het plasma van de "depressieve" paarden hebben gevonden, dat is tegenstrijdig met de menselijke depressie.

Sky_Britt schreef:

oh sorry dat begreep ik verkeerd. Leuk dat je ook neuroscience wil gaan doen, wellicht komen we elkaar dan tegen in de toekomst

Welk artikel is dat dan met die geluiden? In het artikel uit 2012 hebben ze naast observatie alleen de reactie op menselijke benadering en verschillende druk op de huid gemeten.
Ik zie nu dat ze ook cortisol metingen hebben gedaan en dat ze juist minder cortisol (stress-hormoon) in het plasma van de "depressieve" paarden hebben gevonden, dat is tegenstrijdig met de menselijke depressie. Dit zou kunnen wijzen op een "defect" in de stress-response wat ook de symptomen van apathie zou kunnen verklaren.

Jammer inderdaad dat er niet meer over de achtergrond bekend is dat zou ook meer over de oorzaak kunnen vertellen. Er wordt wel genoemd dat het alleen in franse warmbloeden voorkwam (maar dit waren 40 van de 59 geobserveerde paarden) en het kwam veel meer voor op 1 van de 3 maneges. Over de omstandigheden wordt alleen gezegd dat deze hetzelfde waren box van 3*3, evenveel lessen per dag en één vrije dag in de week (waarschijnlijk komen dus geen van de onderzochte paarden ooit buiten behalve voor ritten).

karuna schreef:

Helaas zijn die er genoeg nog, die zien een paard in een hoekje van de stal staan met een ellendige blik en zien dan oo wat een braaf paard is dat.

Veel tinkers die uit het semi wild komen zijn daar een voorbeeld van. In het begin uberbraaf maar meestal compleet afgesloten en in overlevingsstand alles ondergaan. Tot ze of gewend zijn of eindelijk paard kunnen zijn en dan komt het ware karakter boven. Alleen je moet wel zien dat de eerste houding of een depressief dichtgeklapt paard niet gewoon braaf is maar emotioneel vlak.