siskeh schreef:Ik heb trouwens een "paardencoach" die helemaal geen "paardencoach" is, ze heeft een "NH"stal, traint op de methode van emiel voest, en nog een paar andere "goeroe's", en daar komen heel veel gewone mensen die ze helpt met problemen met hun paard.
Ze doet helemaal niet aan therapie, maar aan training.
Ik vind het helemaal niet erg dat dit negatief in het nieuws komt, eerlijk gezegt: dat mag ook wel eens gebeuren.
De zorgboerderijen worden ook al veel kritischer bekeken, en het is niet verkeerd dat dit ook eens kritisch wordt bekeken!
Er is volgens mij wat misverstand over de term 'paardencoach'. Dit is ook een verwarrende naam
Jij hebt het over iemand die mensen helpt die problemen met hun paard hebben. Wat ik doe is mensen helpen die problemen met zichzelf hebben. Dat is net wat anders
Onze cliënten zijn over het algemeen mensen die helemaal geen ervaring met paarden hebben. Het gaat ons niet om het trainen van het paard, maar van de mens. Wij maken over het algemeen dan ook geen gebruik van 'probleempaarden' (voor zo ver die al bestaan, maar dat is een andere discussie).
@celticpony, mooi verhaal! Ik sluit me helemaal bij je aan
Helemaal mee eens dat een achtergrond in de 'mensen' (ipv in de paarden) heel belangrijk is hierbij!
Lalidan schreef:Wat een vervelend stuk zeg. Beter hadden ze kunnen zeggen dat hippische therapie geen zin heeft als je het bij iemand volgt die geen flauw benul heeft waar hij mee bezig is.
Ikzelf ben (letterlijK!) het levende bewijs dat het werkt. Mits het uitgevoerd word door mensen met een gedegen opleiding. Maar zonder hippische therapie zou ik er nu niet meer geweest zijn.... En nee, ik heb geen autistische of daaraan verwante stoornis.
Wat mij inderdaad destijds toen ik opzoek ging wel opviel, was de hoeveelheid mensen die dit aanbieden en hun (gebrek aan) achtergrond. Van mensen die ooit mentor op de middelbare school geweest zijn tot iemand die toevallig een ponietje in zijn achtertuin heeft lopen. Tja, de kans dat het je dan helpt is natuurlijk wel erg klein. Hetzelfde vind ik die losse workshops en cursussen, voor bijvoorbeeld zakenmensen. Als je helemaal niks met een dier hebt, zal het ook niks voor je doen. Bovendien, juist dat deel waarin deze therapie zo goed is, bij je eigen gevoel komen en je een gevoel van veiligheid bieden, krijg je nooit in zo'n situatie met al je collega's om je heen.
Ik vind het ontzettend jammer dat dit hier zo negatief neergezet word. Er word genoeg onderzoek naar gedaan en er zijn genoeg mensen die hier wél po een wetenschappelijke manier mee omgaan. Voor mij was dit de enige therapie die hielp, omdat ik hiermee bij mijn gevoel kwam. Na al die therapieën en pogingen die er al gedaan waren, was dit letterlijk mijn laatste hoop. Wat ben ik blij dat ik een ietwat positiever stuk heb gelezen, want als ik dit had gelezen was ik vast niet op zoek gegaan!
Mooi verhaal! Tof dat je dat hier wil delen!
Juist dat 'bij je gevoel' komen is iets wat zonder paarden heel moeilijk te bereiken is bij cliënten. Ik wil wel even reageren op het stukje over 'zakenmensen'. Dat is namelijk mijn eigen doelgroep
Dit is iets heel anders dan therapie, en ik pretendeer dan ook niet hetzelfde effect te bereiken. Het is echter wel zo dat er vaak een groot effect is, ook bij een korte workshop! Ik geef veel leiderschapstrainingen aan (top)managers. Deze mensen hebben al een enorme basis en achtergrond. Zij kennen de theorieën en modellen. Het gaat in zo'n workshop om de ervaring. Ook een korte ervaring kan een groot effect hebben. Wij raden deze mensen altijd aan om daarna vanuit zo'n korte ervaring verder aan de slag te gaan met een reguliere coach. Vrijwel alle managers hebben helemaal niets met paarden. Dit is absoluut niet nodig om toch een groot effect te bereiken. En het creëren van een gevoel van veiligheid, waarin dit effect ook in het bijzijn van collega's bereikt kan worden....tsja dat is nu juist precies mijn vak
Waves schreef:Moet je wel een bepaald type paard hebben dat daar ook gebruik van maakt. Er zijn genoeg paarden die zich door een muis nog gemoedelijk laten leiden.
En dan nog, al heb je een paard dat wel direct reageert op de mens. Zou dat in dat ene uurtje therapie/coaching er altijd uit komen?
Stel dat 2 zakenmensen na elkaar hetzelfde paard moeten leiden. Kan best dat het paard bij de eerste nog nieuwsgierig is en bij de tweede en derde begint te denken van "laat mij eens lekker met rust".
En dan gaan de mensen denken dat de 1e man lekker in zijn vel zit en autoriteit uitstraalt terwijl hij als hij laatste aan de beurt was geweest het paard misschien ook niet had kunnen leiden.
Dus je kan er geen conclusies aan verbinden. Simpelweg omdat je de bui en het karakter van het paard niet buiten beschouwing kan laten.
De dingen die je hier noemt zijn inderdaad van groot belang. Ik vind het jammer dat jouw conclusie daardoor is dat het niet werkt. Dit zijn namelijk juist precies de dingen waar wij in zijn opgeleid en waar wij expert in zijn. Dat is dus de reden dat je een goede paardencoach (en geen kwakzalver) nodig hebt
Ik zal er even kort in op ingaan, om je een beetje een indruk te geven van hoe wij dat doen. Wij kiezen zorgvuldig de paarden waar we mee werken. Dit is oa afhankelijk van de doelgroep (therapie/groepstraining/coaching) en natuurlijk de omstandigheden van de dag. In het voorbeeld dat je noemt waarin 2 zakenmensen na elkaar hetzelfde paard moeten leiden. Soms is de feedback van het paard heeeel duidelijk en kunnen mensen het heel gemakkelijk zelf vertalen (bv iemand loopt met het paard, raakt afgeleid en op hetzelfde moment loopt het paard weg). En soms is het niet duidelijk voor de cliënten en dan is het de rol van de paardencoach om de paardentaal te vertalen in het nederlands. Daarbij houdt de paardencoach rekening met de omstandigheden en het karakter van het paard. Over het algemeen is het nooit zo dat een paard na 2 of 3 keer mensen al denkt 'laat mij eens lekker met rust', aangezien een paard een natuurlijke behoefte aan aansluiting en leiderschap heeft. Het gaat wat ver om dat hier precies uit te leggen, maar nogmaals het is dus ons vak om de oefeningen en omstandigheden zo op te zetten dat het paard zo puur mogelijk kan spiegelen.
Kuggur schreef:Ja, maar dat geldt alleen als je al met paarden kunt omgaan. Leken zullen simpelweg de reactie van paarden niet kunnen lezen, en andersom zal hun gebrek aan kennis/ ervaring als gevolg hebben dat hun interactie met het paard het dier hoogstens zal verwarren. In deze coaching vorm zeg ik "hype" .
Het klopt dat het voor leken vaak moeilijk is om de paardentaal te lezen. Dat is dus precies de taak van de paardencoach, die werkt als een soort 'tolk'. De paardencoaches/-therapeuten die dit soort sessies begeleiden zijn hier helemaal in gespecialiseerd.
Het gebrek aan ervaring met paarden zit een coachingssessie helemaal niet in de weg. Persoonlijk vind ik het juist altijd wel prettig om met mensen te werken die geen ervaring met paarden hebben. De oefeningen zijn zo makkelijk dat een paard heus niet 'in de war' zal raken door de mensen 
@Nimue, klopt helemaal! Net als een dressuurruiter een goed paard uitzoekt en een bepaalde training voor dat paard uitstippelt is het ook onze taak als paardencoach/-therapeut om een goed traject op te zetten. Het is onze taak om te kijken wat voor een traject goed is voor de cliënten (en er zit echt een groot verschil in clienten voor training, coaching of therapie, dus dat traject ziet er ook heel anders uit!). En het is ook onze taak om een goed paard uit te zoeken voor dit traject. Het paard dat je kiest is afhankelijk van de cliënten en het doel van het traject. Het welzijn van de paarden staat bij de paardencoaches in een hoog vaandel, dus ze worden inderdaad ook regelmatig afgewisseld. De paarden zijn ons 'materiaal' dus daar zijn we heel zuinig op 
@bart, jammer dat je zo'n slechte ervaring hebt met een paardencoach. Misschien zou je een keer je horizon willen verbreden en ook bij andere paardencoaches kijken hoe zij het doen? Je scheert nu iedereen over 1 kam en dat is niet helemaal eerlijk... Overigens is de EAT methode wetenschappelijk bewezen. Dit staat in het artikel onjuist vermeld. De vraag is natuurlijk of jouw 'miss' deze methode op een juiste wijze in de praktijk brengt...