Hermelientje schreef:Alle records zijn dacht ik van de belangrijkste flatraces op driejarige leeftijd. Ook dat is trouwens nog ontzettend jong voor een paard. Dat heeft ook al te maken met die PKs per kilo massa en natuurlijk economische motieven, snellere opbrengstmogelijkheden. Ik woonde rond 1970 in Engeland, toen was al bekend dat volbloeds gemiddeld minder lang meegingen dan andere types rijpaard. In die tijd had een renpaard echter geen slecht leven leek mij. Er werden veel kilometers gemaakt, buiten en ook veel gestapt over de weg. Daarom waren de renpaarden daarna ook gemakkelijker bij particulieren te plaatsen als recreatiepaard.
Ik weet niet of ze expres fokken op lichtere botten tegenwoordig, maar er worden wel veel meer paarden gefokt dan men nodig heeft en dan wordt er geselecteerd. Verder worden er allerlei medicijnen gebruikt bij blessures (waar vroeger rust gebruikelijk was) en in America ook nog steroïden dacht ik. Het is allemaal waanzin. Uit oude onderzoeken is al bekend dat het paard eenvoudigweg niet harder kan, zelfs niet met doping. Ooit gebruikte men amfetamines, gevolg acute hardklachten. Steroïden maken een renpaard helemaal niet sneller maar wel blessuregevoeliger. Uit veel onderzoeken blijkt zelfs dat een zweep gebruiken een paard niet sneller maakt. Goede jockeys rijden met hun "zit" om in dressuurtermen te blijven en zweepgebruik helpt daarbij helemaal niet. Oude gewoontes zijn kennelijk moeilijk te breken. Helaas is tegenwoordig de training alleen maar gericht op tempo en die kilometers rechtuit op de harde ondergrond waardoor het paard sterker werd worden achterwege gelaten (daardoor zijn ze ook veel minder geschikt voor de recreant dan vroeger).
Dat een olympische atleet niet op zijn 25 begint te sporten heeft andere oorzaken dan wat goed is voor het lichaam. Bij veel sporten komt een grote hoeveelheid techniek en behendigheid kijken en dan geldt dat je jong moet beginnen. Maar ook bij mensen leidt te grote belasting op jonge leeftijd tot blessures of lichamelijke gebreken op latere leeftijd. Jong beginnen zoals bijvoorbeeld bij turnen leidt tot medailles, maar niet tot lichamelijke (of geestelijke) gezondheid. Ook doping kan helpen bij het winnen van medailles maar of je er gezonder van wordt betwijfel ik. De gemiddelde leeftijd waarop kinderen gaan meedoen aan allerlei sportwedstrijden is enorm gedaald in de laatste 30 jaar. Ook bij kinderen is al enorm veel lichamelijke en geestelijke ellende door op de foute manier met sport bezig te zijn. Dit heeft veel meer met overspannen ambities dan met gezond bewegen te maken.
Om maar even de discussie te beginnen, want daar eindigt het toch altijd op zodra het over renpaarden gaat...
Het fokken op lichtere botten??? Daar heb ik nog nooit van gehoord, wel dat mensen zich richten op paarden met een groot hart. Het is niet alleen in de paarden/renpaarden wereld dat men steeds meer het gebruik maakt van medicijnen en andere drugs, het is de hele wereld met iedere sport of dicipline. Zoals ze 30 jaar geleden nog nooit van een bepaald stofje hadden gehoord, is het nu bekent en zelfs legaal op de markt te verkrijgen.
En ik weet niet of je wel eens bij een renstal dezer daags kijkt hoe er wordt gewerkt, maar er zijn een hele hoop stallen die nog steeds qua training hetzelfde zijn als 30 jaar geleden. De paarden worden nog steeds erg veel verkocht voor hun '2e leven' aan mensen die recreatief of pro in de dressuur/spring/event en zelfs voor de kar deze geweldige paarden inzettten.
Veel mensen schaffen deze dagen een paard aan, en dan maakt het niet uit of het een kwpner/tinker/shet of weetikwelnietwathetis, zodra er geen klik is met het paard kom je niet verder. Renpaarden zijn erg trotse paarden van zichzelf en vaak erg moedig, dit moeten ze wel zijn als ze echt renpaard willen zijn (en als ze geen renpaard willen zijn doen ze het ook niet goed en gaan ze vaak naar iemand die er in andere sporten mee kan uitgaan blinken). Maar veel mensen hebben onbegrip voor dit soort paarden. Zelfde als je een ander topsport paard ineens krijgt, het zal ook moeilijk voor hem zijn om in een nieuwe wereld op te kunnen schieten en in andere tact van sport. Voornamelijk als de nieuwe eigenaar/berijder niets of nauwelijks iets van zijn 'vorige' leven af weet of iets van begrijpt.
Ik wil niemand zijn voorkeur aan sport afkraken, maar verdiep je ergens eerst in voordat er conclusies worden getrokken. Want als ik een dressuurpaard door de ring zie gaan, geniet ik daar absoluut niet van. Maar ik gun het de mensen en paarden die er wel plezier in hebben en het allemaal begrijpen.