Bokt.nl

Popstra schreef:

Ligt ook aan de ,kwaliteit, van leven. Dat iets nog eet en drinkt wil niet altijd zeggen dat deze goed is.

Ayasha schreef:

Pareltjes schreef:

Dus de natuur is eerlijk? Als je alles afstemt op de natuur dan moet je de natuur ook zijn gang laten gaan. Ga jij zeker niet beslissen wanneer wel of niet dood moet. Dat laat je aan het paard over.
Zolang het paard de wilskracht heeft, zelfstandig eet, drinkt geeft het aan nog te willen. Een dier dat niet wil stopt met eten en drinken. Dat is de natuur. Het paard bleef eten en drinken dus daar heb je je natuur. Laat dan ook het paard bepalen hoelang en óf hij dit wil en kan volhouden

En dan wat is eerlijk? Eerlijkheid vanuit jouw gezichtsveld? Dat van het paard? Dat van behandelend artsen? Dat van de eigenaar? Dat van de natuur?

Ik denk dat je (goed bedoeld) redeneert vanuit jouw gezichtsveld en dat je serieus denkt dat jij kan inschatten wat dit paard wil. Niet dus.....Een beetje bescheidenheid en reflexie over vraagstukken als deze zou passen. Het afbranden van dierenartsen/eigenaren zonder de details weten lijkt me trouwens ook ongepast.

Inmiddels ben ik wel benieuwd hoe het hem nu vergaat.

Je reageert deels op mijn quote dus ik ga ook reageren:

Nee, de natuur is niet eerlijk maar onze paarden lopen niet meer in de natuur dus dat is een kul-argument. In de natuur had dit dier enorm geleden tenzij het op korte termijn een leeuw tegen gekomen was (een wolf zou het lijden niet perse verkort hebben.). Wij zijn in de positie om onze dieren dergelijk lijden te besparen. Neen, ik laat mijn paarden niet bepalen hoe lang ze kunnen vol houden. In sommige gevallen vind ik dat simpelweg grenzen aan verwaarlozing. Ik heb hier eentje gehad die nog maanden had kunnen lopen als ik niet in gegrepen had maar reken maar dat die op was en zich echt niet fijn meer voelde. Paarden zijn ondanks hun domesticatie in hun kern nog steeds prooi/vluchtdieren. Tegen de tijd dat ze signalen als "niet meer eten" geven en het dus zelf op geven, zijn ze al ondragelijk aan het lijden.

Dus ja, ik oordeel vanuit mijn gezichtsveld, geef MIJN mening (wat ik grondwettelijk mag) en die is dat dit niet voor het paard maar voor de eigenaren en "de roem" van de kliniek gedaan is. En nee, ik vind het niet eerlijk tov het dier dat die dat heeft moeten doorstaan.

Ook ik vraag me af of dit paard geheel hersteld is.

Pareltjes schreef:

Popstra schreef:

Ligt ook aan de ,kwaliteit, van leven. Dat iets nog eet en drinkt wil niet altijd zeggen dat deze goed is.

En hoe bepaal jij goed?

Laat ik een voorbeeld geven van een goede vriend van mij.
Hij heeft iedere dag helse pijn, kan niet lopen, niet zitten, is incontinent. Is bedlegering 24/7 kan zelf helemaal niets meer behalve ( moeizaam ) ademhalen. Is 5 keer opgegeven door de artsen maar hij piekert er niet over om naar het hiernamaals te vertrekken. Volgens artsen een typisch geval van wil tot leven. Deze wil houdt hem in leven. Onder aanmoediging van familie, vrienden en artsen heeft hij een euthanasie verklaring getekend. Want hem zo te zien lijden is voor ons bijzonder zwaar. Hij stemde er mee in op een moment dat het hem relatief goed ging. Echter bij een volgende ernstige dip waarbij hij wederom in een kunstmatige coma moest worden gebracht verscheurde hij de verklaring. Geen haar op zn hoofd die hem in een coma liet brengen in de wetenschap dat er “ buiten hem om “ de stekker uit zou zou worden getrokken.

Van ons uit bezien heeft hij NUL kwaliteit van leven. En toch denkt hij daar anders over ongeacht alle helse pijnen, immobiliteit, afhankelijkheid, incontinentie etc etc...

Het aanschouwen van zo’n proces doet je inzien dat “ geen levenskwaliteit “ een heel rekbaar begrip is.

Pareltjes schreef:

Dus is het niets anders dan dat jouw mening / inzicht kennelijk haaks staat op de dierenartsen, verzorgers eigenaren en het paard zelf. Geen absolute waarheid...

Als natuur wordt aangehaald als argument maar in een tegen argument ineens als “ kul” wordt weggezet is het geen discussie meer maar opdringen van een standpunt.

Ayasha schreef:

DuoPenotti schreef:

Geheel hersteld zou van mij niet de voorwaarde zijn, pijnvrij wel.
Maar dat er bijvoorbeeld geen zadel meer op kan omdat het dan wel pijn doet zou geen reden moeten zijn voor inslapen.

Zou ik dit hele proces in zijn gegaan?
nee, want ik zou nooit verwachten dat hij er goed uit zou komen.
Maar dan is het misschien ook wel eens mooi om te zien wat wel kan.
Daar word ook van geleerd.

Ik ga eigenlijk er van uit dat dit dier niet meer gereden kan en gaat worden gezien de verwonding die het aan de wervels had. Ik bedoel dus idd pijnvrij in alle (onbelaste) bewegingen.

germie schreef:

Een paard zal proberen in leven te blijven, die doen snel of het goed gaat, ook al is het niet zo, het is immers een prooidier. Dat kun je niet vergelijken met mensen.

Elisa2 schreef:

Ik vind dit altijd zulke moeilijke grijze gebieden dat ik probeer niet te oordelen. Ik heb weleens mensen gezien die imo een paard te snel lieten gaan, en ik heb het ook weleens andersom gezien. De keren dat ik zelf de beslissing heb moeten maken vond ik dat afschuwelijk, want hoe beslis je over het leven van een ander wezen? en wanneer doe je het goed? Ik vind het oprecht een van de meest afschuwelijke beslissingen die je als mens moet maken en een hatelijke verantwoordelijkheid. Komt ook nog bij dat het van een afstand makkelijker inschatten is, maar door de emotionele band je blik vertroebeld kan zijn.

Als lijden van tijdelijke aard is, en het wordt beter dan vind ik dat ook weer anders dan als het lijden is/ wordt en het wordt nooit meer beter.

Elisa2 schreef:

Pareltjes schreef:

En hoe bepaal jij goed?

Laat ik een voorbeeld geven van een goede vriend van mij.
Hij heeft iedere dag helse pijn, kan niet lopen, niet zitten, is incontinent. Is bedlegering 24/7 kan zelf helemaal niets meer behalve ( moeizaam ) ademhalen. Is 5 keer opgegeven door de artsen maar hij piekert er niet over om naar het hiernamaals te vertrekken. Volgens artsen een typisch geval van wil tot leven. Deze wil houdt hem in leven. Onder aanmoediging van familie, vrienden en artsen heeft hij een euthanasie verklaring getekend. Want hem zo te zien lijden is voor ons bijzonder zwaar. Hij stemde er mee in op een moment dat het hem relatief goed ging. Echter bij een volgende ernstige dip waarbij hij wederom in een kunstmatige coma moest worden gebracht verscheurde hij de verklaring. Geen haar op zn hoofd die hem in een coma liet brengen in de wetenschap dat er “ buiten hem om “ de stekker uit zou zou worden getrokken.

Van ons uit bezien heeft hij NUL kwaliteit van leven. En toch denkt hij daar anders over ongeacht alle helse pijnen, immobiliteit, afhankelijkheid, incontinentie etc etc...

Het aanschouwen van zo’n proces doet je inzien dat “ geen levenskwaliteit “ een heel rekbaar begrip is.

Dat is zo, en het ligt allemaal zo genuanceerd. Nu vraag ik me bij hem af of er ook niet een enorme angst voor de dood achter zit?
In ieder geval is het belangrijk wat een persoon zelf wilt, een mens kan dat aangeven en een paard helaas niet.

Kabayo schreef:

Hoe zou het nu met het paard gaan? Weet iemand dat?

pol013 schreef:

germie schreef:

Een paard zal proberen in leven te blijven, die doen snel of het goed gaat, ook al is het niet zo, het is immers een prooidier. Dat kun je niet vergelijken met mensen.

In het licht van andere discussies die hier gevoerd worden over wat we een paard mogen 'opleggen' of wat we er mee mogen doen ->

En nu weten we het ineens beter dan het paard? Die kan nog over zijn pijn heen stappen en zich aardig normaal gedragen (en blijkbaar doen alsof) maar wij weten beter en laten het dus maar inslapen?
Maar als het over andere onderwerpen gaat weet het paard het ineens beter?

Die vind ik heel lastig hoor.

Kabayo schreef:

Kabayo schreef:

Hoe zou het nu met het paard gaan? Weet iemand dat?

Niemand die weet of er ergens een recente foto is?

Kabayo schreef:

Kabayo schreef:

Hoe zou het nu met het paard gaan? Weet iemand dat?

Niemand die weet of er ergens een recente foto is?

Popstra schreef:

Gaan we nou weer op die toer?? Mensen lijden met dieren lijden vergelijken?

Had jou net iets hoger ingeschat Pareltje.

DuoPenotti schreef:

En ook die nuchtere kijk is verschillend.
Sommige mensen kunnen of willen een paard niet aanhouden als deze niet meer bereden kan worden.
Voor mij hier aan huis en rij toch al weinig is dat weer geen reden voor inslapen. Als het paard nog maar happy is.
Voor mij is dan wel weer, een "kapot" paard verkoop je niet.
Dus ik begrijp dat een paard word ingeslapen als hij te duur is voor weidedecoratie.

Pareltjes schreef:

Popstra schreef:

Gaan we nou weer op die toer?? Mensen lijden met dieren lijden vergelijken?

Had jou net iets hoger ingeschat Pareltje.

Wat maakt het dat jij vind dat we deze vergelijking niet mogen maken? Wat is het verschil? Dat het dier ons bezit is wellicht? Als er vanuit het dier moet worden geredeneerd dan moet het ook vanuit het dier gedaan worden en niet vanuit vals menselijk verantwoordelijksheids gevoel. Zoals het niet kunnen aanzien dat het dier het moeilijk heeft, stinkende wonden heeft waar je maag van omdraait.

Kennelijk begrijp je mijn post over een vriend van mij niet. Het geeft nl overduidelijk aan dat het niet zwart wit is. Dat wat je NU vindt onderhevig is of kan zijn aan wijziging van inzicht op de lange termijn. Dat wat je denkt dat onaanvaardbaar lijden is als je er eenmaal voor staat toch aanvaardbaar blijkt.


De opmerking van dat hoe jij mij kennelijk had ingeschat zegt heel veel over jou. Namelijk dat op het moment dat wij van mening verschillen jij de andere probeert af te schilderen als dommer dan jijzelf. Om zo je gelijk af te dwingen. Helaas ben ik die levensfase reeds lang voorbij. Ik vind gelijk hebben bij lange na niet zo belangrijk als het verkrijgen van inzicht. Dus als jij graag gelijk hebt dan schenk ik je deze. Ik doe daar toch niets mee....

Mindim schreef:

Bedoel je dat wanneer je in bepaald proces zit, onbewust je grenzen gaat verleggen?

Ayasha schreef:

Mindim schreef:

Bedoel je dat wanneer je in bepaald proces zit, onbewust je grenzen gaat verleggen?

Dat je in een fase komt dat je mensen die doen alsof je dom bent wanneer je het niet met je eens bent gewoon niet meer zo heel serieus neemt gok ik.

Citaat:

Dat wat je NU vindt onderhevig is of kan zijn aan wijziging van inzicht op de lange termijn. Dat wat je denkt dat onaanvaardbaar lijden is als je er eenmaal voor staat toch aanvaardbaar blijkt.