Toen ik een jaar of 11 was ging ik op skeelers onze Yorksire Terrier uitlaten. Ze vond hard rennen geweldig maar wij lieten/laten onze honden nooit los. Om haar toch dat pleziertje te gunnen ging ik wel eens op skeelers zodat ze harder kon rennen. Op een gegeven moment waren we op een stoep met gras en ze was rustig aan het ruiken in het gras. Ineens komt er een Rotweiler op ons afgerend en pakt zo onze Yorker in de bek en schud er mee alsof het niks was. Ik verstijfde en de eigenaar was nergens te bekennen. Gelukkig liet de Rotweiler even los en ik boog gelijk met mijn lichaam over onze Yorker heen. Na een paar seconden kwam de Rotweiler weer en probeerde tussen mijn armen en benen onze Yorker te pakken te krijgen. Ik bewoog me niet en bleef zo op de grond gebogen zitten. Opeens hoorde ik de eigenaar de hond terug roepen en het enige wat ze zei: oh ze wil alleen maar spelen hoor en loopt zo de andere kant op. Toen de Rotweiler en eigenaar uit zicht waren ben ik pas weer opgestaan. Mijn broek zat onder de poep en bloed en onze Yorker zat onder het bloed. Ik heb haar toen opgetild en ben naar huis geskeelerd. Gelijk naar DA gegaan en ze had enorm veel hechtingen in haar rug en achter haar voorpoot. Ik vergeet het beeld nooit meer hoe zo'n klein hondje in zo'n enorme bek zit en door de lucht geschud wordt alsof het een knuffelspeeltje is. Ik heb geen moment aan mijn eigen veiligheid gedacht, het enige wat ik wilde was dat ons hondje veilig was en niet opnieuw gegrepen werd. Achteraf hebben we de politie naar haar huis gestuurd want via via zijn we achter haar adres gekomen. Haar hond had meerdere kleine hondjes aangevallen dus die van ons was niet de 1e. En er werd nooit wat aan gedaan. De eigenaar ging dan weer huilen als de politie er was en een zielig verhaal ophangen.
Na 2 jaar kregen we een Jack Russell pupje. Elke keer als ik hem uitliet en we kwamen een hond tegen ben ik de andere kant opgelopen. Ik was zo bang dat hij als pup gegrepen zou worden omdat de aanval met onze Yorker me zo bij gebleven was. Hartstikke stom natuurlijk want nu is mijn Jack Russell niet gesocialiseerd waardoor hij blaft en gromt naar andere honden bij het uitlaten. Maar in tegenstelling tot andere mensen neem ik mijn verantwoordelijkheid wel. Hij is ALTIJD aangelijnd en ik waarschuw mensen met loslopende honden. De meeste mensen in de buurt weten het nu wel dus we houden onze honden op veilige afstand. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen als mijn hond een ander dier wat aan doet. Soms kom ik loslopende honden tegen die niet luisteren en te dichtbij komen. Dan denk ik soms wel van.. tsja die van mij is aangelijnd en als er dan wat gebeurd is het niet mijn schuld. (aangezien honden niet eens los mogen waar ik ze uitlaat)
Ik heb ook een Chihuahua, is idd een keffertje buiten met andere honden. Meestal als de honden dichterbij komen sluipt ze weg met de staart naar beneden. Ze is wat onzeker. Als we honden tegen komen die ze vaker ziet gaat ze ook blaffen maar speelt daarna soms vrolijk met ze. Die zal nooit een ander dier aanvallen, ze druipt juist af en toont zich heel onderdanig.
Ik vind pitbul achtige honden prachtig om te zien maar ik zal ze zelf nooit nemen. Ik ga nu niet meer gelijk rechts om keert maken als ik er 1 zie maar ik loop er wel met een grote boog om heen vanwege mijn Jack Russell die dan tekeer gaat. Verder is mijn Chihuahua enorm klein en maar 1.7 kg dus ik ben altijd wel voorzichtig met haar. Een grote hond kan nog wel eens lomp zijn of druk doen en dan is zij met 1.7 kg nogal breekbaar

Het zou al zoveel schelen als iedereen hun hond aangelijnd heeft. Maakt niet uit of ze goed luisteren of niet. Sowieso in een woonwijk moeten ze aangelijnd blijven maar helaas doet niet ieder persoon dat.
Maar het zou al zoveel ongelukken en aanvallen schelen als een eigenaar de hond aan de riem heeft en als je een andere hond nadert je de riem korter houd. Zo doe ik het ook omdat ik weet hoe mijn JRT is met andere honden. En mocht hij om wat voor reden dan ook (halsband breekt af ofzo) en hond aanvallen zal ik zeker helpen om ze uit elkaar te krijgen en netjes mijn gegevens achter laten. In het vervolg zal ik hem dan ook zeker uitlaten met muilkorf. Neem gewoon je verantwoordelijkheid als eigenaar. Die van mij heeft nog nooit een andere hond aangevallen, het is onzekerheid bij hem, hij weet niet hoe hij zich moet gedragen. Maar alsnog omdat ik hem niet vertrouw wil ik het liever voorkomen dat er ook maar IETS gebeurd. Je weet het nooit. Zoals ik al zei, ik kan het niet over mijn hart verkrijgen als mijn dier een ander wat aan doet. Dacht iedereen er maar zo over.
En ik zou zeker voor stemmen als elke hond een muilkorf zou moeten dragen, of ze nou klein of groot zijn. Ik zou die van mij dan ook korven. Iedereen wil toch thuis van zijn of haar hond genieten? En niemand wil dat zijn of haar hond afgemaakt moet worden omdat 'ie een ander dier aangevallen heeft of dood gebeten is door een andere hond. Iedereen wil na een wandeling weer rustig thuis komen met je hond (en)!